در شرایطی که حدود سه سال از آغاز جنگ جهانی اول گذشته بود، امریکا در ششم آوریل 1917میلادی به نفع فرانسه و انگلیس وارد جنگ شد و به آلمان اعلان جنگ داد. بهانه ورود امریکا به جنگ، حملات زیردریایى های آلمان به کشتی های بازرگانی امریکا و غرق شدن تعدادی از آنها بود. به دنبال آمادگی امریکا برای ورود به جنگ، معاهده ای در این مورد به تصویب مجالس سنا و نمایندگان امریکا رسید و سپس ویلسون رئیس جمهور وقت امریکا نیز آن را امضا کرد و از روز ششم آوریل 1917میلادی، دستور داد تا ارتش این کشور به طور رسمی وارد جنگ با آلمان شود. ورود امریکا به جنگ جهانی اول، نقش مؤثری در پیروزی متحدین داشت. امریکا در جریان جنگ جهانی اول، به علت بُعد مسافت و دور بودن از صحنه اصلی نبرد در اروپا، از لحاظ زیرساخت های اقتصادی دچار زیان و ضرر نگردید. این در حالی بود که بیشتر اماکن و منابع اقتصادی دول اروپایى تخریب شده بود. امریکا در این مدت به کشورهای اروپایى وام های کلان داد که با دریافت بهره های آن، ذخایر این کشور انباشته شد. از طرف دیگر، امریکا در مناطقی چون امریکای لاتین، با روی کار آوردن رژیم های دست نشانده، به تحکیم جایگاه خود پرداخت، مجموعه این عوامل و دیگر عوامل پنهان و پیدا، باعث قدرت گیری هرچه بیشتر امریکا در صحنه بین المللی گردید و این کشور، نقش تعیین کننده ای یافت.