ببینید| خدا من رو برای چی آفریده؟ - استاد پناهیان

ببینید| خدا من رو برای چی آفریده؟ - استاد پناهیان

در این بخش قصد داریم سخنرانی استاد پناهیان را با عنوان «خدا من رو برای چی آفریده» به همراه متن سخنرانی با شما عزیزان به اشتراک بگذاریم. با ضیاءالصالحین همرا باشید.

خدا برای چی من را آفریده؟ برای چه لذّت بردنی؟ چه جوری می خواهد من را مستم کند؟ می شود این تقاضای مستی را در من قرار داده باشد و مستم نکند؟! خدا خالق لذّت است و آیا خودش کمتر از مخلوقاتش لذّت دارد؟ خدا به چی راضی می شود برای من؟ آیا به کمتر از خودش راضی خواهد شد؟ به خدا می آید؟ خدا که تو را آفریده برای اذیت کردن و آزار دادن تو آفریده؟ یا برای اینکه تو بهره ببری؟ سر به سجده بگذاری بگویی خدا من فوق العاده ممنونت هستم!
  خدا من و تو را برای عاشق شدن نیافریده؟ من را برای عاشق شدن به چی آفریده؟ خدا دربارۀ من بی تفاوت است؟ در سورۀ روم می فرماید «أَوَلَمْ یَتَفَکَّرُوا فِی أَنْفُسِهِمْ»؛ در جان خودشان نمی نشینند با خودشان خلوت بکنند فکر کنند؟ فکر کنند دربارۀ چی؟ موضوع می دهد، مادۀ فکر می دهد. «مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ»؛ خدا آسمان ها و زمین و آنچه در آن هست را بیهوده نیافریده. آیا نمی نشینند در خودشان بیندیشند که خدا اینها را بیهوده نیافریده؟ «وَ أَجَلٌ مُّسَمًّى»؛ هدفی که داشت چی بود؟ بنشین فکر کن. توضیح نمی دهد این هدف چیست. «أَجَلٌ مُّسَمًّى»؛ غایت زمانی و غایت واقعی ای که اینها دارد پایان می پذیرد ها! آن نقطۀ پایان را بببین! «وَ إِنَّ کَثِیراً مِنَ النَّاسِ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ لَکافِرُونَ»؛ خیلی از مردم به ملاقات پروردگار کافرند. چرا؟! چون فکر نمی کنند!
  آمد گفت یا رسول الله توی بیابان کمکَت کردم. آقا فرمود الآن حاجت بخواه از من بهت می دهم. گفت پس بگذار فکر کنم. رفت فکر کرد آمد، گفت می خواهم هم درجۀ تو باشم در بهشت. آخرش را گفت! آقا رسول خدا یک سؤال ازش کرد، خودت فکر کردی به نتیجه رسیدی یا کسی بهت گفته؟ اگر گفته بود کسی بهم گفته، ازش قبول نمی کرد. گفت خودم فکر کردم. آقا فرمود توضیح بده برای چی؟ گفت فکر کردم این دنیا که تمام می شود هرچی ازت بگیرم از بین می رود، آن دنیا خدا جایی بالاتر از آنجایی که به تو می دهد ندارد، من آن را می خواهم. اگر داشت به تو می داد. پس خواسته ای برای بشر بالاتر از جایی که تو هستی نیست. پیامبر فرمود قبول است، می برمت.
  چون فکر کرد! گفت زیاد سخنرانی گوش بدهم خوب است؟ گفتم نه به هیچ وجه! به هیچ وجه. پس کِی خودت می خواهی فکر کنی؟ خودت. پیش امیرالمؤمنین علی علیه السلام هم بودی یک ساعتی ول کن برو خودت باش. خودت باش. بعد از اینکه فکر کردی، به یک نتیجه می رسی. می بینی ارزشمندترین چیزی که به عنوان هدف باید انتخاب بکنی ملاقات پروردگار در بهترین حالت است. این می شود هدف غائی زندگی ات. فکر کن به اینجا برس، من یک هدف در زندگی دارم، فقط می خواهم به خدا نزدیک بشوم. هیچ چیز دیگری برای من ارزش ندارد. فقط من به تو نزدیک بشوم! یک کمِ دیگر فکر کنی یک اتفاق های دیگر می افتد؛ آن هم این است که فقط این هدفت می شود.