عمل به عهد بندگی اولین جلوه پیروزی و نصرت حضرت اباعبدالله(ع) در مقابل شیطان و جریان کفر/بخش اول
مراسم اولین شب عزاداری حضرت سیدالشهداء علیه السلام در دهه اول محرم الحرام 1435 در مدرسه فیضیه قم (هیأت ثارالله) به سخنرانی حضرت حجت الاسلام و المسلمین میرباقری با حضور جمع کثیری از روحانیون و ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام برگزار گردید. در این جلسه دو رویکرد در بررسی پیروزی های سید الشهداء مطرح می شود. منظر اول، مقام بهره مندی اباعبد الله از اسم اعظم الهی است که بر این اساس همه عالم حتی جمادات با اذن حضرت منشأ اثر می شوند، بنابراین اگر دستگاه باطل قدرتی یافته است به اذن ایشان و تحت سیطره ایشان می باشد. منظر دوم جلوه های متعدد پیروزی و نصرت خداست که اولین جلوه آن پیروزی حضرت در عمل به عهد بندگی و وفاداری به خدای متعال است. و البته جلوه دیگر این است که این جنگ تاریخی است و هنوز تمام نشده تا پیروز نهایی آن مشخص باشد بلکه با ظهور حضرت بقیه الله باید منتظر پایان این جدال تاریخی با جبهه شیطان بود. متن زیر گزارش پایگاه اطلاع رسانی رجا نیوز از این جلسه است که بعد از تغییرات این پایگاه عرضه می شود.
یکی از موضوعاتی که در مواجهه با حادثه عاشورا قابل تأمل و دقت است بحث نصرت خدای متعال نسبت به سیدالشهداء (علیه السلام) است. «و لینصرن الله من ینصرُه ان الله لقوی عزیز» پیروزی سیدالشهداء(علیه السلام) چهره های متعددی دارد. بی تردید سید الشهداء(ع) پیروز این درگیری هستند . این پیروزی در همه عوالم دیده میشود. گرچه ممکن است انسان هایی که نگرششان نسبت به حادثه عاشورا و به عوالم خلقت، نگرش محدودی باشد، گاهی تلقی کنند که سید الشهداء(ع) شکست خورده است و به حسب ظاهر، حضرت مغلوب شده اند؛ ولی حقیقت این است که حضرت در همه چهر های ظاهری و باطنی، هم در عالم ما و هم در دیگر عوالم، پیروز صحنه عاشورا هستند. عاشورا، صحنه غلبه مطلق جبهه حق بر جبهه باطل است.
سیدالشهداء، صاحب زیارت جامعه کبیره است و غلبه بر او ممکن نیست
یک طرف حادثه عاشورا، کسی است که صاحب زیارت جامعه کبیره است و این زیارت با تمام مقاماتی که در آن ذکر شده است بخشی از اوصاف کمال و جمال آن وجود مقدس است. کسی است که اسم اعظم الهی است. اگر از این زاویه به حادثه عاشورا نگاه کنید به هیچ وجه معنا ندارد که چنین شخصیتی در عالم مغلوب شود و همین طوری که خداوند متعال، عزیز و نفوذ ناپذیر است و هیچ کسی و هیچ اراده ای نمی تواند به ساحت او نفوذ کند و غلبه ای بر حضرت حق پیدا کند، کسانی که در مقام اهل بیت(ع) و در آن موقعیت قرار می گیرند نیز امکان این که کسی در آنها نفوذ کند و یا بر آنها غلبه داشته باشد وجود ندارد. گر چه در این عالم ممکن است به حسب ظاهر اگر ما دقیق نگاه نکنیم تصور شود دستگاه شیطان و شیاطین انس و جن، ضربه ای به جبهه حق و ولی حق می زنند و یا به حسب ظاهر و دید ظاهری ممکن است شکستی به آن جبهه وارد بکنند ولی حقیقت این است که آن جبهه نفوذ ناپذیر و شکست ناپذیر است. همین طوری که در باب خداوند متعال، ما با قاطعیت می گوییم خداوند متعال مغلوب واقع نمی شود ولو شیطان این همه شیطنت می کند، ولی حضرت حق، مغلوب شیطان نیست. این تفکری که قوم یهود دارند که قرآن به شدت آن را محکوم می کند و می گوید «وَقَالَتِ الْیهُودُ یدُ اللّهِ مَغْلُولَة غُلَّتْ أَیدِیهِمْ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ یدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ»(انعام/64) دستهای خداوند را کسی نمی تواند ببندد، این تفکرتورات تحریف شده است. البته خدای متعال دستگاه شیطان را امداد می کند، «كُلاًّ نُّمِدُّ هَؤُلاء وَهَؤُلاء»(اسراء/20) هر دو جبهه را خداوند متعال براساس حکمت و به اندازه ای که حکمت اقتضاء دارد، امداد می کند؛ تعبیر نصرت هم نیامده، بلکه امداد می کند؛ ولی این به معنای این نیست که خداوند متعال مغلوب جبهه شیطان است و این همه شیطنت به خاطر این است که دست های قدرت خداوند متعال بسته شده است؛ اینطوری نیست.
