عزل "بنی صدر" از ریاست جمهوری با حكم حضرت امام خمینی(ره) (1360ش)

پس از مدت ها اختلاف بین مسؤولان انقلابی نظام اسلامی و بنی صدر، رییس جمهور خائن و طرفداران او، همچنین سوء مدیریت در جنگ و نیز موضع گیری علیه اهداف نظام اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) در 20 خرداد 1360، پس از مشورت با مسؤولان عالی رتبه نظام، وی را از فرماندهی كل قوا، كه به نیابت از ولی فقیه در اختیار او بود، بر كنار نمودند. این عمل حضرت امام، واكنش منفی بنی صدر را برانگیخت و به جای آن كه در صدد اصلاح خود و پایان دادن به كارشكنی ها و مخالفت های خود باشد، به حكم امام بی اعتنایی نمود كه این امر بر نمایندگان انقلابی مجلس شورای اسلامی گران آمد. از این رو در 24 خرداد، درخواست طرح عدم كفایت سیاسی او را در مجلس عنوان نمودند. در این میان هر چند برخی نمایندگانِ هوادار بنی صدر و طرفداران او در خارج از مجلس، بر عدم طرح این مسأله در مجلس تلاش كردند ولی در نهایت، نمایندگان پیرو امام خمینی و نظام اسلامی در مجلس شورای اسلامی در 31 خرداد 1360 رأی به عدم كفایت سیاسی بنی صدر داده و این حكم را به حضرت امام ارسال داشتند. فردای آن روز در اول تیرماه، حضرت امام خمینی(ره)، طی پیامی این مهره دست نشانده اجانب را از ریاست جمهوری عزل كردند. ایشان در آن پیام فرمودند: "پس از رای اكثریت قاطع نمایندگان مجلس به عدم كفایت سیاسی بنی صدر، ایشان را از ریاست جمهوری عزل نمودم." بنی صدر كه از بازداشت و محاكمه خود هراسان بود، پس از پنج هفته اختفاء، با لباس و آرایش زنانه و با هماهنگی عوامل مزدور خویش و با ربودن یك هواپیمای متعلق به جمهوری اسلامی ایران، با كوله باری از خیانت به ملت، در 7 مرداد 1360 از ایران به فرانسه گریخت و در آنجا عملیات ضد نظام را با همكاری منافقین ادامه داد.