پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دولت آمریكا به دخالت های خود در امور داخلی ایران ادامه داد. در آبان 1358 كه شاه ظاهراً برای درمان به آمریكا رفت، روابط جمهوری اسلامی با آمریكا بسیار بحرانی شد. ملت ایران ضمن محكوم كردن اقدامات آمریكا به دلیل حمایت از رژیم محمد رضا پهلوی، خواستار استرداد وی جهت محاكمه شدند، اما آمریكا این درخواست را رد كرد. به دنبال رد این خواسته و نیز در پی افزایش مداخلات آمریكا در امور داخلی ایران، سفارت آمریكا در 13 آبان 1358 به تصرف دانشجویان پیرو خط امام درآمد و كلیه كاركنان آن به گروگان گرفته شدند. در پی تسخیر لانه جاسوسی آمریكا در تهران، شیطان بزرگ كه به ایران پس از انقلاب اسلامی، به چشم همان ایرانِ زمان رژیم ستم شاهی می نگریست، و به دنبال شكست های سیاسی، تبلیغاتی و نظامی خویش برای رهایی گروگان ها، در اول خرداد 1359، به حربه تحریم اقتصادی توسل جست؛ اما از همان آغاز، شكست چنین توطئه ای روشن بود. از اینرو آمریكا به كمك بازار مشترك اروپا، داد و ستدهای اقتصادی ایران را تحریم كرده تا ایران را منزوی سازند. ولی گذشت زمان نه تنها ایران را گوشه گیر نساخت، بلكه باعث شد تا ایران بیشتر از قبل روی پای خود بایستد. همچنین شركت های متعدد اروپایی و حتی آمریكایی كه از تحریم ایران متضرّر شده بودند، خواهان ارتباط اقتصادی و همكاری های دوجانبه بوده اند. استقبال شركت های خارجی برای همكاری با ایران به اندازه ای بودكه آنان به تحریم ایران توجهی نكردند و در نتیجه بُعد منفی این تحریم گریبان غرب را گرفت.
مطالب مرتبط
