نخستین شهید بنی هاشمی 

نخستین شهید بنی هاشمی 

در روز عاشورا پس از شهادت یاران امام، اولین کسىی که اجازه میدان طلبید تا جان را فداى دین کند، حضرت علی اکبر علیه السلام بود. در این نوشتار برآنیم پیرو سلسله موضوعات ماه محرم، از روحیه جانبازی و ایثار جوان رشید کربلا، حضرت علی اکبر علیه السلام مطالبی تحت عنوان « نخستین شهید بنی هاشمی » خدمت متوسلین آن حضرت تقدیم نماییم. با ضیاءالصالحین همراه باشید تا در این مورد بیشتر بخوانید.

نخستین شهید بنی هاشمی

حضرت علی اکبر علیه السلام نخستین شهید بنی هاشم در روز عاشورا بود و در زیارت شهدای معروفه نیز آمده است: السَّلامُ علیکَ یا اوّل قتیل مِن نَسل خَیْر سلیل. 

در روایتی به نقل از شیخ جعفر شوشتری آمده است: اباعبدالله الحسین علیه السلام هنگامی که علی اکبر علیه السلام را به میدان می فرستاد، به لشگر خطاب کرد و فرمود:

«یا قوم، هولاءِ قد برز علیهم غلام، اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله. ای قوم، شما شاهد باشید، پسری را به میدان می فرستم، که شبیه ترین مردم از نظر خلق و خوی و منطق به رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم است بدانید هر زمان ما دلمان برای رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم تنگ می شد نگاه به وجه این پسر می کردیم»  

نزدیکترین شهید به امام شهید

حضرت على اکبر علیه السلام، نزدیکترین شهیدى است که با امام حسین علیه السلام دفن شده است. مدفن او پایین پاى ضریح مقدس اباعبدالله الحسین علیه السلام در کربلای معلّی قرار دارد و در سلام زیارت عاشورا منظور از «... وعلی علی ابن الحسین» حضرت علی اکبر علیه السلام است.

رجز هاشمی در مقابله با دشمن

با این که حضرت علی اکبر علیه السلام به 3 طایفه معروف عرب پیوند و خویشاوندی داشته است، با این حال در روز عاشورا و به هنگام نبرد با سپاهیان یزید، هیچ اشاره ای به انتسابش به بنی امیه و ثقیف نکرد، بلکه هاشمی بودن و انتساب به اهل بیت علیه السلام را افتخار خویش دانست و در رجزی چنین سرود: 

أنا عَلی بن الحسین بن عَلی
نحن بیت الله آولی یا لنبیّ
أضربکَم با لسّیف حتّی یَنثنی
ضَربَ غُلامٍ هاشمیّ عَلَویّ
وَ لا یَزالُ الْیَومَ اَحْمی عَن أبی
تَاللهِ لا یَحکُمُ فینا ابنُ الدّعی 

حضرت علی اکبر علیه السلام در نبرد روز عاشورا 200 تن از سپاه عمرسعد را در دو مرحله به هلاکت رسانید و سرانجام «مرّه بن منقذ عبدی» بر فرق مبارکش ضربتی زد و او را به شدت زخمی نمود. آنگاه سایر دشمنان، جرأت و جسارت پیدا کرده و به آن حضرت هجوم آوردند و وی را آماج تیغ شمشیر و نوک نیزه ها نمودند و مظلومانه به شهادتش رسانیدند. امام حسین علیه السلام در شهادتش بسیار اندوهناک و متأثر گردید و در فراقش فراوان گریست و هنگامی که سر خونین اش را در بغل گرفت، فرمود: «ولدی علی عَلَی الدّنیا بعدک العفا». فرزندم علی، دیگر بعد از تو، اُف بر این دنیا...

مصیبتی عظیم برای امام حسین علیه السلام

علامه مجلسی در بحار می فرماید: عظمت مصیبت از نفرین سیدالشهداء معلوم می شود، با این که پیامبران و امامان زود به زود نفرین نمی کردند. اما وقتی که علی اکبر علیه السلام به طرف میدان حرکت کرد، صاحَ الحُسین بِعُمَرِ ابنِ سَعد؛ امام به روی عمر سعد فریاد کشید: مالَک؛ چه می کنی؟ قَطِعَ الله رَحِمَک؛ خدا رَحِم تو را قطع کند، وَ لابارِکَ اللهُ لکَ فی أمرِک؛ زندگیت برایت مبارک نباشد، وَ صَلَّتَ عَلَیکَ مَن یَضبَعُکَ بَعدی عَلی فِراشِک؛ به تو نفرین می کنم که در رختخوابت سرت را از بدنت، کسی که خدا او را به تو مسلط می کند، قطع کند، کَما قَطِعتَ رَحِمی؛ چنان چه رَحِم مرا قطع کردی، وَ لَم تَحفَظ قَرابَتی مِن رَسولِ الله؛ نزدیکی مرا به رسول خدا حفظ نکردی.

شدت علاقه امام حسین علیه السلام به حضرت علی اکبر

شیخ جعفر شوشتری آن مجتهد و مرجع بزرگ نوشته است: امام حسین علیه السلام در مصیبت علی اکبر علیه السلام 3 بار به حال احتضار و مشرف به مرگ شد:

اول: وقتی دید علی اکبر علیه السلام آماده رفتن به میدان است.
دوم: وقتی برگشت و از حضرت طلب آب کرد، او را به سینه گرفت و از شدت غصه و اندوه که نمی توانست آب برای او آماده کند، حالت احتضار به او دست داد.
سوم: وقتی علی اکبر علیه السلام از اسب افتاد و پدر را صدا زد، که سکینه کبری می گوید: لَمّا سَمِعَ أبی صوتاً وَلَدِه نَظَرتُ إلَیه؛ وقتی صدای حضرت علی اکبر علیه السلام را شنید، من پدر را نگاه کردم، فَرَأیتُهُ قَد أشرَفَ عَلَی الموت؛ دیدم مشرف به مرگ شده است. وَ عَناهُ تَدورانِ کَالمُحتًضَر؛ دو چشمش مثل آدم محتضر می گردد، وَ جَعَلَ یَنظُرُ الأطرافَ الخِیمَة؛ اطراف خیمه را نگاه می کند، نزدیک است روح از بدنش برود. وَ صاحَ مِن وَسَطِ الخِیمَة؛ وسط خیمه فریاد زد: وَلَدی قَتَلَ الله مَن قَتَلوک؛ خداوند بكُشد كسانى را كه تو را كُشتند اى پسر عزيزم.

جهت مطالعات بیشتر در مورد ماه محرم، «ویژه نامه خورشید بر نیزه» را مشاهده نمایید.

منابع :
........................................................
1. کتاب بحار الانوار.
2. کتاب خصائص الحسینیه.
3. بیانات مؤلف کتاب "گلبانگ سربلندی" ؛ دکتر کاکایی در خبرگزاری فارس.