تولد "ارنست همینگوی" نویسنده معروف امریكایی (1898م)

اِرنست میلر هِمینگوِی نویسنده شهیر امریكایى در 21 ژوئیه 1898م در ایالت شیكاگو امریكا متولد شد. وی از كودكی و دوران دبستان احساس كرد كه برای ادبیات مستعد است از این رو از همان زمان، شروع به نوشتن مقالات ادبی و داستان در روزنامه ای كه خودِ شاگردانْ اداره می كردند نمود. او پس از پایان تحصیلات خود، در جنگ جهانی اوّل شركت جست و سپس خبرنگار جنگی گردید. همینگوی پس از پایان جنگ و كسب مدال جنگی، نگارش آثار ادبی خود را ادامه داد و با نوشتن رمان هایى چون: خورشید همچنان می دمد و وداع با اسلحه، به عالی ترین درجات شهرت رسید. وی با نوشتن كتاب معروف زنگ ها برای كه به صدا در می آیند به اوج افتخار رسید. او در این كتاب ثابت نمود كه ارزش آزادی موقعی معلوم می شود كه مردم فقدان آن را احساس كنند. در همان زمان، همینگوی به دلیل فروش تیراژ بالای كتاب های خود و ساخت فیلم از كتاب هایش صاحب ثروت فراوانی گردید و موفق به دریافت جایزه اُسكار نیز شد. اكثر داستان های همینگوی با مرگ سر و كار دارد و قهرمانان آن، با مجاهدات زیاد، بدون استثنا با مرگ گریبانگیر خواهند شد. وی در بیشتر داستان های خود نتیجه می گیرد كه انسان نباید در كردار و رفتار خود حتی یك حركت برخلاف قانون انجام دهد چرا كه قانون، نقضْ ناكردنی است. از سوی دیگر وی در برخی آثارش، ذوق ماجراجویى و لذت مغلوب كردن را عرضه می كند كه هر دو سبك وی مورد تقلید نویسندگان قرار گرفت. وی اعتقاد داشت كه برای نویسنده نیز سبكی وجود دارد كه صورت قانون پیدا می كند و او نباید حركتی بی فایده انجام دهد تا آسیب ببیند. همینگوی سبك شخصی و خاصی را دنبال می كرد اما نمی توان گفت كه این سبك در همه كتاب های او به كار رفته است. وی در سبك خود، میان تضاد لذت بردن از زندگی و رنج بردن كه از آن جدا نیست، به تعادل شخصی دست می یابد. این موضوع رانیز نباید نادیده گرفت كه همینگوی دوره افسردگی و ملالی را احساس كرده كه زندگی امریكایى پس از بحران اقتصادی امریكا در سال 1929م به آن دچار شد و او را به شركت فعالانه در جنگ كشانده و سخنگوی گروهی ساخته، كه، به نسل فدا شده معروف گشته است. درباره سبك خاص همینگوی گفتگوی بسیار شده است. سبكی كه او را از پیشینیان و معاصران ممتاز می سازد. به سبب سادگی اعجاب آور و مستقیم و كوبنده، كلمه های محاوره ای، جمله های كوتاه و بدون وابسته، نشانه گذاری های فراوان، مكالمه های بدون تصنع و بدون رعایت صنایع لفظی، شرح حوادث چنانكه واقع شده و كوچكترین نكته ای از واقعیت از چشم دور نمانده است. وی در زمان حیات خود به شهرت و افتخار افسانه ای دست یافت و با دریافت جایزه نوبل ادبی در سال 1954م به خاطر نگارش كتاب پیرمرد و دریا، از نفوذی گسترده در میان نویسندگان برخوردار گشت. همینگوی علاقه مفرطی به شكار داشت و اغلب اوقات به این كار مشغول بود تا این كه در نهم ژوئیه 1961 در حالی كه مشغول تمیز كردن تفنگ شكاری اش بود، گلوله ای شلیك شد و به زندگی اش خاتمه داد. بدین ترتیب ماجرای مرگ پدرش پس از 23 سال تجدید گردید. اكثر آثار همینگوی به فارسی ترجمه شده است.