مباحث ذکر یار استاد محمد شجاعی/ جلسه 38 - رشد انسان
در این بخش از ضیاءالصالحین، جلسه سی و هشتم مباحث معرفتی ذکر یار از سری مباحث استاد محمد شجاعی با عنوان « رشد انسان » تقدیم حضورتان می گردد.
جهت دسترسی به سایر جلسات «ذکـر یــار» اینجا کلیک کنید
برای اینکه بفهمیم خودمان چقدر رشد انسانی کردیم باید ببینم چقدر به ذکر و یاد خدا وابسته هستیم نیاز به نماز داریم.
پیامبر عرض میکند به خداوند، میگوید من تشنه ای هستم از محبت تو که هرگز سیراب نمی شوم و گرسنه ای هستم که هرگز سیر نمی شود،
لذا علامت اشرافیت و تشخص یک آدم، علامت یک آدم حسابی این است که چقدر به نماز و دعا و ذکر ، به قرائت قرآن و شنیدن، به یاد خدا تشنگی دارد. هر چقدر تشنگی اش بیشتر باشد معلوم است جذب بیشتری دارد چون جذب ما بی نهایت است.
این معلوم است اشرافی تر هست.
نامه عمل که نفس انسان است میگویند روز قیامت سنگین میشود یعنی خودت چقدر از یاد خدا سنگین هستی. بیشترین کسی در آخرت لذت میبرد که جذب بیشتری از خداوند تبارک و تعالی در دنیا کرده باشد.
بدبختی دنیا این است که هر چقدر سطح برخورداری ات بیشتر می شود، از این طرف سهم بهره برداری ات از خداوند کمتر میشود.
علامت یک آدم خوب این است که چقدر میتواند از یاد خدا لذت ببرد و چقدر از یاد خدا خوشش میآید.
در بُعد روحانی غذای شما یاد خداست. اگر یک موقع میبینی از یاد خدا خوشت نمی آید فراری یا خسته هستی، اسم خدا را میشنوی حوصله اش را نداری حوصله مسجد و قرائت قرآن را نداری، باید حتما به خودت شک کنی ببینی یک انحرافی در ذائقه فطری تو اتفاق افتاده است.
ممکن است دکتر مهندس خوبی باشد ولی آدم خوبی نیست!
یک بی میلی و بی اشتهایی و مریضی در بخش جسمانی داریم که این را پیش دکتر میبریم، در معنویت هم اگر فوق عقل انسان ضعیف شود امام سجاد (علیه السلام) می فرماید این هم یک بیماری هست.
یکی از آن آفت ها این است:
(لَعَلَکَ فَقَدتَنی عَن مَجالِسِ العُلَما)
شاید تو دیدی که من دیگر در مجالس علما شرکت نمیکنم. با علما و آدم های باحال و اشرافی دیگر نمی گردم!
مجالس علما جای احیاء دل انسان هست.
(العُلَماءُ باقُون ما بَقِیَ الدَّهر) وقتی کسی حال و حوصله مجلس علما و عالمان را ندارد این معلوم است که مریض شده است.
مطالب مرتبط
