آراسته شدن به مکارم اخلاقی در ماه رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم
با آنکه خداوند انسانها را خیلی دوست دارد و خواهان به کمال رسیدن آنها در پناه دین هست، اما ما انسانها با غفلت خود، این دوستی خدا را جواب نداده و گرفتار حواشی دنیا هستیم. لطف خداوند به بندگان، حتی در صورت بد بودن آنها، گویای خیلی از مکارم اخلاقی هست؛ آن مکارم اخلاقی که اگر ما انسانها دربین هم، به آن مزین شویم، دنیا گلستان خواهد شد.
ماه مبارک رمضان، فرصتی برای جبران غفلتها و توجه به اخلاقیات است. در دعای افتتاح که خواندنش در هر شب ماه رمضان مستحب است، نسبت به خداوند می گوییم: «يا رب إنك‏ تدعوني‏ فأولي‏ عنك و تتحبب إلي فأتبغض إليك؛‏[1] خدایا تو مرا می خوانی و من روی گردان می شوم. تو مرا دوست داری ومن با تو کینه ورز هستم.»
در جملات بعدی این دعا می خوانیم: «فلم يمنعك ذلك من الرحمة بي و الإحسان إلي و التفضل علي بجودك و كرمك؛‏[2] پس این وضع، تو را از مهربانی به من واحسان با من و تفضل خودت بر من به وسیله جود وکرمت؛ باز ندارد.»
اینگونه برخورد کردن خداوند با انسانها، هر گاه در بین انسانها با هم، نهادینه شود، به فرموده امام صادق(علیه السلام) شاهد شکوفایی مکارم اخلاق در وجود افراد خواهد شد. «و َقَد سُئِلَ عَن مَكارِمِ الخلاقِ: اَلعفوُ عَمَّن ظَلَمَكَ وَصِلَةُ مَن قَطَعَكَ و َإعطاءُ مَن حَرَمَكَ و َقَولُ الحَقِّ؛[3] درباره مكارم الاخلاق سئوال شد، فرمودند: گذشت از كسى كه به تو ظلم كرده، رابطه با كسى كه با تو قطع رابطه كرده، عطا به آن كس كه از تو دريغ داشته است.»

در ماه مبارک رمضان، خداوند، ما بندگانِ روگردان از خود را به مهمانی خود دعوت می کند، ما نیز اگر با کسانی که از ما رو گردانند و با ما کدورتی دارند، رابطه ایجاد کنیم، خود را به مکارم اخلاق آراسته کرده ایم.

پی نوشت:
1ــ تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان)،ج‏3، ص 109.
2ــ همان.
3ــ  منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه(خویی) ج6 ، ص218.