متن نوحه شهادت امام حسین علیه السلام

متن نوحه شهادت امام حسین علیه السلام

در این بخش از ضیاءالصالحین، به مناسبت ایام سوگواری سالار شهیدان، متن نوحه شهادت امام حسین علیه السلام​ را تقدیم محبان و عاشقان حضرتش می نماییم.

«متن نوحه شهادت امام حسین علیه السلام»

فلک گدای عنایات خاص و عامه ی تو

سروده شد به روی نیزه ها اقامه ی تو

تو بی نهایتی و روی نیزه زلفت گفت

که نقطه چین بگذارد در ادامه ی تو

من الغریب به ما نیز نامه ای بده چون

حبیب ها بکند خلق ؛فیض نامه ی تو

فقط تو امر بفرما چگونه جان بدهیم

شبیه جون تو یا که ابوثمامه ی تو

و یا امر بفرما شبیه ابربهار

همیشه اشک بریزیم بر چکامه ی تو

برای مرثیه خوانی آب بر عطشت

میان روضه ی زهرا برای جامه ی تو

برای روضه ی غصب فدک که زینب خواند

برای غارت انگشتر و عمامه ی تو

شاعر: حجت الاسلام محسن حنیفی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام

ای کاش تو را به دشت غربت نکُشند

لب تشنه پس از بیعت و دعوت نکُشند

لب تشنه اگر کُشند و تنها و غریب

ای کاش تو را به قصد قربت نکُشند...

شاعر: محمد مهدی سیار

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام 

ای سخن از داغ تو مقتل شده

بین سر و تیغ معطّل شده

ای نفست رونق سنگ آوران

داعیه ی نیزه به جنگ آوران

شرحه ی تفصیل تو کتمان محض

پیش تو دل دست به دامان محض

از تو قفا روضه ی صدر آورد

ظهر دهم لیله ی قدر آورد

سینه ی سنگین تو سینای صبر

خواسته ی توست به دیبای جبر

مرکب زانوی تو لا حول چیست؟

واژه ی این مرثیه از قول کیست؟

ای عطش از غالیه بندان تو

گریه جنون واره ی خندان تو

ای نگهت قصّه ی سنگ و سبو

یک مژه از خیمه نگردانده رو

ناله ای از رشحه ی هل من مزید

سوی خیام از نفحاتت وزید

ناله مگو آه مسیحاست این

معجزه را روی کن از آستین

گوش بشر هرچه مُصِر می شود

ناله ی جانسوز تو سر می شود

یک دو نفس شفع شو وتر آفرین

رمزگشایی کن و ستر آفرین

سوره ی والفجر سلامٌ علیک

هدیه ده زجر سلامٌ علیک

ای هبه بخشی که نشد مشت تو

بسته ی انگشتر و انگشت تو

آنقدر از خویش فنا بوده ای

لم یلد از حیث ثنا بوده ای

آنقدر آنگونه که بی شائبه

جود تو ناقص نشود با هبه

بیرق و پیراهن و انگشترت

چند هجا از کلمات سرت

آنچه که در کفّه ی میزان توست

خلعتی دلق عزیزان توست

بافته از تار وفا پود جان

بر تن این سلسله تا بوده جان

پیرهنی حلّه ای از عاطفه

نگسلد از قامت این طائفه

جود تو سرجوش معانی شده

آنچه ندانستم و دانی شده

ای مثل آباد خرابات نی

ساغر لاجرعه ی بالذّات می

مستی هفتاد و دو تن دست تو

دست و سر و پا و بدن مست تو

در دل گودال تپیدن بگیر

آینه ای رو به ندیدن بگیر

قابل دیدار خدا نیستیم

آینه بردار که ما کیستیم؟

شاعر: مجید لشکر

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام 

بر فرض از دلیل و از اثبات بگذریم

قرآن تویی چگونه از آیات بگذریم؟

روشن ترین دلیل همین اشک جاری است

گیرم که از متون و عبارات بگذریم

ما را نبود تاب تماشا، عجیب نیست

از صفحه های مقتل اگر مات بگذریم

تفصیل بند بند مصیبت نمیکنیم

انگشترت... ، ز شرح اشارات بگذریم

یک خط برای روضه ی گودال کافی است:

