شخص خبیثی که با نفرین سیدالشهداء در بستر هلاک شد

شخص خبیثی که با نفرین سیدالشهداء در بستر هلاک شد

در این نوشتار قصد داریم شخص خبیثی که با نفرین سیدالشهداء در بستر هلاک شد را معرفی کنیم، با ضیاءالصالحین همراه باشید تا در این مورد بیشتر بخوانید.

زیارت عاشورا با مجموع درس های عقیدتی، سیاسی، فکری و انزجار از دشمنان اهل بیت عصمت و طهارت، در حکم محک و معیاری است که سَره را از ناسره جدا می کند. زیارت عاشورا مجموعه ای از درس هایی است که هر کدام از آن ارزش هایی را ارائه می دهد و سر فصل های غیر قابل تردیدی را فرا راه انسان می گشاید و می تواند آدمی را در پیمودن راه راست و رسیدن به حقیقت راسخ و استوار نماید.

زیارت عاشورا خود منشوری است که از هر جهت نوری از آن جلوه گر است چرا که این صحیفه بهانه ای است برای بیان مختصر، امّا کامل از اسلام شناسی، معرفت شناسی، امام شناسی، جامعه شناسی و انسان شناسی. در این ایام می طلبد اندیشمندان به مدد اعتقادات راستین و فضیلت مدار مؤمنان بیایند و با تبیین صحیح اعتقادات اسلامی مردم را با عشق و معرفت بیشتر نسبت به ساحت مقدس پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم و اهل بیت علیهم السلام آشنا کنند. این زیارتنامه توسط امام باقر علیه السلام به شیعیان تعلیم داده شده است و صرفاً یک زیارتنامه جهت عرض ادب ظاهری به محضر امام حسین علیه السلام و یاران ایشان نیست و معانی عمیقی در آن نهفته است.

بر همین اساس حجت الاسلام والمسلمین سید محمد باقر علم الهدی استاد حوزه علمیه تهران از رهگذر شرح و تفسیر زیارت عاشورا، زوایای پنهانی که در این زیارت نامه قدسی نهفته است را در ایام ماه محرم و صفر مطرح و مطالب آن تقدیم مخاطبان می شود. قسمت های پیشین این تفسیر را می توانید در اینجا بخوانید. آنچه در ادامه می خوانید قسمت سیزدهم تفسیر زیارت عاشورا است:

در ادامه تفسیر زیارت عاشورا به معرفی افرادی رسیدیم که در زیارت عاشورا با ذکر نام مورد لعن و نفرین واقع شدند، یکی از آن افراد عمر سعد است، مرحوم مجلسی در بحارالانوار از این شخص خبیث با عنوان شر خلق الله نام می برد. پدر عمر سعد، سعد بن ابی وقاص است، سعد مرد بسیار سرشناسی بود عمر سعد به خاطر شهرتی که پدرش در کوفه داشت مورد احترام مردم کوفه واقع می شد، به دلیل همین معروفیتی که عمر سعد از ناحیه پدر داشت بسیاری از مردم کوفه فریبش را خوردند و با او همراه شده و واقعه مفجعه عاشورا را رقم زدند.

در تاریخ آمده است روزی سعد بن ابی وقاص نزدیک منبر حضرت امیرالمومنین علیه السلام نشسته بود حضرت فرمودند «سلونی قبل ان تفقدونی فانی بطرق السماء اعلم من طرق الارض» ای مردم هر چه می خواهید از من سوال کنید قبل از اینکه دیگر مرا نیابید که من به راه های آسمان عالم تر از راه های زمین هستم. سعد که از مردم بیسوادی بود برای خجالت زده کردن امیرالمومنین علیه السلام پرسید یا ابالحسن بگو تعداد مو هایی که در سر و صورت من وجود دارد فرد است یا زوج، امیرالمومنین علیه السلام از این سوال نابجا ناراحت شدند و فرمودند ای سعد پیامبر خدا مرا از این پرسش تو آگاه کرد، اما همین قدر برائت بگویم که در زیر هر موی سر و صورتت شیطانی نشسته است و تو در خانه ات فرزندی را پرورش می دهی که فرزندم حسین را خواهد کشت، حضرت جواب سوال او را نیز دادند تا در تاریخ بماند و فرمودند خداوند متعال تمام عناصر حیات را از زوج خلق کرده است.

