بسم الله الرحمن الرحیم
در دنیای ما خطاب به کسی که پولدار بوده و بروبیایی داشته باشد؛ می گویند: فلانی خوش بحالش، خوشبخت است...
اما از نظر دین، خوشبختی در پیمودن مسیر حق است، والبته منافاتی هم با پولدار بودن ندارد.
حضرت زهرا (سلام الله علیها) می فرماید: «إنَّ السَّعیدَ كُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَنْ احَبَّ عَلیّا فى حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ[1]
همانا حقیقت و واقعیّت تمام سعادت ها و خوشبختی ها در دوستى علىّ (علیه السلام) در زمان حیاتش و بعداز رحلتش خواهد بود.
کسانی که حقیقتاً در مسیر ولایت اهلبیت باشند؛ خوشبخت حقیقی اند گرچه فقرمادی داشته باشند. «روزى كه مردان و زنان مؤمن را می بينى كه (پرتو) نورشان پيشاپيش آنها و در سمت راستشان پيش می ررود، مژده باد شما را در اين روز، به بهشتها و باغهايى كه از زير درختان آنها نهرها جاریست، در آنجا جاودانه باشيد، اين همان كاميابى بزرگ است.
پی نوشت:
1ـــ شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید: ج9،ص169
2ــ آیه12حدید