زینب چه دید وقت ملاقات؟ بگذریم

ما تیغ غیرتیم که از هرچه بگذریم

از انتقام خون تو هیهات بگذریم

شاعر: سید محمد مهدی شفیعی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام 

خاک زمانه بر سر سینه زن حسین

خون مثل چشمه بود روان از تن حسین

لب تشنه ماند و آه که سیراب گشته بود

حتی در آن زمان فرس دشمن حسین

نفرین به پست بودن دنیا و قصرهاش

چون غیر ریگ داغ نشد مسکن حسین

از بس که نیزه ها به تنش گیر داده بود

چون گل ورق ورق شده پیراهن حسین

تا که سرش نشست نوک نی، همان زمان

افتاد خواهرش به روی دامن حسین

خورشید رنگ خون شد و دنیا به خود دگر

یک روز خوش ندید پس از کشتن حسین

شاعر: محمد جواد شیرازی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام 

در قتلگاه چشم تو سمت خیام بود

دعوا برای غارت رأس امام بود

ای کاش مانده بود لباسی که داشتی

شاید برای مادر تو التیام بود

می گفت شمر بعد علی اصغرش حسین

دیگر توان نداشت و کارش تمام بود

آقا ببخش ،زینب اگر دیر آمده

در قتلگاه دور و برت ازدحام بود

فرمود  تا امام  علیکن  بالفرار

 بهر  مخدرات  فرار  التزام  بود

عدل علی به کینه ی این قوم علتی ست

این قوم پست در صدد انتقام بود

رأسی که چوب خورد به دندان وبرلبش

آیه به آیه صوت رسایش پیام بود

گیسوی او به قامت نی ناله می سرود

بر اهلبیت سایه ی او مستدام بود

شاعر: علی اصغر یزدی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام 

گودال میبرند که قربانی ات کنند

در تیر های حرمله زندانی ات کنند

لب تشنه جان سپردی و این ابرهای تار

حسرت به دل شدند که بارانی ات کنند

صحرای کربلای تو آباد تر شود

محکوم هر چقدر به ویرانی ات کنند

اسلامِ این قبیله یزیدیست , یا حسین

بهتر همانکه شک به مسلمانی ات کنند

باید پس از گرفتن نور نگاه تو

فکری به حال لهجه ی قرآنی ات کنند

در معبد "مسیح" گران میشود سرت

گر "مسلمین" به نیزه ای ارزانی ات کنند

شاعر: حمید رضا محسنات

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام 

هیچ حالی شبیهِ حالت نیست

هیچ روزی شبیه روزت نیست..!!

آبهایِ تمام عالم هم

مرهم زخمِ سینه سوزت نیست

جگرت زخم شد زمانی که

داشت از انگشترت نگین میریخت

داغ یعنی به چشم خود دیدید

قطعه قطعه علی زمین میریخت

داغ یعنی جوان رعنایت

تشنه لب  روی خاک جان میداد

نیزه ای بین سینه اش بود و

"نا نجیبی "تکان تکان میداد

داغ یعنی نبودن عباس

بزدلان را جسور خواهد کرد

حرمله پیش چشم غیرتی ات

سمت خیمه عبور خواهد کرد

داغ یعنی که غنچه ای را با

سم ِمَرکب گُلاب می گیرند ..

داغ یعنی:عموی خیمه که رفت

دختران اضطراب میگیرند

داغ یعنی که شیرخوارت را

جای گهواره بینِ  گور کنی...

بند قنداقه اش به دستانت

از کنار ِ رباب عبور کنی

بی پناهی پناه ِاهلِ زمین

هانی و مسلم و زهیرت کو؟

کو علمدار لشکرت آقا؟

شُوذَب و عابس و بُرِیرت کو؟

تکیه دادی به نیزه ی غربت

آسمان رنگ ِ دود میدیدی

روی ِ تل خواهر ِ غریبت را

مثل ِ مادر کبود میدیدی..

