آغاز تهاجم ترك های عثمانی علیه امپراتوری روم شرقی (1453م)

امپراتوری روم شرقی یا بیزانس با تقسیم امپراتوری روم باستان در اواخر قرن چهارم میلادی شكل گرفت. حدود جغرافیایى این امپراتوری متغیر بوده اما می توان شبه جزیره بالكان و آسیای صغیر را قسمت عمده آن دانست. این امپراتوری در مدت عمر هزار ساله اش با مهاجمین خارجی مانند بلغارها، اسلاوها، ترك ها، اعراب و ایرانیان مواجه بوده است. اولین امپراتور بیزانس در سال 395م به سلطنت رسید و پس از وی حدود 80 نفر در این مسند قرار گرفتند. در قرون پایانی، این امپراتوری با تهاجم ترك های عثمانی مواجه بود اما همچنان به مقاومت خود ادامه می داد و اگرچه از دولت های اروپایى كمك طلبید اما این درخواست كمك، بی پاسخ ماند. سرانجام در دوره كُنسْتانْتین یازدهم، شهر قسطنطنیه توسط سلطان محمد فاتح پادشاه عثمانی و ارتش وی تصرف گردید. سلطانِ عثمانی كه دو سال قبل از آن به حكومت رسیده بود با تدارك لشكری عظیم و نیز تهیه تجهیزات جنگی و از جمله توپ هایی با گلوله نیم تنی، در 16 آوریل 1453م حمله خود را آغاز نمود و در روز 29 مه آن سال تهاجم نهایی را عملی نمود. در جریان این حمله امپراتور روم كشته شد و شهر به تصرف ترك ها درآمد و امپراتوری روم شرقی سقوط نمود. تاریخ نگاران این مقطع را آغاز "عصر جدید" می دانند.