عمر سعد در روز عاشورا نزدیک به ۳۷ سال سن داشت و در سال ۶۶ هجری در سن ۴۲ سالگی توسط جناب مختار ثقفی به درک واصل شد، عمر سعد از سرشناسان کوفه و دارای وجاهت خاصی بود چه بسا اگر او اقدام به قتال با امام حسین علیه السلام نمی کرد شخص دیگری نمی توانست عهده دار چنین امر مهمی شود و کوفیان کمتر حاضر بودند در رکاب شخص دیگری حضور داشته باشند.

عمر سعد بعد از عاشورا و زمانی که کاروان اسرا به شهر کوفه برگشتند هم مورد احترام مردم کوفه قرار داشت، مردم یا به خاطر قدرتی که داشت از او می ترسیدند و یا به خاطر سوابقی که در شهر کوفه برای او بیان می کردند به او احترام می گذاشتند، به همین خاطر مختار در اوایل قیامش به عمر سعد امان نامه داد و به او گفت تا زمانی که حدثی از تو سر نزند در امان هستی، البته در این مطلب نقل ها متفاوت است در یک معنا می گویند مختار به عمر سعد گفت تا زمانی که از تو حدثی سر نزند در امانی، حدث به معنای کاری است که وضو را باطل می کند، طبیعی است که حدث از عمر سعد سر می زند و مختار او را به درک واصل می کند. اما بعضی گفتند که منظور مختار از حدث اقدام خرابکارانه است، عمر سعد فریب شمر را خورد و برای ایجاد یک جبهه متحد علیه مختار از کوفه خارج شد این خبر به مختار رسید و به این صورت امان مختار تمام شد عمر سعد را دستگیر و در شهر کوفه به سزای عملش رساند.

وقتی که ریشه های حکومت مختار محکم شد دستور داد عمر سعد را در منزل و در فراش به سزای اعمالش برسانند، شاید این جریان به دعای مستجاب امام حسین علیه السلام و مذاکره آن حضرت در شب عاشورا با عمر سعد برمی گردد، حضرت شب عاشورا عمر سعد را از جنگ نهی کردند، اما عمر سعد به این بهانه که اگر دست از جنگ بردارم عبیدالله بن زیاد منزل و باغ من در کوفه را مصادره می کند، حاضر نشد دست از جنگ بردارد، امام حسین علیه السلام فرمودند من نخلستان و منزلی در مدینه دارم آن را به تو می دهم از ریختن خون من حذر کن، عمر سعد گفت من می دانم حق با شماست، اما عبیدالله بن زیاد حکم فرماندهی ری و طبرستان را برای من نوشته است، امام حسین علیه السلام فرمودند اگر دست از این کار برداری من تضمین می کنم در قیامت از دست مبارک جدم بهترین قصر ها و امکانات به تو داده شود، عمر سعد گفت کدام عاقلی نقد را رها کرده و نسیه را می گیرد، امام حسین علیه السلام او را نفرین کردند و فرمودند امیدوارم از گندم ری به تو نرسد عمر سعد با بی ادبی جواب داد جوی ری هم به من برسد کافی است حضرت سیدالشهدا علیه السلام نفرین خود را شدیدتر کرده و فرمودند امیدوارم از جوی ری هم به تو نرسد امیدوارم دشمنت سر تو را در فراش و رختخوابت از بدن جدا کند. وقتی سربازان مختار به خانه عمر سعد هجوم بردند همسرش در را باز کرد و گفت خوش آمدید ای کاش زودتر آمده بودید و نحوست این سگ سیاه بوگندو را از خانه من بیرون می بردید، سربازان مختار او را در رختخواب یافتند و سر از تنش جدا کردند.

منبع: مهر