رسول اکرم(صلی الله علیه و آله): من در قيامت شفيع پدر، مادر و عمويم ابوطالب هستم.[1]
وصيت ابوطالب هنگام فوت: من محمد (صلی الله علیه و آله) را به شما توصيه مي کنم؛ زيرا او امين قريش و راستگوي عرب و حائز تمام کمالات است. آييني آورده است که دل ها بدان ايمان دارند، اما زبان ها از ترس شماتت به انکار آن برخاسته است. من مي بينم که افتادگان و ضعيفان عرب به حمايت او برخاسته، به او ايمان آورده اند و محمد به کمک آن ها برشکستن صفوف قريش قيام نموده است.
اي خويشاوندان من! از دوستان و حاميان حزب او (اسلام) باشيد. هرکس او را پيروي کند، سعادتمند مي گردد و اگر اجل مرا مهلت مي داد، من حوادث و مکاره روزگار را از او دفع مي نمودم.[2]
ابوطالب در واپسين لحظه هاي عمر خود نيز دست از ياري پيامبر اکرم برنداشت. بزرگان خانواده را مخاطب ساخته چنين گفت:
چهار تن را به ياري پيامبر سفارش مي کنم فرزندم علي و بزرگ قبيله عباس و شير خدا حمزه که همواره از پيامبر حمايت کرده و فرزندم جعفر تا او را ياور باشيد و شما که عزيزان من به فدايتان باد هميشه براي رسول خدا در برابر دشمنان چون سپرها محافظ باشيد.[3]
پی نوشت:
[1]. الصبوح من السيرة، ج۱، ص ۱۳۴.
[2]. سيره حلبي، ج 1، ص 389.
[3]. متشابهات القرآن از ابن شهرآشوب در تفسير سوره حج ذيل آيه ولينصرون.
---------------------------------------------
اثبات ایمان ابوطالب(علیه السلام) در:
مباحثی پیرامون ایمان ابوطالب(علیه السلام)