مناجات نیازمندان یا مناجات المفتقرین با لحن عربی از میثم مطیعی

مناجات نیازمندان یا مناجات المفتقرین با لحن عربی از میثم مطیعی

مُناجاتُ الْمُفْتَقرین یا مناجات نیازمندان، انسان را به فقر و نیازمندی خود به خداوند آگاه می کند و این عقیده و معرفت را در وی پدید می آورد که انسان در آنچه دارد و در آنچه که ندارد، سر تا پا نیازمند و نیازمند خداست.

بهترین زمان برای قرائت مناجات المفتقرین

علامه مجلسی رحمه الله زمان قرائت مناجات المفتقرین را روز دوشنبه تعيين نموده است. 

مضامین مناجات المفتقرین

√ خداوند هدف و مطلوب جویندگان و ولی صالحان و شایستگان.

√ رفع کمبودهای زندگی انسان، تنها با مرحمت و مهر الهی است.

√ افراد دیگر هم مانند خودمان فقیرند و ضعیف در برطرف کردن فقر و تهیدستی انسان.

√ تنها راهکار مشکلات انسان، توجه به خداوند و چنگ انداختن به ریسمان الهی و انجام دستورات او.

√ پرستش و اعمال نیک انسان، ناشی از توفیق الهی است.

√ اقرار به ذلت و خواری خویش و اندک دانستن عبادات خویش.

المناجاة الحادية عشرة: مناجاة المفتقرين

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است؛

إِلٰهِى كَسْرِى لَايَجْبُرُهُ إِلّا لُطْفُكَ وَ حَنانُكَ، وَ فَقْرِى لَايُغْنِيهِ إِلّا عَطْفُكَ وَ إِحْسَانُكَ، وَ رَوْعَتِى لَايُسَكِّنُها إِلّا أَمانُكَ، وَ ذِلَّتِى لَايُعِزُّها إِلّا سُلْطانُكَ، وَ أُمْنِيَّتِى لَايُبَلِّغُنِيها إِلّا فَضْلُكَ، وَ خَلَّتِى لَايَسُدُّها إِلّا طَوْلُكَ، وَ حَاجَتِى لَا يَقْضِيها غَيْرُكَ، وَ كَرْبِى لَايُفَرِّجُهُ سِوَىٰ رَحْمَتِكَ، وَ ضُرِّى لَايكْشِفُهُ غَيْرُ رَأْفَتِكَ،

معبودم، شکستگی ام را جز لطف و محبتت جبران نکند و تهیدستی ام را بی نیازی نرساند جز مهر و احسانت و هراسم را جز امان تو آرام ننماید و خواری ام را جز توانایی ات به عزّت تبدیل نکند و مرا جز احسانت به آرزویم نرساند و شکاف فقرم را جز نیکی و محبتت پر نکند و حاجتم را کسی جز تو بر نیاورد و غم زدگی ام را جز رحمتت برطرف نکند و بدحالی ام را جز مهرت نگشاید

وَ غُلَّتِى لَايُبَرِّدُها إِلّا وَصْلُكَ، وَ لَوْعَتِى لَايُطْفِيها إِلّا لِقاؤُكَ، وَ شَوْقِى إِلَيْكَ لَايَبُلُّهُ إِلّا النَّظَرُ إِلَىٰ وَجْهِكَ، وَ قَرارِى لَايَقِرُّ دُونَ دُنُوِّى مِنْكَ؛ وَ لَهْفَتِى لَا يَرُدُّها إِلّا رَوْحُكَ، وَ سُقْمِى لَايَشْفِيهِ إِلّا طِبُّكَ، وَ غَمِّى لَايُزِيلُهُ إِلّا قُرْبُكَ، وَ جُرْحِى لَايُبْرِئُهُ إِلّا صَفْحُكَ، وَ رَيْنُ قَلْبِى لَايَجْلُوهُ إِلّا عَفْوُكَ، وَ وَسْوَاسُ صَدْرِى لَايُزِيحُهُ إِلّا أَمْرُكَ .

