آیت اللَّه شیخ مجدالدین محلاتی، در سال 1305 ش (1345 ق) در نجف اشرف به دنیا آمد. وی در كودكی به همراه پدر به شیراز رفت و پس از فراگیری ادبیات و سطوح اولیه نزد والدش و همزمان، تحصیل علوم جدید و اخذ لیسانس در رشته حقوق، در 1325 ش، وارد حوزه علمیه قم شد. آیت اللَّه محلاتی در قم از محضر درس حضرات آیات: سید حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، محمد علی اراكی، امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی و... استفاده كرد و در شمار فضلای مشهور حوزه درآمد. وی در سال 1337 ش به همراه عده ای از افاضل حوزه، مجله دینی مكتب اسلام را بنیان نهاد و مقالاتی در حقوق اسلامی و تطبیق آن با حقوق ملل، نگاشت. آیت اللَّه محلاتی در 35 سالگی به شیراز بازگشت و به تدریس، تعلیم و تربیت جوانان، نقد مكاتب مادی و ترویج شعائر دینی و تأسیس مؤسسات خیریه همت گماشت. معظم له در جریان انقلاب اسلامی و قیام 15 خرداد، به همراه پدرش دستگیر و چند ماه زندانی شد. وی پس از آزادی در كنار پدرش رهبری مبارزات مردم و علمای استان فارس را بر عهده داشت و در این راستا در سال 1351 ش به شهرهای ایرانشهر، زاهدان و یزد به مدت 14 ماه در تبعید به سر برد. آیت اللَّه محلاتی بارها به كشورهای اروپایی و آمریكا سفر كرد و با بیان شیوا و منطق زیبایش، مردم را با مبانی اسلام آشنا ساخت و آثار خیری از خود به یادگار نهاد. سرانجام این عالم مجاهد پس از 73 سال زندگی پربركت، در روز 22 خرداد 1378 ش بدرود حیات گفت و پس از تشییعی باشكوه، در مدرسه ولی عصر(عج) كه از یادگارهای وی در شیراز بود، به خاك سپرده شد.
