نقش شرکت های دانش بنیان در اقتصاد مقاومتی و ملزومات آن
ملت ایران که پس از پیروزی انقلاب همه ی موانع را پشت سر گذارده، در آستانه ی دستیابی به دانش های بسیار پیشرفته با تهاجمی روبه رو شده است که جلوگیری از پیشرفت بیشتر ایران را به هر نحو ممکن هدف قرار داده است. در این برهه ی حساس اگر بنا باشد نظام جمهوری اسلامی عقب نشینی کند، یقیناً حد توقفی برای این عقب نشینی نخواهد بود، بلکه باید در همه ی عرصه های دانش نوین عقب نشینی کند.
در این برهه دشمنان ما تنها به دنبال جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح های هسته ای نیستند، زیرا تمام تحلیل ها و اطلاعات خودشان نشان می دهد که ایران به دنبال انرژی صلح آمیز هسته ای است. علاوه بر این، امروز کشورهای پیشرفته که به دانش های نوین دست پیدا کرده اند و دنیا را به وسیله ی این دانش های پیشرفته در قبضه ی قدرت خودشان گرفته اند، جهان را به دو اردوگاه کشورهای بسیار پیشرفته و کشورهای عقب مانده تقسیم کرده اند تا دائماً این کشورها را وابسته به خود نگهدارند.
نظام جمهوری اسلامی طی سی وسه سال گذشته مسیر دستیابی به دانش های نوین را پیموده و این علوم را یکی پس از دیگری در اختیار گرفته است. دانشمندان جوان ایرانی به طور جدی در پی دستیابی به این دانش ها هستند و بحمدالله به مراحل خوبی از آن دست یافته اند و مسیر برای آنها هموار شده است.
فشارها و تحریم های اقتصادی مانند تحریم بانک مرکزی و تحریم فروش نفت متوجه این هدف است که مانع از پیشرفت های پیاپی ایران در دستیابی به دانش های نوین گردد. اقتصاد مقاومتی دقیقاً در چنین شرایطی معنی می یابد. یعنی در شرایطی که کشور تحت تهاجم اقتصای است و متقابلاً به دنبال مأیوس کردن دشمن از دستیابی به نقشه هایش است.
تجربه های گذشته
تجربه های گذشته ثابت کرده که ما می توانیم در قبال این تهاجم دشمن مقاومت کنیم. ما در دوران دفاع مقدس با این که دستمان خالی بود و همه ی کشورها به کمک صدام آمده بودند، توانستیم با مقاومت هشت ساله ی خود به جایی برسیم که دشمن را مجبور به شکست و پشتیبانان او را دچار یأس کنیم. آنها ناگزیر شدند بدون این که دستاوردی داشته باشند، این جنگ را خاتمه دهند.
در اقتصاد مقاومتی هم ما باید همان مسیر مقاومت در دوران دفاع مقدس را دنبال کنیم. یعنی باید بتوانیم با تکیه بر امکانات داخلی، نیروی انسانی، سرمایه، سرمایه گذار و امکاناتی که در زمینه های کشاورزی، صنعت و معدن و تجارت در کشور وجود دارد و نیز با اتکا به خداوند و استفاده از ظرفیت های کمتر استفاده شده مانند شرکت های دانش بنیان، در برابر فشارهای جدید مقاومت کنیم و این دوران گذار را به سلامت بگذرانیم.
شرکت های دانش بنیان در حکم واسطه هایی بین شرکت های علمی و پژوهشی هستند که فناوری های نو را تولید می کنند. این شرکت ها با ابتکاراتشان مرزهای فناوری را گسترش می دهند. شرکت های دانش بنیان با اتکا به این دانش نو، دانش را به فناوری تجاری، کالا و تولید تبدیل می کنند و امکان عرضه ی آن را در داخل و خارج کشور فراهم می آورند.
تجاری سازی علم
در قانون برنامه ی پنجم توسعه پیش بینی شده که کشور تا پایان این برنامه ۰۰۰. ۲۰ شرکت دانش بنیان داشته باشد. رهبر معظم انقلاب نیز در سخنان اخیرشان اشاره فرمودند که این عدد می تواند بیشتر از این هم بشود. امروز بحمدلله تعداد قابل توجهی از این شرکت ها شکل گرفته و ما می توانیم دانش های جدید را به فرآورده، کالا تبدیل کنیم و آنها را تجاری سازی نماییم. برای این کار لازم است ما مراحل زیر را بپیماییم:
اولاً خودمان را از محصولات این فناوری های جدید مستغنی کنیم تا از اتکا به کالاهای خارجی بی نیاز شویم.
ثانیاً باید بتوانیم خود دانش را تجاری سازی کنیم. به این معنی که افراد بااستعداد کشورهای مسلمان و کشورهای جهان سوم را که نمی خواهند زیر پرچم استکبار جهانی باشند، به ایران دعوت کنیم تا با گذراندن دوره های تحصیلی، دانش به آنها انتقال پیدا کند و این علوم از دست چند کشور پیشرفته ی خاص غربی خارج شود.
ثالثاً باید محصولات این شرکت های دانش بنیان را تجاری سازی کنیم. یعنی علاوه بر این که این کالاها در عرصه ی داخل مورد استفاده قرار دهیم، در عرصه ی بین المللی هم به عنوان یک رقیب قدرتمند عرضه کنیم. از آن جا که معمولاً تولیدات داخلی ما می تواند ارزان تر از تولیدات کشورهای پیشرفته ی صنعتی به بازارهای جهانی عرضه شود، ما می توانیم با عرضه ی این محصولات نیاز کشورهایی را تأمین کنیم که این نیازشان سبب وابستگی آنها به کشورهای صنعتی شده است. به این ترتیب می توانیم از وابستگی آنها بکاهیم و موجبات ارتباط و تعلق خاطر آنها به جمهوری اسلامی و ملت ایران را فراهم آوریم.
پی نوشت:
* استاد اقتصاد و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام
منبع مقاله : پایگاه دفتر حفظ و نشر آثار امام خامنه ای (مدظله العالی)