رفتن به محتوای اصلی
روتیتر
تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه

شعر عقیق یمن از علی اکبر لطیفیان / ویژه روز ششم ماه محرم

تاریخ انتشار:
قطعه شعری با عنوان «عقیق یمن» از استاد علی اکبر لطیفیان / ویژه روز ششم محرم الحرام
عقیق یمن

شعر عقیق یمن از علی اکبر لطیفیان / ویژه روز ششم ماه محرم

پیرو سلسله اشعار ماه محرم،« قطعه شعر عقیق یمن از علی اکبر لطیفیان » در مدح حضرت قاسم بن حسن علیه السلام تقدیم عاشقان آل الله علیهم السلام می گردد. با شعر عقیق یمن از علی اکبر لطیفیان همراه باشید.

 

Hazrat-Qasem-a-001.png

عقیق یمن

خوب است هر عاشق قرنی داشته باشد                             در دست عقیق یمنی داشته باشد
گرمیل به قربان شدنی داشته باشد                                    بد نیست که معشوق « لن » ی داشته باشد
این جذبه عشق است که رد کردمت اینجا
ورنه پی چشمم نمی آوردمت اینجا

***

تو فرق نداری به خدا با پسر خویش                                     اینگونه عمو را مکشان پشت سر خویش
خوب است نقابی بزنی بر قمر خویش                                  تا قوم زمینت نزند با نظر خویش
آخر تو شبیه حسنی، حرز بیانداز           
تو یوسف صحرای منی، حرز بیانداز

***

ماه از روی چون ماه تو وامانده دهانش                                  زلف تو پریشان شد و دادند تکانش
حق دارد عمو این همه باشد نگرانش                                   این ازرق شامی و تمام پسرانش...
کوچکتر از آنند به جنگ تو بیایند
گر جنگ بیایند به چنگ تو میایند

***

زن ها چقدَر موی پریشان تو کردند                                       از بس که دعا بر تو و بر جان تو کردند
وقتی که نظر بر قد طوفان تو کردند...                                    وقتی که نگه بر تو و میدان تو کردند...
گفتند: نبردش چه نبردی است! ماشالله
این طفل حسن زاده چه مردی است! ماشالله
بالای فرس 

***

بالای فرس بودی و بانگ جرس افتاد                                     بانگ جرس افتاد و به رویت فرس افتاد
از هر طرفی بال و پرت در قفس افتاد                         سینه ت که صدا کرد، عمو از نفس افتاد      
از زندگی ات، آه، تو را سیر نکرده؟
چیزی وسط سینه ی تو گیر نکرده؟

***

میل تو به شوق آمد و ضرب المثلت کرد                                آئینه جنگیدن مرد جملت کرد
آنقدر عسل گفتی و مثل عسلت کرد                                    با زحمت بسیار عمویت بغلت کرد   
از بسکه عدو سنگ به ظرف عسلت زد
اندام تو در بین عسل ریخت کِش آمد

***

دور و برت آنقدر شلوغ است که جا نیست                              خوبی ضریح تو به این است جدا نیست
بر گیسوی تو خون جبین است، حنا نیست                           نه ...بردن این پیکر تو کار عبا نیست
      باید که کفنپوش بلندت بنمایم
     آغوش به آغوش بلندت بنمایم

***

یک لحظه تو پاشو بنشین...جان برادر                                  آخر چه کنم ماه جبین ...جان برادر؟
تا پا مکشی روی زمین...جان برادر                                       از کاکل تو مانده همین؟...جان برادر
جسم تو زمین است. عمو می رود از دست
تو می روی از دست، عمو می رود از دست

شعر عقیق یمن از علی اکبر لطیفیان

جهت مطالعات بیشتر در مورد ماه محرم، « ویژه نامه خورشید بر نیزه» را مشاهده نمایید.

موضوع مقالات

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
بازگشت بالا