قدرت دستگاه باطل، به اذن امام(علیه السلام) و با تدبیر امام(علیه السلام) است
اگر معصوم را شما در آن مقام ببینید که صاحب اسم اعظم الهی است و بِاذن الله تبارک و تعالی زمام امور در دست اوست، در آن مقام مغلوب کسی نمی شود، در آن مقام آنچه را که دستگاه باطل قادر می شود به اذن امام(ع) و با تدبیر امام(ع) است و سرانجام، جمع کردن بساط این جبهه هم، کار خود او است. «السلام علی قاسم الجنه و النار، السلام علی نعمت الله علی الابرار و نقمته علی الفجار....»، در زیارت ششم امیر المؤمنین این عبارات نورانی را خوانده اید که تقسیم بهشت و جهنم به دست حضرت واقع می شود.
تحمل بلا توسط معصومین (علیهم السلام) با رضایت و اذن خودشان است
بنابراین حضرت مغلوب کسی واقع نمی شود. در این نگاه، کل دستگاه شیطان تحت فرمان اوست. این که بعضی از عرفا وقتی در باب صحنه عاشورا شعر گفته اند و صحنه را به تصویر کشیده اند این تعابیر را بیان می کنند که شمشیرها و نیزه ها در روز عاشورا به حضرت عرض کردند ما تحت فرمان تو هستیم حضرت فرمود اگر در فرمان من هستید، که البته این چنین است؛ در اختیار دشمن باشید. این معنایش همین است، یعنی اینطور نیست که اگر کسی از این زاویه به مقام معصوم نگاه کند، چیزی برخلاف اذن او در عالم واقع بشود. اگر بلایی را هم تحمل می کند با رضایت و اذن خودشان است. البته این جلوه غلبه و پیروزی و نصرت معصومین، منظور نظر من نیست که از این جبهه اگر نگاه کنید معصوم غالب مطلق است بلکه از زاویه دیگری بحث می کنیم که از آن زاویه به حسب ظاهر ممکن است معصوم مظلوم واقع شود به معصوم ظلم شود این آیه قرآن را با روایتش ملاحظه فرمودید که خداوند متعال می فرماید «وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یظْلِمُونَ»(زخرف/76) اینها به ما ظلم نکردند ولکن به خودشان ظلم می کنند.
این تعبیر را بزرگان معنا کنند، «خلطنا بنفسه و جعل ظلمنا ظلمه» حتماً این اختلاط، اختلاطی مادی نیست ولی «خلطنا بنفسه و جعل ظلمنا ظلمه» ظلم به ما را، ظلم به خودش قرار داده است. البته این ادامه ای دارد، «و ولایتنا ولایته»، ولایت ما را ولایت خودش قرار داده است و فرموده «إِنَّمَا وَلِیكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلَوه وَیؤْتُونَ الزَّكَوة» (مائده/55) ولایت ما را ادامه ولایت خودش، قرار داده است؛ ما از این ساحت بحث می کنیم.
وجه پیروزی حضرت در همین جنگ ظاهری حضرت با دستگاه شیطان است. شیطان دنبال این است که بساط شیطنت و ظلمت و طغیان و عصیان و تاریکی را در جهان بسط بدهد. اولیاء طاغوت می خواهند شیطنت در عالم بسط پیدا کند و حضرت دنبال این است که این جبهه را محدود کند و باب پیروزی را بر روی این جبهه ببندد.
نبرد عاشورا هنوز تمام نشده است و در جریان است
این جنگی را که حضرت به راه انداختند که در سال ۶۱ هجری به اوج خودش رسیده است. این جنگ به حسب ظاهر یک جنگ تمام شدهای نیست آنهایی که این جنگ را تمام شده به حساب می آورند و کشته های این جنگ را میشمارند اینها اشتباه میکنند، در روایات دیده اید در کامل الزیارات این حدیث است در کافی هست به شکل دیگرش در مجامع روایی دیگر هست فرمود: نامه سر به مهر که برای سیدالشهداء در موضوع تکلیف شان آمد که برای تمام ائمه این نامه سر به مهر آمده، فرمود در نامه سید الشهداء که دو بخش بود یک بخش او عمل شده و یک بخش دیگر در رجعت عمل می شود؛ یعنی حضرت هنوز جنگی را به پایان نرسانده اند.
افزودن دیدگاه جدید