الحاق ده كشور اروپای شرقی به اتحادیه اروپا (2004م)

اتحادیه اروپا در حقیقت با امضای پیمان جامعه زغال سنگ و فولاد اروپا شكل گرفت و یك سال پس از آن در سال 1952م جامعه اروپا تأسیس شد. پنج سال پس از آن نیز براساس پیمان رم، جامعه اقتصادی اروپا شكل گرفت. اما قدم اصلی در این مسیر در جریان مذاكرات سران اروپا در ماسْتْریخْتْ هلند برداشته شد. در دسامبر 1991م پیمانی به امضاء رهبران اروپایی رسید كه به موجب آن از سال 1993م اتحادیه اروپا پا به عرصه وجود می گذاشت. با تأسیس این اتحادیه، شهروندان كشورهای عضو، تابعیت اتحادیه را نیز به دست می آوردند. از دیگر اهداف این قرارداد، پیشبرد وحدت اقتصادی و پولی و نیز وحدتِ سیاسی بود. هم چنین به جریان افتادن یك پول واحد همراه با سیاست خارجی و امنیت مشترك از دیگر توافقات ماستریخت به حساب می آمد. از ژانویه 2002م با رواج یافتن رسمی یورو به عنوان پول واحد اروپایی، اعضای اتحادیه به غیر از انگلستان، دانمارك و سوئد ظرف مدت دو ماه با حذف پول ملی خود، آن را جای گزین پول اصلی كشور، نمودند. پس از چندی هنگامی كه اتحادیه اروپا برای پذیرش اعضای جدید اعلام آمادگی نمود كشورهای متعددی از این مسئله استقبال كردند كه تقاضای عضویت 10 كشور پذیرفته شد. تا اینكه در 30 آوریل 2004م این الحاق با جشن در كشورهای اروپایی انجام گرفت. كشورهای لهستان، استونی، لتونی، لیتوانی، مجارستان، اسلوونی، اسلواكی، مالْتْ، قبرس و جمهوری چك اعضای این اتحادیه را به 25 كشور رساندند و با افزوده شدن جمعیت 75 میلیونی این 10 كشور، اتحادیه اروپا دارای بیش از 450 میلیون نفر جمعیت شد. پس از این رویداد رئیس كمیسیون اروپا اظهار امیدواری كرد تا كشورهای دیگر اروپایی به این اتحادیه ملحق شوند، چرا كه در نظام نوین جهانی و روند جهانی سازی و از سوی دیگر سلطه یك ابرقدرت، آینده كشورهای اروپایی به توانایی آنها برای متحد ماندن بستگی دارد. مدت كوتاهی پس از این ماجرا، قانون اساسی اروپا نیز به تصویب پارلمان اروپا رسید.