«همسفر خورشید» سریالی برای ترویج دین و روحانیت

به گزارش خبرگزاری ضیاءالصالحین به نقل از خبرگزاری حوزه , «همسفر خورشید» عنوان جدیدترین ساخته علی شاه حاتمی کارگردان سینما و تلویزیون است که آثارش همیشه با محوریت موضوعات دینی و دفاع مقدس بوده است. این کار که در هند و ایران جلوی دوربین رفته داستان پسری است که در هند زندگی می کند و مادر بزرگش آرزوی زیارت امام هشتم (ع) را دارد، اما به دلیل بیماری این خواسته برایش مهیا نمی شود. برای همین پسر بچه با توجه به قولی که به مادر بزرگ خود داده از طرف وی نایب الزیاره می شود.

خلاصه داستانی که به آن اشاره کردیم نشان می دهد، موضوع قصه کاملا دینی است، اما شکل روایت به زیبایی کار افزوده است. ابتدا به شکل روایی قصه اشاره می کنیم. در «همسفر خورشید» سعی شده، داستان، شکلی دراماتیک به خود گیرد، حتی در بسیاری از مواقع شکلی هندی به خود می گیرد، اما این اتفاق به هیچ وجه امری ناپسند نیست، چون اگر کارگردان بتواند به درستی مضمون مورد نظر را با بار دراماتیک بیان کند جذب مخاطب راضی کننده خواهد بود. اتفاقی که برای این کار رخ داده و تماشاگر آن را پذیرفته است.

بازیگران این سریال هم به نظرم جزو امتیازات خوب کارگردان است. این اتفاق هم درباره بازیگران هندی صدق می کند هم بازیگران ایرانی. در این میان بازی کیهان ملکی به عنوان روحانی فیلم بسیار خوب از کار در آمده است. به ویژه اینکه این بازیگر تا به امروز تجربه چنین نقشی را نداشته است، پس نقش آفرینی خوب وی نشان می دهد کارگردان هدایت خوبی به روی بازیگران داشته است، همچنین شخصیت پردازی که در فیلمنامه انجام شده بسیار با قصه همراه است.

در این مجموعه تلویزیونی ما شاهد پیچش فوق العاده در فیلمنامه نیستم، اتفاقی که برای این سریال ضرورتی نیز نداشت، چون شکل سریال، الزامی برای این کار ندارد. این روایت ساده هم به نوعی سبب مقبولیت قصه شده است، چون هر سلیقه و قشری این روایت ساده اما دوست داشتنی سریال را می پسندد.

بخش دیگری که از آن می توان به عنوان امتیاز نام برد، شکل تبلیغی است که در آن وجود دارد. یک روحانی شیعه که امام جماعت یکی از مساجد در هند است با مردم پیرامون خود ارتباط بسیار نزدیکی دارد و در مشکلات آنها سهیم شده و هر کاری که از دستش بر می آید برای آنها انجام می دهد. این نوع هم زیستی به وی کمک می کند آنچه تبلیغ می کند در عمل هم انجام شود. این رویکرد در حقیقت نوعی تبلیغ است که سعی دارد شکلی تاثیر گذار داشته باشد.

مطلب دیگر اینکه روحانی فیلم در مواقعی که مشکلات مردم را حل می کند لباس شخصی دارد. این مسئله به دیگران این نکته را می فهماند آنچه که وی انجام می دهد به خاطر شغلش نیست، بلکه وام دار آموزه هایی است که دین مبین اسلام به وی آموخته است. همچنین به دیالوگ های این سریال هم بر می گردد در آن با تیزهوشی آموزه های اسلامی تبلیغ شده و به نوعی نقدی نیز به برخی از ادیان که ریشه الهی نیز ندارند وارد می شود. این اتفاق در زمانی که یک پدر هندی می خواهد دختر خودش را بفروشد و روحانی «همسفر خورشید» با وی بحث می کند به خوبی مشخص است.

در کنار امتیازات مثبت فیلم باید نقدی هم به سریال داشت، آنهم استفاده بیش از حد از موسیقی است. این شکل از فیلمسازی را ما در کارهای ملودرام هندی مشاهده می کنیم، اما این فیلم یک اثر ایرانی است که از وجود بازیگران هندی بهره برده، بنابراین کارگردان نباید در این زمینه افراط می کرد، چون الزامی نداشت این اتفاق در فیلم روی دهد. درضمن تصویربرداری بسیار خوب سبب شده زیبایی ظاهری بیشتری برای سریال فراهم شود.