شرح نهج البلاغه توسط استاد رنجبر - جلسه 12

شرح نهج البلاغه توسط استاد رنجبر - جلسه 12

شرح و تفسیر خطبه اول نهج البلاغه توسط استاد محمدرضا رنجبر

بسم الله الرحمن الرحیم

ُتَوَحِّدٌ إِذْ لاَ سَكَنَ يَسْتَأْنِسُ بِهِ وَ لاَ يَسْتَوْحِشُ لِفَقْدِهِ
 خلق العالم أَنْشَأَ اَلْخَلْقَ إِنْشَاءً وَ اِبْتَدَأَهُ اِبْتِدَاءً
 بِلاَ رَوِيَّةٍ أَجَالَهَا وَ لاَ تَجْرِبَةٍ اِسْتَفَادَهَا وَ لاَ حَرَكَةٍ أَحْدَثَهَا
 وَ لاَ هَمَامَةِ نَفْسٍ اِضْطَرَبَ فِيهَا

به آفتاب رسید از کنار گل شبنم

بعضی همنشین ها،  بعضی همنشینی‌ها آدمی را از زمین بلند می‌کنند حقیقتا به آسمان می‌برد آسمانی می‌کند، درست مثل همنشینی شبنم با گل در دل سحرگاهان

همین که آفتاب می‌دمد آفتاب طلوع می‌کنه، این شبنم پر می‌کشد و راهی آسمان میشه دامن کشان خودش را به سمت آفتاب می‌کشاند

ای خوشا به احوال اون کسانی که با همند و با هم بودنشون هم از نوع با هم بودن شبنم و گل است

 باد خاک‌آلود آن مجنون کند      صاف اگر باشد ندانم چون کند

این بادهای خاک‌آلود یعنی ناخالص، ناصاف، دردآمیز، دردآلود هوش از سر آدمی می‌برند آدمی را مست و یاعقل می‌کنن از خود بیخود می‌کنن حالا اگر صاف باشند اگر خالص باشد اگر زلال باشندچی

نهج‌البلاغه حقیقتا همون ماده‌ی ناب، نایاب، صاف، صافی و خالص اساسا در نهج‌البلاغه از هر چه سخن به میان آمده....

جهت دسترسی به سخنرانی های استاد رنجبر