کشتیِ رحمت ِخداوندی..!

گیر کردی میان آن گودال

چشم رحمت به قاتلت داری

کم کمک گرچه میروی از حال

 غربت و درد و داغ یعنی که

دشمنت میکشد سرت فریاد

من بمیرم برای گیسویت

که به چنگال قاتلت افتاد

"نگران" کشتنت عزیز دلم

 "نگرانی" که حال ِ خوبی نیست

پیش چشمان داغ دیده ی تان ...

موقع ِ رقص و پایکوبی نیست

هیچ داغی شبیه داغت نیست

همه بر غربت تو خندیدند!

هیچ دردی از این فراتر نیست

که به تل، خواهر ِتو را دیدند

وای از ضربه ی دوازدهم

آه از ضَجّه های مادرتان

قتلگاهِ شماست :گودال و ..

تَلّ شده قتلگاه خواهرتان

تشنه بودی و جای آب اما

نیزه ای در گلو فرو کردند!

پیکر ِ زخمی و نحیفت را

با سم اسب زیر و رو کردند

از تنت چشمه چشمه خون دارد-

روی خاک ِ کویر میریزد

آنقدر قطعه قطعه ات کردند

که تنت از حصیر میریزد

شد غروب و به زیر نور ماه

برقِ انگشترت نمایان شد

بعدِ غارت نمودن خیمه

تازه  نوبت به آن شتربان شد

پیکرت روی خاک ماند و سرت

سایه ی بان ِ تمام طفلان شد

ماجرای نگاه و ناموس است

که سرت ناگهان غزلخوان شد

سرت از بسکه سنگ خورد افتاد

من بمیرم که دردِ سر داری

ای که از حال و روز خواهرها

بر سر نیزه هم  خبر داری

هیچ حالی شبیهِ حالت نیست

هیچ روزی شبیه روزت نیست..!!

آبهایِ تمامِ عالم  هم

مرهم زخمِ سینه سوز ت نیست

شاعر: وحید مصلحی

 ۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام

از نفاق بی فضیلت ها، فضیلت کشته شد

خاک عالم بر سرم دریای رحمت کشته شد

بی بصیرت ها به قصد قُرب سنگش می زدند

زینت دوش نبی از جهل امت کشته شد

چند عضو حضرتش از تشنگی حسی نداشت

عاقبت هم با لبان تشنه حضرت کشته شد

هرچه تیر و نیزه مانده بود رویش ریختند

با هزار و نهصد و چندین جراحت کشته شد

آه از آن حرفی که فرموده است مولانا الرضا

روز عاشورا عزیز ما به ذلت کشته شد

گفته مقتل خنجری کُند از قفا با ضربه ها...

نصّ مقتل گفته آقا با مشقت کشته شد

دختری که معجرش آتش گرفته ناگهان

زیر سم اسب، در هنگام غارت کشته شد

خواهری با دست بسته در کناره ناقه گفت:

