هر چیزی به وقتش! - حجت الاسلام پناهیان (کلیپ، صوت، متن)

هر چیزی به وقتش! - حجت الاسلام پناهیان (کلیپ، صوت، متن)

در این بخش، کلیپ سخنان کوتاه حجت الاسلام علیرضا پناهیان را با عنوان «هر چیزی به وقتش!» به مدت 5 دقیقه به اشتراک گذاشته ایم. با ضیاءالصالحین همراه باشید.

متن سخنرانی استاد پناهیان / «هر چیزی به وقتش!»

گفتگوهای غلط بین زن و شوهر ممنوع!

من یک قصه ای را یک جایی گفتم نصفه گفتم. چون مناسبت اش نصف آن قصه بود. حالا الآن کاملش را می  گویم. دو نفر را عقرب زده بود، داشتند از درد می  مردند، از دوستان امیرالمؤمنین علی علیه السلام بودند. آوردندشان پیش آقا. فرمودند که خوب می  شوید نترسید. یک مدتی درد می  کشید بدنتان دفع می  کند.
خب، این دو نفر بعد از مدتی حضرت دوباره رفت عیادت شان. حضرت فرمود می خواهید بهتان بگویم پشت پردۀ این نیش چی بود؟ گفتند آقا بفرمایید. به یکی شان فرمود که عقرب تو را زد برای اینکه تو یک جایی نشسته بودی از سلمان بد گفتند، به دلیل اینکه دوست من است. تو می  توانستی دفاع کنی، دفاع نکردی. می فرماید اگر دفاع می کردی نمی کشتندت، مالت را نمی گرفتند، کتکت هم نمی زدند، فقط رودربایستی گیر کردی. این نیش مال آن است. من بعد یک جایی بد دوست من را گفتند لال مونی نگیر، حرف بزن. این را تا اینجایش را من گفتم یکی دو بار به مناسبت اینکه باید دفاع از حق کرد؛ این هم بگویم.
به یکی شان فرمود که می دانی چرا عقرب تو را زد؟ گفت چرا آقا؟ من که خوب از شما دفاع می کنم. فرمود یک آدم وحشی ای بود تو پیش اش نشسته بودی، خیلی هم از ما بدش می  آمد. قنبر غلام من آمد پیش شما، شما پیش غلام من تمام قامت بلند شدی خیلی احترامش کردی به خاطر محبت من. او گفت مگر این کیست که تو اینقدر احترام می کنی؟ تو برگشتی حسابی تعریفش کردی. او که کینۀ ما را داشت حسابی قنبر را زد. الآن موقع تعریف کردن است که این کتک بخورد؟
 «فَالْمُتَّقُونَ فِیهَا هُمْ أَهْلُ الْفَضَائِلِ، مَنْطِقُهُمُ الصَّوَابُ»؛ در صدر فضائل اخلاقی که برای اهل تقوا امیرالمؤمنین علی علیه السلام بر می شمارند کنترل زبان است و به کار گرفتن درست زبان. «مَنْطِقُهُمُ الصَّوَابُ»؛ منطق متّقین یعنی آن شیعیان خاص به صواب است. یعنی فقط صادقانه نیست. صداقت یکی از ویژگی هاست. بلکه چند تا ویژگی دیگر هم باید داشته باشد.
یکی از وجوه صواب این است که به کی چی بگویی؟ یکی از وجوه صواب این است که در چه زمانی چی بگویی؟ خیلی محاسبه می  خواهد! من الآن این را باید بگویم برای این مخاطب؟ یا نگویم؟ خدایا الآن وقتش است یا وقتش نیست؟ بگویم بیخود هم بدتر می  شود، نگویم بیخود هم بدتر می  شود. «مَنْطِقُهُمُ الصَّوَابُ»؛ ببینید به چی ها دارد اشاره می  کند؟
مثلاً خانم می  گذارد آقا آمده خانه درب داغون، بعد می گوید بابا من هم خسته ام الآن هم از دستش ناراحتم، یک چهار تا حرف منفی همان موقعی که آقا آمده می زند. دعوا می  شود و بعد خسته می شوند و بعد می  گوید آقا اصلاً ببخشید من اصلاً خیلی خوشحال می شوم تو می آیی خانه، جگرم حال می آید، دیگر حالا از بس از دستت ناراحت بودم سر فلان موضوع، شروع می کند اظهار عشق کردن. بابا توی روایت آمده وقتی مرد آمد خانه همان اول اظهار عشق کن. نق خواستی بزنی ده دقیقۀ بعد. همین زمانش را عوض می کنی همه چی به هم می ریزد.
یک مخاطب است، جفت حرف ها را هم بزن، ولی اول این را بگو بعد آن را بگو. دعوا می خوابد. مردها هم نسبت به خانم ها همین جور. بعضی وقت ها متوجه نیستند در چه زمانی چی باید بگویند. بچه به دنیا آمده شما نباید اول بپرسی حال بچه خوب است؟ باید بگویی حال تو خوب است؟!
حالا آن که هست دیگر ان شاءالله حالش خوب است. بچه را آوردند جلو یک توجه کوتاه، دور خانمت باید بگردی. عزیزم تو باید سالم باشی. تو می مانی برای من. خیلی این بچه زحمتت داد. ببین، بالاخره در چه زمانی چی بگوید آدم خیلی مهم است. یکی از وجوه صواب این است که به کی چی بگویی؟ یکی از وجوه صواب این است که در چه زمانی چی بگویی؟ «فَالْمُتَّقُونَ فِیهَا هُمْ أَهْلُ الْفَضَائِلِ، مَنْطِقُهُمُ الصَّوَابُ».

جهت دسترسی بیشتر به مجموعه سخنرانی های حجت الاسلام علیرضا پناهیان کلیک کنید