اکوسیستم استارتاپی چیست و چرا اهمیت دارد؟
هر اکوسیستم یا زیست بوم متشکل از یک یا چند چرخه حیات است و هر کدام از این چرخه ها وابسته به عناصری هستند که با یکدیگر رشد می کنند و توسعه می یابند. در این نوشتار برآنیم توضیح مختصری درباره اکوسیستم استارتاپی خدمتتان ارائه دهیم. با ضیاءالصالحین همراه باشید تا درباره اکوسیستم استارتاپی مطالب بیشتری بخوانید.
بیشتر بخوانید: اهمیت اکـوسیستم استارتاپی
اکوسیستم استارتاپی چیست و چرا اهمیت دارد؟
یک موجود زنده برای ادامه حیاتش در یک اکوسیستم نیازمند مواد غذایی است و محیط نامطلوب ممکن است موجب نابودی اش شود. استارتاپ ها همچون موجودات زنده در یک اکوسیستم به تعامل با بازیگران آن و رشد جمعی نیازمندند و نمی توان اجزای یک اکوسیستم را مستقل از کل بررسی کرد.
چرخه حیات استارتاپ
برای پرداختن به اکوسیستم استارتاپی، ابتدا باید درباره مفهوم چرخه حیات استارتاپ صحبت کنیم. این چرخه از شش مرحله تحقیق، امکان سنجی، توسعه، معرفی، رشد و بلوغ تشکیل می شود. در مراحل اولیه حیات یک استارتاپ نیاز به منابع مالی محدود است، اما پس از امکان سنجی و در مرحله توسعه، استارتاپ ها در دره مرگ قرار می گیرند، زیرا هزینه ها افزایش می یابد اما درآمد وجود ندارد و اعتبارات تامین شده قبلی (که معمولا از طریق دوستان، آشنایان یا منابع دولتی است) برای حیات استارتاپ کفایت نمی کند و استارتاپ نیازمند سرمایه گذار است. این سرمایه گذاری باعث رشد استارتاپ می شود و به معرفی در بازار کمک می کند. پس از معرفی و در مرحله رشد ممکن است استارتاپ ها بار دیگر نیازمند سرمایه گذاری باشند. در نهایت در مرحله بلوغ سهام اولیه استارتاپ عرضه می شود و معمولا بانک ها دست به سرمایه گذاری روی آنها می زنند. بجز سرمایه گذاری مالی، سرمایه های انسانی نیز در رشد استارتاپ ها موثرند. مهارت و پشتکار اعضای تیم در کنار راهنمایی و کمک گرفتن از افراد با تجربه که در زمینه های مرتبط فعالیت داشته اند (منتورها) می تواند به رشد استارتاپ ها کمک شایانی کند.
راز ماندگاری در اکوسیستم استارتاپ
با توجه به آنچه گفته شد، یک استارتاپ با افراد یا سازمان هایی در ارتباط است تا بتواند رشد کند و به بلوغ برسد. این افراد یا سازمان ها می توانند منتورها (مربیان)، مشاوران، کارآفرینان، سرمایه گذاران منجی یا سازمان ها و نهادهایی همچون دانشگاه ها، موسسات عمومی و دولتی، سازمان های پشتیبانی (انکوباتورها، شتاب دهنده ها، فضاهای همکاری و...)، سازمان های تحقیقاتی، سازمان های ارائه دهنده خدمات (حقوقی، خدمات مالی و...) و شرکت های بزرگ باشند. مجموعه این موارد را اکوسیستم استارتاپی می نامیم. برای جذب سرمایه اولیه تیم تشکیل دهنده یک استارتاپ و موضوعی که روی آن کار می کنند، اهمیت بسیاری دارد، زیرا موجب می شود، صاحب سرمایه به تیم اعتماد و با سرمایه گذاری بستر رشد آن را فراهم کند. بسیاری از استارتاپ ها در این مرحله ناکام می شوند و هرگز به مرحله توسعه نمی رسند. البته مرحله توسعه و رسیدن استارتاپ به سود بسیار حساس است و اگر استارتاپ نتواند خود را به بازار معرفی کند و به بلوغ برسد، از چرخه خارج خواهد شد.
اکوسیستم ها معمولا به صورت شهری یا ایالتی تعریف می شوند. مثلا اکوسیستم سیلیکون ولی (دره سیلیکون در آمریکا) یا اکوسیستم پاریس. این اکوسیستم ها براساس عملکردشان رتبه بندی می شوند. هر چقدر رتبه اکوسیستمی بالاتر باشد، به معنای مساعد بودن فضای سرمایه گذاری در آن فضاست و سبب می شود، تیم ها و سرمایه گذاران بیشتری را جذب کند.
می توان نتیجه گرفت که رشد و بهبود اکوسیستم استارتاپی بومی وابسته به شبکه سازی صحیح میان افراد، سازمان ها و محیط استارتاپی در کشور است که با ایجاد رویدادهای مشترک، فعالیت ها و تعاملاتشان زمینه رشد استارتاپ ها و افزایش سرمایه ملی را رقم بزنند.
مطالب مرتبط