ساقی لشگر کجایی، شرم و غیرت کشته شد

قاسم و عباس و جعفر، اکبر و عون و حسین

هرچه مَحرم داشتم، در چند ساعت کشته شد

شاعر: محمد جواد شیرازی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام

برای روضه نشستیم و روضه خوان آمد

صدا گرفته و غمگین و ناتوان آمد

نشست و گفت سلامٌ علیکَ یا عطشان

سلام حضرت لب تشنه روضه خوان آمد

سلام حضرت شیب الخضیب، مقتلها

نوشته اند چه بر روزگارتان آمد

نوشته اند مقاتل که ظهر روز دهم

چه روضه ها که از این داغ بر زبان آمد

سه سیب را سه هدف را سه تیر کافی بود

سه بار حرمله هربار با کمان آمد

نوشته اند که شاهی ز صدر زین افتاد

اگر غلط نکنم عرش در فغان  آمد

نوشته اند مقاتل که عصر عاشورا

بلند مرتبه ای خسته ، نیمه جان آمد

بلند مرتبه شاها ! همین که افتادی

بریده باد زبانم ولی سنان آمد

بلند مرتبه شاها ! همین که افتادی

به قصد حنجره ات شمر همچنان آمد

بلند مرتبه شاها ! همین که افتادی

میان هروله زینب دوان دوان آمد

یکی به دشنه تو را زد یکی به نیزه ولی

یکی به قصد تبرک عصازنان آمد

هنوز داخل گودالی و تنت بر خاک

رسید خولی و در دشت بوی نان آمد

برای بردن انگشتر غنیمتی ات

همین که غائله خوابید ساربان آمد

شاعر: محسن ناصحی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام

به این دلیل که می زد پیامبر بوسه

گرفت تیغ از این جا شدیدتر بوسه

برای اینکه نبرّند ظهر روز دهم

گرفته است از این حنجر این قدر بوسه

همیشه بوسه نشان خوشی ست ایندفعه

از اتفاق بدی می دهد خبر بوسه

از اتفاق بدی مثل ظهر در گودال

از اتفاق بدی مثل تیغ،سر،بوسه

از اتفاق بد خیزران ،لب و دندان

که داده اند به هم بین تشت زر بوسه

به کربلاست که رویانده از لب شمشیر

به شانه های ابالفضل بال و پر بوسه

به کربلاست که حتی در اوج جنگ و گریز

گرفته است پدر از لب پسر بوسه

به کربلاست که تیر سه شعبه ثابت کرد

همیشه فاجعه ای هست پشت هر بوسه

به کربلاست که تیغ وضوگرفته به خون

تمام جسم تو را غرق کرد در بوسه

وَهر کسی که به این خاک پا گذاشته است

می آورد به تبرّک از این سفر بوسه

شاعر: مهدی رحیمی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام 

روضه خوان ها غالبا وقتی به منبر می رسند

با همان یک یا حسین از سر به آخر می رسند

روضه ها را از پسر تحویل بابا داده و

از سر بر نیزه ی بابا به دختر می رسند

گاه مابین مقاتل پا به پای بیت ها

سمت سقا می روند اما به اکبر می رسند

اربن اربا روضه ی سختی است اما غالبا

روضه سنگین می شود وقتی به اصغر می رسند

گوش تا گوش علی را تیر از هرسو برید

روضه خوان ها در همین مقتل به حنجر می رسند

شمر می آید به گودال و به دستش خنجر است

روضه ها از روی تل اینجا به خواهر می رسند

من گلی گم کرده ام می جویم او را ، روضه ها

از میان نیزه و خنجر به پیکر می رسند

روضه ای سرتاسر گودال را پر کرده است

یا بنی... ناله ها از سمت مادر می رسند

عصر عاشوراست اما خیمه ها در آتشند

دشمنان دارند از هرگوشه ای سر می رسند

زینب از هرسو یتمی را بغل وا می کند

دختران فکر حجابند و به معجر می رسند

شام در راه است و بر هر بام مردم منتظر

نیزه داران یک به یک دارند با سر می رسند..

