آیت اللَّه شیخ محمدحسن آل یاسین كاظمی در سال 1220 ق در كاظمین دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایى را در زادگاه خود گذراند و پس از سفری به ایران، راهی كربلا گردید و نزد شیخ محمدحسین صاحب فصول و در نجف از محضر شیخ محمدحسن نجفی صاحب جواهر و شیخ جواد ملا كتاب، استفاده برد. آیت اللَّه آل یاسین پس از طی مدارج عالی علمی، بنا به درخواست مردم كاظمین و امر استادش صاحب جواهر، برای سرپرستی حوزه ی كاظمین عازم این دیار گردید و تا پایان عمر در آنجا بود. وی با وجود تبحُّر در علم رجال و حدیث، عمده ی نگارش های خود را در زمینه ی فقه و اصول ارایه داده است كه كُتبِ اسرارُ الفِقاهه، حاشیه بر فصول، تعلیقه بر فوائدُ الاصول و... از آن جمله اند. این عالم ربانی سرانجام در نهم رجب سال 1308 ق در حالی كه پس از فوت شیخ مرتضی مرجعیت داشت، در 88 سالگی به دیدار معبود شتافت و پس از تشییعی با شكوه در آرامگاه خانوادگی آل یاسین، در نجف اشرف به خاك سپرده شد.
مطالب مرتبط
