در رابطه با پیمان بغداد- یکی از اتحادیه های نظامی غرب پیرامون شوروی- دولت آمریکا 24 فروردین 1339ه.ش(13 آوریل 1960میلادی) و در جریان اجلاس سران آن اتحادیه در تهران که پس از کناره گیری عراق به سنتو(سازمان پیمان مرکزی) تغییر نام داده بود، به نیروی هوایی ایران جت جنگده از نوع «اف ــ 86» تحویل داد و به این ترتیب، ایران برای نخستین بار دارای جنگنده جت شد. ایران از خرداد 1303ه.ش دارای نیروی هوایی است. این نیرو در شهریور 1320ه.ش به رغم تسلیم شدن نیروی زمینی(در نتیجه خیانت چند افسر ارشد)، تا آخرین قطره بنزین از آسمان وطن دفاع جانانه کرد. دولت ایران پنج سال پس از دریافت جت اف ـ 86 از آمریکا، و در جریان جنگ پاکستان و هند، تعدادی از این جنگنده ها را (به صورتی محرمانه و احتمالا به اشاره واشنگتن) در اختیار پاکستان قرارداد. مستشاران نظامی آمریکا در ایران در گزارشها و خاطرات خود که به صورت کتاب انتشار یافته است از مهارت خلبانان ایرانی در بکار بردن جت های جنگنده به ویژه در عملیات آکروبات ابراز شگفتی کرده اند. این مستشاران نوشته اند که این استعداد ایرانی را قبلا نمی توانستند باور کنند. در یادداشت های یکی از این مستشاران(که در خاطرات دولتمردان آمریکایی نیز مورد استناد قرارگرفته است) به میهن دوستی خلبانان نیروی هوایی ایران اشاره شده و چنین آمده است: در چند مورد که هواپیما (جت جنگنده) در حال سقوط بود خلبان ایرانی با اینکه می توانست بیرون بجهد و جان خود را نجات دهد در کابین باقی مانده بود تا آخرین تلاش را جهت نجات جنگنده که برای وطنش ذی قیمت و کمیاب بود بکار برد و جانش را بر سر این احساس که جز وطن دوستی نام دیگری ندارد از دست داد.