شاعر: محسن ناصحی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام 

اشک من در ماتمت از آب زمزم بیشتر

با غمت من خوش ترم آقا بده غم بیشتر

لحظه های عمر من در داخل هیأت گذشت

در تمام سال مجنونم ، محرم بیشتر

هر چه کردم در قبال تویقین دارم کم است

کن حسابش لااقل یک خورده از کم بیشتر

هم بِحار و هم مقرّم هم لهف را خوانده ام

آن دو تا آتش به جانم زد ، مقرّم بیشتر

اشکِ چون سیل رباب ، ارباب را بیچاره کرد

خواهرش زینب ولی با اشک نم نم بیشتر

قامت ارباب خم شد در کنار اکبرش

در کنار پیکر عباس شد خم بیشتر

تیر سمّی حنجر ششماهه را بوسید سخت

تیر هم از پا درآوردش ولی سم بیشتر

شمر گفتا خنجرم بر حنجرش کاری نشد

بی اثرتر بود هرچه می کشیدم بیشتر

هر نفس از خیمه آتش بیشتر شعله گرفت

بازدم هم سوخت در شعله ولی دم بیشتر

هر کسی با بردن چیزی دل زینب شکست

ساربان با بردن انگشت و خاتم بیشتر

گرچه درهم بود اوضاع سر و گیسوی او

گیسوانش روی نیزه ریخت درهم بیشتر

از حکایات تنور ، عرش خدا بی تاب شد

مادرش بی تاب شد قدر مُسلّم بیشتر

سیلیِ محکم همه خوردند اما دخترش

خورد از بین همه سیلیّ محکم بیشتر

شاعر: مهدی مقیمی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام 

تقصیر سنگ هاست، پَرت گُر گرفته است

از سوزِ تشنگی جگرت گُر گرفته است

یک دشتِ لاله در نظرت گُر گرفته باز

انگار خانه ی پدرت گُر گرفته باز

نیزه شکسته ها به تنت گیر داده اند!

حتی به کهنه پیرهنت گیر داده اند

کیسه برای اُجرت قتل تو دوختند

باور کنم !؟ تو را به سه مَن جو فروختند

تکیه نزن به نیزه ی غربت غریب من

زینب که هست، حضرت شیب الخضیب من

گفتم کفن کنم به تنم؟ تو نخواستی

گفتم به شمر رو بزنم؟ تو نخواستی

حالا بگو چه کار کنم پشت و رو شدی؟

با تیغ کُند آخرِ سر روبرو شدی

شاعر: وحید قاسمی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام

السلام ای زینت دوش حبیب

ناصر دین آیۀ  فتح القریب

السلام ای پیرهن غارت شده

زنده دین حق ز ایثارت شده

السلام ای آنکه دندانت شکست

سنگ، بر پیشانی ات از کین نشست

السلام ای کُشتۀ دور از وطن

جسم پاکت مانده بی غسل و کفن

گر نبودم کربلا یارت شوم

رونق گرمی بازارت شوم

گر نبودم جنگ با دشمن کنم

از حریمت دفعه اَهریمن کنم

گر نبودم بر تنت تاب آورم

از برای شیرخوار آب آورم

تا بهای خون تو سازم طَلب

اشک میریزم برایت روز و شب

کی رود از یادم ای یکتا پرست

شمر روی سینه ات از کین نشست

ناسپاسان حق تو نشناختند

بهر غارت بر خیامت تاختند

شاعر: مرحوم ژولیده نیشابوری

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام

از تماس تازیانه هر تنی آزرده بود

صحنه را عباس اگر می دید بی شک مُرده بود

تا غروب روز عاشورا خدا خود شاهد است

عمه ی سادات را کوچک کسی نشمرده بود

از همان ساعت که سقا رفت سوی علقمه

حال زینب مثل زن های «برادر مرده» بود

خواست در آغوش خود گیرد حسینش را نشد

بسکه تیر و نیزه بر نعش برادر خورده بود

فکر می کردند نفرین کرده در حالی که او

دست هایش را برای شکر بالا برده بود

شاعر: کاظم بهمنی

۞ ۞ ۞

اشعار شهادت امام حسین علیه السلام

از رستخیز آتش و خاکسترش مگو

در ما قیامتی شده از محشرش مگو

در خاک و خون نشسته سلیمان کربلا

از لحظه های غارت انگشترش مگو

بسیار روضه خوانده ای از آن سه شعبه ها

این بار از گلوی علی اصغرش مگو

از غربت زمان خداحافظی مخوان

از تلخی وداع علی اکبرش مگو

طفلان هنوز هم که هنوز است تشنه اند

دیگر تو از خجالت آب آورش مگو

از گریه های دخترکش گفته ای ولی

از گونه هایش از گل نیلوفرش مگو

بعد از حسین قافله سالار زیبنب است

از شام بی برادری خواهرش مگو

الشمر جالسٌ…جگر ما کباب شد

الشمر جالسٌ…سخن از خنجرش مگو

شاعر: سید علی لواسانی و محمدحسین نجفی

ویژه نامه های پیشنهادی و مرتبط : 

ماه محرم - ویژه نامه خون خدا (امام حسین علیه السلام)

ویژه نامه چندرسانه ای ماه محرم الحرام