استقلال كامل آرژانتین از استعمار اسپانیا (1816م)

كشور جمهوری آرژانتین با 2/780/092 كیلومتر مربع مساحت در جنوبی ترین قسمت قاره امریكای جنوبی و در غرب اقیانوس اطلس و در همسایگی شیلی، بولیوی، پاراگوئه، برزیل و اروگوئه واقع شده است. جمعیت این كشور در حدود 37 میلیون نفر بوده كه از نژاد اروپایى و كاتولیك مذهب می باشند. پایتخت این كشور شهر بوینس آیرِس بوده و دارای واحد پول پزو می باشد. زبان رسمی سكنه آرژانتینْ اسپانیایى و خط رایج در آنجا لاتین است. پیش بینی می شود كه جمعیت آرژانتین تا سال 2025م به بیش از 47 میلیون نفر خواهد رسید. سرزمین آرژانتین از اوایل قرن شانزدهم میلادی مستعمره اسپانیا بود. در اوایل قرن نوزدهم، قدرت اسپانیا به سبب جنگ های پی در پی با انگلیس رو به ضعف نهاد و انگلیسی ها به طمع تصرف آرژانتین، بوینس آیرس، پایتخت این كشور را اشغال كردند. اما مردم آرژانتین با مقاومتی سرسختانه، ارتش استعمارگر انگلستان را از كشور خود بیرون راندند. حمله فرانسه به اسپانیا در سال 1808م به آتش اشتیاق مردم برای استقلال دامن زد و آنان شورایى را برای ریاست بر كشور از سوی خود برگزیدند و فرمان روای اسپانیایى را مجبور به خروج از آرژانتین كردند. در نتیجه، شورای ملی در 25 ماه مه 1810م رسماً قدرت را در دست گرفت و آن روز را به عنوان روز ملی اعلام كرد. ولی سربازان اسپانیایی به مقابله با آزادی خواهان آمدند كه به شكست آنان و پیروزی استقلال طلبان انجامید. بالاخره پس از وقوع رویدادهای متعدد، استقلال رسمی آرژانتین در نهم ژوئیه 1816 اعلام شد. نظام سیاسی حاكم بر این كشور جمهوری فدرال با دو مجلس قانون گزاری است.