كشف ماده انسولین (1921م)

انسولین ،هورمونی است كه از لوزالمعده مهره داران ترشُّح می شود و به خون می ریزد. این پروتئین بر مقدار قند خون نظارت داشته و مقدارش را ثابت نگاه می دارد. بالا رفتن مقدار قند خون، عامل محرك ترشح انسولین است. در واقع انسولین، هورمونی است كه ذخیره و سوخت و ساز مواد قندی بدن را تنظیم می نماید. كمبود این هورمون در بدن، موجب بروز بیماری دیابت می شود. انسولین برای نخستین بار در 27 ژوئیه 1921م به وسیله فردریك بانتینگ محقق كانادایی و همكارش چارلز بِست كشف گردید و به همین دلیل موفق به اخذ جایزه نوبل پزشكی 1923 شد.