مرگ "نيكولا بوالو" شاعر و منتقد معروف فرانسوی (1711م)

نیكولا بوالو دِسپرو، شاعر و منتقد برجسته فرانسوی در 1 نوامبر 1636م در پاریس به دنیا آمد وی در ابتدا در رشته حقوق فارغ التحصیل شد و به وكالت دعاوی پرداخت. اما به زودی از این شغل دست كشید و بر حسب ذوق و استعداد خویش راه ادبیات را در پیش گرفت و به سرودن شعر و نقد هنری و هجو پرداخت. بوالو ذوق های ساختگی، بی مایه و تحمیلی را كه از برخی كشورهای اروپایى به فرانسه راه یافته بود، مردود شمرد و با وجود مخالفت محافل ادبی و حتی آكادمی فرانسه، راه سادگی و طبیعی را ارائه داد. بوالو در سی سالگی اولین هجویات خود را انتشار داد و زمانی جز هجو نسرود. وی در دوازده مجموعه از هجویات خود با روشی منظم و طنزی لطیف و نقدی بی شائبه، درباره شاعرانِ مورد توجه عصر به قضاوت پرداخت و نظر مردم را به خود جلب كرد. بوالو در سال 1674م كتاب فن شعر را در چهار منظومه منتشر كرد. وی در این اثر درباره استعداد شخصی و آگاهی از دستور زبان، انواع شعر، انواع مهم شعر، چگونگی آداب نویسندگی و ذوق و سلیقه در سرودن شعر به بحث پرداخته است. بوالو پس از انتشار اثری به نام رُقعه ها كه بخشی از آن را به لویى چهاردهم، پادشاه فرانسه تقدیم كرده بود، به دربار فرانسه راه یافت و چهار سال بعد، در 42 سالگی، وقایع نگار و مورخ مخصوص پادشاه شد. وی با وجود مقام مهم درباری، از تملّق و مدیحه گویى روی گردان بود و از این جهت برای خود دشمنان زیادی دست و پا كرد. هم چنین كار تاریخ نویسی در دربار، موجب قطع فعالیت ادبی بوالو شد و پس از یك دوره سكوت، با انتشار كتاب قصیده در فتح نامور به فعالیت ادبی بازگشت. بوالو در قطعه ای از آثار خود نیز، اسكندر مقدونی را هجو كرده است كه تا آن زمان، كسی به این شدت، این كار را نكرده بود. بوالو با وجود سرسختی مخالفان، تنها با پشتیبانی شاه، در سال 1684م به عضویت آكادمی فرانسه برگزیده شد. بوالو با خلق آثار متعدد و سودمند، یكی از بزرگ مردان ادب و معروف ترین شعرای مكتب كلاسیك فرانسه شناخت شد و نفوذش اگر چه در معاصرانش قابل توجه نبود، در قرن هجدهم گسترش یافت. بوالو سال های آخر زندگی را در خانه ای كه از طرف پادشاه برایش خریده شده بود، گذراند و دوستان ادیب خود را در آنجا پذیرفت، اما از وضع نامساعد كشور و انحطاط ذوق مردم، پیوسته در رنج بود. دوران پیری بوالو بسیار تلخ گذشت زیرا در ابتدا شنوایی خود را از دست داد و بعداً فلج شد. نیكولا بوالو دسپرو سرانجام در سیزدهم مارس 1711م در 75 سالگی درگذشت.