کم دادن مزد کارگر، چه کیفری دارد؟

اسلام طبقه کارگر را با بهترین و شریف ترین صفات ستوده است و به کاری که با انگیزه کسب درآمد حلال برای اداره آبرومندانه زندگی همراه باشد، اجر و ثواب جهاد در راه خدا می دهد.
در بعض روایات فرموده اند که قطره ی عرقی که از بدن کارگر می آید مثل قطره خونی است که از شهدای در راه خدا بیاید. چقدر این ارزش دارد!
اسلام به  عنوان مکتب نجات و تعالی بخش انسان ها کرامت ویژه ای برای همه و از جمله کارگران قائل است که با هیچ ارزش مادی قابل مقایسه نیست.
اول شخص اسلام، مصدّع (آشکارکننده) اسلام بود و شارع اسلام از قِبلَ خدای تبارک و تعالی. رفتار او با کارگر آن بود عرض کردم که کف دست کارگر را با تواضع بوسید و این نشان کارگری را بوسید و برای کارگران افتخار ایجاد کرد. ارزش انسانی را توجه داشت که
کارگر [انسان است]؛ کارگر آن روز استقلال داشت و هرچه کار می کرد برای خودش بود و استقلال داشت و ارزش داشت و آن ارزش را، محل ارزش را بوسید پیغمبر اکرم و اعلام کرد ارزش کارگر را.
و دوم شخص اسلام، علی بن ابیطالب ـ سلام اللّه علیه ـ است. ایشان خودش یک کارگر بوده؛ یعنی، قنات حفر می کرده، می رفته است قنات می کنده است آب بیرون می آورده، لکن برای خودش نه، بعد از آنکه بیرون می آمده، وقف می کرده برای مستمندان، برای آنها. یک نفر کارگر بوده است که برای اعاشهء خودش هم کار می کرده و در عین حالی که آن طور قنات ها را ـ چندین قنات از ایشان هست ـ کنده با دست خودش. و همان روز ـ به حسب نقل ـ همان روزی که بیعت به امامت کردند برای او و به خلافت، وقتی بیعت تمام شد، همان روز بیل و کلنگ خودش را برداشت دنبال کار... این، دو نفر شخص اول اسلام که کارشان باید سرمشق باشد برای همهء ما، شما مقایسه کنید این احترامی که کارگر در اسلام به واسطهء عمل این دو بزرگمرد تحقق پیدا کرده و این ارزشی که به شما داده است که خودش هم در عرض شما آمده است.
و این فقط [مختصّ] علی بن ابیطالب ـ علیه السلام ـ نیست، حضرت صادق، حضرت باقر، آنها هم، از آنها نقل کرده اند که در یک محلی که داشتند، می رفتند کار می کردند. به حضرت صادق بعضی می گفتند آقا ـ حضرت صادق شغلش خیلی بود. شغل معنویش زیاد بود و کار تبلیغاتی و کار تعلیماتی اش زیاد بود، مع ذلک، خودش تشریف می برد به حسب این نقل و در آن جایی که داشت، کار می کرد ـ به او عرض کردند که خوب، این را به ما واگذار کن. فرمود: من میل دارم که کاری که می خواهم برای خودم بکنم، حرارت آفتاب را در بدن خودم حس کنم. (وسائل الشیعه، ج 17، کتاب تجارت، ص 20، باب 4، ح 2 و ص 39، باب 9، ح 7) این چقدر ارزش می دهد که یک نفر، که در زمان خودش شخص اول بود و دارای آن مقامات بود، خودش کار می کند و تعلیم می دهد که ارزش کار چی استـ.

پیامبر (صلی الله و علیه وآله) در این باره می فرمایند: " کسی که مزد مزدبگیر (کارگر) را کم دهد خداوند عملش را باطل گرداند و بوی بهشت را که از مسافت 500 ساله به مشام می رسد بر وی حرام کند.

در روایات آمده است که پیامبر اسلام (صلی الله و علیه وآله) که انسان کامل و سرآمد همه انبیا است، متواضعانه دست کارگر را می بوسد. ایشان درباره جایگاه بنده مۆمن و کارگر در نزد خداوند فرمودند: خداوند متعال بنده مۆمن پیشه ور و شاغل را دوست دارد (کنز العمّال: 9199 منتخب میزان الحکمة: 144)".
اما درباره همین کارگر سفارش های فراوانی به کارفرمایان نیز شده است و بر پرداخت به موقع حق و حقوق آنها و حفظ شان و ارزش انسانی شان تاکید شده است.
پیامبر (صلی الله و علیه وآله) در این باره می فرمایند: " کسی که مزد مزدبگیر (کارگر) را کم دهد خداوند عملش را باطل گرداند و بوی بهشت را که از مسافت 500 ساله به مشام می رسد بر وی حرام کند (أمالی الصدوق: 347 / 1 منتخب میزان الحکمة: 6)".
ایشان در جایی دیگر چنین فرمودند که "کم دادن مزد مزدبَر (کارگر) از گناهان بزرگ است (بحارالأنوار: 103 / 170 / 27 منتخب میزان الحکمة: 6)".
امام علی (علیه السلام) نیز از پیامبر خدا (صلی الله و علیه وآله) نقل می کنند که حضرت نهی فرمود از این که کارگری، پیش از تعیین مزدش، به کار گرفته شود (الفقیه: 4 / 10 / 4968 منتخب میزان الحکمة: 88)".

منابع:
تبیان
-------------
سایت باشگاه
افکارنیوز
سایت جماران