تشكیل بنیاد نوبل جهت نحوه تقسیم و اعطاء جوایز نوبل(1900میلادی)

آلفرد نوبل(Alfred Bernhard Nobel)، شیمی دان و مخترع سوئدی در 21 اکتبر 1833میلادی به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایى را در استکهلم و تعلیمات عالی را در سن پطِرِزْبورگ گذرانید و علاوه بر فراگیری رشته های زبان و شیمی توانست گواهینامه هایى در زبان سوئدی، روسی، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی دریافت نماید. وی پس از سفری به کشورهای اروپایى، در سال 1863میلادی به سوئد بازگشت و سال بعد از آن در پی آزمایش های مکرر موفق شد تا دینامیت را به عنوان مهیب ترین مواد منفجره اختراع نماید. این ماده انفجاری گرچه انقلاب بزرگی در کارهای امر کشف معادن، راه سازی و حفر تونل به وجود آورد ولی علی رغم میل نوبل، در راه تهیه سلاح های جنگی و کشتار و تخریب نیز به کار گرفته شد. آلفرد نوبل علاوه بر آن در زمینه های گوناگون موفق به ثبت 355 امتیاز نامه از اختراعات و ابتکارات خود شد و با بهره برداری سریع از این اختراعات به ایجاد 90 کارخانه و شرکت در 20 کشور جهان دست زد. کسب درآمدهای فراوان و گسترش سرمایه نوبل از یک طرف و بهره برداری از اختراع اصلی وی، دینامیت، در جنگ و خون ریزی باعث شد تا وی در وصیت نامه ای که به تاریخ 27 نوامبر سال 1895میلادی، تدوین نمود سود ناشی از سرمایه گذاری دارایى هایش، به افراد و دانشمندان رشته های فیزیک، شیمی، پزشکی، ادبیات و صلح اختصاص دهد. این وصیت نامه پس از مرگ وی باز شد و پس از حل اختلافات ورّاث و نیز کشورهای محل سرمایه گذاری نوبل، سرانجام در 29 ژوئن 1900میلادی، پادشاه سوئد تأسیس بنیاد نوبل را اعلام نمود. در نهایت، جایزه نوبل که مبلغ آن، یک میلیون دلار است، از سال 1905میلادی به فیزیک دانان، شیمی دانان، پزشکان، نویسندگان برجسته و ادیبان و منادیان صلح در سراسر جهان اهداء شد و از کارهای علمی، ادبی و انسان دوستانه آنان، بدین وسیله تقدیر به عمل آمده است. هرچند جوایز نوبل در طی یک صد سال گذشته، ازبزرگان بسیاری تجلیل به عمل آورده و کارهای علمی و خدمات آنان به عالم بشریت را ستوده است ولی در برخی موارد، آلت دست سیاست مداران و گروه های فشار بین المللی قرارگرفته و اعتبار آن زیر سؤال رفته است. جایزه نوبل همچنان سالیانه توسط هیأت ها و کمیته های تخصصی اهدا می گردد.