رفتن به محتوای اصلی
روتیتر
زمان تقریبی مطالعه : 4 دقیقه

شفاء خواستن از طریق دعا

تاریخ انتشار:
تفسير آيات 26 و 27 سوره مبارکه قيامت چيست؟
سوال و جواب

شفاء خواستن از طریق دعا

آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی در سوال و جوابی درباره ی شفاء خواستن از طریق دعا پاسخ داده اند. در ادامه متن این پرسش و پاسخ را از پایگاه اطلاع رسانی معظم له مرور می کنیم.

شفاء خواستن از طریق دعا

 پرسش :

تفسير آيات بیست و شش و بیست و هفت سوره مبارکه قيامت چيست؟

كلاّ إذا بلغت التراقى و قيل من راق «آنگاه كه جان به گلو رسد و گفته شود كه شفاء دهنده كيست؟» 
آيا درست است كه در بعضى از روايات ، براى شفاءى مريض يا پيش گيرى از بلا يا دفع ضرر و زيان ، خواندن بعضى ادعيه و يا همراه داشتن آنها (حرز) مستحب شمرده شده است؟
 از سوى ديگر در بعضى روايات بر مراجعه به پزشك هنگام بيمارى و درمان از راه هاى طبيعى و خوردن دارو، تأكيد شده است. چگونه مى توان اين 2 گروه روايات را جمع كرد؟

شفاء خواستن از طریق دعا

پاسخ آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی :

 جواب : كلمه ی «راق» به معناى كسى است كه بيمار را از بيمارى نجات میدهد، چه از راه دارو و چه از راه دعا، بنابراين هر 2 را شامل میشود. همانگونه كه در حديثی از امام محمد باقر عليه السلام نقل شده است. (تفسير برهان، جلد 4 ، ص 408).
بنابراين، مراجعه به پزشك براى مداوا، با خواندن ادعيه براى شفاء، منافاتى با هم ندارند. زيرا آنگونه كه در حديث شریف وارد شده است، تشخيص و درمان بيمارى از طبيب و شفاء و مؤثر افتادن دارو از خداوند حکیم است.

پس در درمان 2 مرحله وجود دارد:

مرحله ی علاج و پناه بردن به اسباب طبيعى و مرحله ی شفاء كه از سوى خداوند متعال است، به اين ترتيب كه خداوند حکیم به عوامل و پديده هاى طبيعى، اثر درمانى میدهد و ادعيه و مانند آن، در مرحله ی دوم اثر میكند. بدين نحو كه شخص دعا میكند، خداوند شفاءء را در اين دارو قرار دهد. همچنين ممكن است خداوند متعال، ادعيه و مانند آن را گاهى و نه به طور هميشگى مستقلا، عامل شفاء قرار دهد و همان طور كه اثر را در دوا قرار داده است در دعا قرار دهد. اما به طور كلى، اراده ی خداوند عالم بر اجراى امور از راه هاى عادى و به وسيله ی عوامل و اسباب آن است. (ابى الله ان يجرى الامور الا باسبابها : خداوند متعال پرهيز مى فرمايد كه امور به غير عوامل و اسباب آن اجرا شوند.)
روزى حضرت موسى علی نبینا و آله و عليه السلام بيمار شدند. گفتند: «او كه بيمارم كرد، همو شفايم مى دهد» و نزد طبيب نرفت. به ایشان وحى نازل شد: «اى موسى! آيا میخواهى با توكل خود، حكمت مرا باطل كنى؟ پس كيست كه در اشياء، حقيقت و اثر داروها را نهان كرده است؟ » (... فمن ذالذى اودع الاشياء حقايق العقاقير ... عقاقير به معناى گياهان دارويى و يا به طور كلى هر نوع دارو است.)
 

موضوع مقالات

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
بازگشت بالا