و سوز سینه ام را جز وصل تو خنک نکند و آتش درونم را جز دیدارت خاموش نگرداند و بر حرارت شوقم به تو جز نگاه به جمالت آب نریزد و آرامشم بدون نزدیک شدن به حضرتت برقرار نشود؛ و حسرتم را جز نسیم رحمتت برنگرداند و بیماری ام را جز درمانت شفا ندهد و غمم را جز مقام قربت برطرف نسازد و زخمم را جز چشم پوشی ات التیام ندهد و آلودگی دلم را جز گذشت تو صیقل ندهد و وسواس سینه ام را جز فرمانت از میان نبرد، ای نهایت آرزوی آرزومندان،

فَيَا مُنْتَهىٰ أَمَلِ الْآمِلِينَ، وَ يَا غَايَةَ سُؤْلِ السَّائِلِينَ، وَ يَا أَقْصَىٰ طَلِبَةِ الطَّالِبِينَ، وَ يَا أَعْلَىٰ رَغْبَةِ الرَّاغِبِينَ، وَ يَا وَلِىَّ الصَّالِحِينَ، وَ يَا أَمانَ الْخَائِفِينَ، وَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ، وَ يَا ذُخْرَ الْمُعْدِمِينَ، وَ يَا كَنْزَ الْبَائِسِينَ، وَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ؛ وَ يَا قَاضِىَ حَوَائِجِ الْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ، وَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ، وَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ،

ای هدف خواهش خواهندگان، ای دورترین مطلوب جویندگان، ای والاترین اشتیاق مشتاقان، ای سرپرست شایستگان، ای امان ترسیدگان، ای اجابت کننده دعای بیچارگان، ای ذخیره ناداران، ای گنج بینوایان، ای فریادرس دادخواهان؛ ای برآورنده حاجات تهیدستان و بر خاک نشستگان، ای کریم ترین کریمان، ای مهربان ترین مهربانان،

لَكَ تَخَضُّعِى وَ سُؤالِى، وَ إِلَيْكَ تَضَرُّعِى وَابْتِهالِى، أَسْأَلُكَ أَنْ تُنِيلَنِى مِنْ رَوْحِ رِضْوانِكَ، وَ تُدِيمَ عَلَىَّ نِعَمَ امْتِنانِكَ، وَ هَا أَنَا بِبابِ كَرَمِكَ واقِفٌ، وَ لِنَفَحاتِ بِرِّكَ مُتَعَرِّضٌ، وَ بِحَبْلِكَ الشَّدِيدِ مُعْتَصِمٌ، وَ بِعُرْوَتِكَ الْوُثْقىٰ مُتَمَسِّكٌ .

فروتنی و خواهشم به پیشگاه توست و زاری و ناله ام به سوی تو، از تو می خواهم مرا به نسیم خرسندی ات برسانی و نعمت های نیکویت را بر من تداوم بخشی، من اینک بر در خانه کرمت ایستاده ام و در معرض نسیم های نیکی ات قرار دارم و به رشته محکمت چنگ زده ام و به دست آویز استوارت دست آویختم،

إِلٰهِى ارْحَمْ عَبْدَكَ الذَّلِيلَ، ذَا اللِّسَانِ الْكَلِيلِ، وَالْعَمَلِ الْقَلِيلِ، وَامْنُنْ عَلَيْهِ بِطَوْلِكَ الْجَزِيلِ، وَاكْنُفْهُ تَحْتَ ظِلِّكَ الظَّلِيلِ، يَا كَرِيمُ يَا جَمِيلُ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

خدایا بر بنده خوارت که زبانش از گفتن ناتوان و عملش اندک است رحم کن و با احسان پیوسته و برجسته ات بر او منّت گذار و او را زیر سایه بلندت حمایت کن، ای گرامی، ای زیبا، ای مهربان ترین مهربانان.