آثار و برکات وقف در جامعه

بسم الله الرحمن الرحيم
«الهي انطقني بالهدي و الهمني التقوي»

بحثی در جلسه گذشته در مورد وقف داشتیم. وقف برای اداره اوقاف نیست.خیلی از جاها که درس می خوانیم، مدرسه ها، بیمارستان ها، خوابگاه ها، حسینیه ها، مسجدها، خیلی مزرعه ها وقف است که بدنه ما با وقف سرکار داریم.یا وقف را دزدیدن، یعنی ملک وقف را سندش را جا به جا می کنند.بعضی ها به اموال وقفی خیانت می کنند و حرف هایم تمام نشد.حرف های خوبی است که من می خواهم صحبت کنم.هرکس هم هرچه دارد می تواند وقف کند، انسان می تواند یادداشت هایش را وقف کند.حاج شیخ عباس قمی مفاتیح را نوشت و حق التألیف هم نگرفت.گفت: این مفاتیح و لذا خدا چنان او را رشد داد که در هر خانه ای اول قرآن است، کنار آن مفاتیح است.برای اینکه نگفت: حق طبع محفوظ است.بر پدر و مادر کسی که چاپ کند لعنت! ما خودمان را می توانیم وقف کنیم.یک زن می بیند شوهرش گرفتار است.سر پست است، پزشک است، عمل جراحی دارد.پلیس است، لب مرز است.این نباید بگوید: چه زندگی است.من شوهرم را وقف کردم.بالاخره کسی خواسته باشد به جامعه خدمت کند باید از خودش و زن و بچه اش کم کند تا بتواند به جامعه خدمتی بکند.خواسته باشی هرچه دارد یک زندگی خوبی داشته باشد، آنوقت نمی تواند به جامعه خدمت کند.من که می خوابم یک کسی هم باید لب مرز روی پا بایستد.اگر او روی پایش ایستاد، من می توانم بخوابم.اگر او هم گفت، سال تحویل است، هرکسی دلش می خواهد سفره هفت سین کنار همسرش باشد، ولی جاده ها در ایام عید شلوغ است، شوهرش پلیس است.پزشک است.
1- بهره گیری از عمر در راه خدمت به مردم
اگر خواسته باشیم به جامعه خدمت کنیم باید از خودمان، از خوابمان، از شکم مان، از زن و بچه مان بگذریم.این هم اسمش وقف نیست ولی برکت وقف را دارد.وقف یعنی از خودت بکن و به جامعه تحویل بده.من که خانه ام را وقف می کنم یعنی خانه برای من بود.وقتی می گویم: وقف یعنی از خودم کندم و برای امت.ادامه بحث...
دلیل وقف و راه وقف و موانع و تذکرات.بسم الله الرحمن الرحیم، ادامه بحث وقف.اما دلیل، دلیل وقف.1- عمر کوتاه است.عمر طبیعی هم که هفتاد، هشتاد سال است هم کوتاه است.چیزی نیست.حالا بگذریم که گاهی وقت ها «بَغْتَة» هست.در قرآن چهارده مرتبه گفته: «بَغْتَة» یعنی آدم فکر می کند، آدم قبرستان که می رود عکس جوان ها گاهی بیش از عکس پیرمردهاست.اینطور هم نیست که آدم بداند تا کی هست.آخر بعضی می گویند: باشد بعد.خوب باشد بعد شما می دانی بعدش کی است؟ آخرش کی است؟ ببینید چیزهای معروف، مثلاً یک خط مستقیم می کشیم، می گوییم: این راه مستقیم است.حالا فعلاً ما جوان هستیم.بگذار خوش باشیم.صفا کنیم، حالا کج هم شدیم، شدیم.بگذار کج شویم.هان، کج شویم.آخر عمر برمی گردیم، توبه می کنیم و آدم خوبی می شویم.یک چنین مثلثی در ذهنش هست که راه مستقیم این است ولی حالا بگذار یک خرده ما پشتمان را ببندیم و پول هایمان را جمع کنیم.زندگی را سر و سامان بدهیم، کج هم شدیم، شدیم.با دروغ و کم فروشی و اختلاس، پیر که بشویم، برمی گردیم.این مثلث دو سه اشکال هندسی دارد.یکی اینکه خط مستقیم صاف است، وقتی کج می شوی بالا نمی روی.وقتی کج شوی، پایین می آیی.دوم اینکه آخر خط معلوم است کجاست.آدم نگاه به آخر می کند، تا دید دو سال دیگر بیشتر زنده نیست سریع برمی گردد.شما آخر عمرت کی است؟ من آخر عمرم کی است؟ شما بنویس به من بده که شما تا نود سالگی هستی، من هم زیرش می نویسم که 85 سال برو خوش باش.نمی دانم تا کی هستم؟ آخر خط معلوم است.می شود سر و ته کرد.آخر عمر معلوم نیست کی است.
2- محاسبات غلط، عامل تصمیمات نادرست
3- ماشین نیست که شما دور بزنی.یک کسی که هشتاد سال به حرام خوری و خلاف معتاد شد، مگر می تواند در یک سال و دو سال برگردد؟ قرآن یک آیه دارد می گوید: مشرکین روز قیامت می گویند: «وَ اللَّهِ رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكِينَ‏» (انعام/23) به خدا ما مشرک نیستیم.در تفسیر آمده اینها از بس که در دنیا دروغ گفتند، قیامت هم نمی توانند دروغ نگویند.می گوید: «وَ اللَّهِ رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكِينَ‏» ما مشرک نیستیم.این کسی که هفتاد سال کج شد، مثل زن هایی که دخترشان را در خیابان می آورند.دخترهای بزرگ، می گوییم: خواهر این دختر بزرگ شده است.می گوید: هنوز نه سالش نشده است.خوب یک دختری که تا هشت سال و نیم اینطور به خیابان آمد، سر دقیقه می شود بگویی: حجابت را خوب کن؟ هشت سال اینطور بوده.معتاد شده است.شما وقتی هر شب سرت را روی متکا گذاشتی، متکا را از زیر سرت بردارند، خوابت نمی برد.پس سه اشکال دارد.یکی وقتی منحرف می شوی، بالا نمی روی و پایین می آیی.2- آخر خط معلوم است.می شود دو سانت مانده برگشت ولی آخر عمر معلوم نیست.3- اصلاً کسی که یک عمری کج برود، نمی تواند توبه کند.توبه که فقط استغفرالله نیست.باید همه مال های حرام را پس بدهید.تو هشتاد سال جمع کردی، یک شب مال های مردم را پس می دهی؟ این محاسبات غلطی که می کنند نمی گذارند ما تصمیم بگیریم.شیطان این وسوسه ها را می کند.1- عمر کوتاه است، 2- توشه کم است.نیاز زیاد است.وقتی اینطور است، خطر هم زیاد است.امروز شما داری می گویی: بعداً، بعداً هم خدا از تو می گیرد.کسی مالت را می خورد.می گویی: ای خاک بر سر، ما گفتیم: این کار را خواهم کرد و این کار را خواهم کرد.گذاشتیم برای آخر، این وسطی خورد.
امام کاظم(ع) فرمود: اگر یک پولی حلالی را پیش آمد خرج نکردی، خدا دو برابر این پول حلال را از راه حرام کس دیگر قورت می دهد.مثلاً یک کار حق است ده میلیونی است.نمی کنی، خدا یک خرج بیست میلیونی در سفره ات می گذارد.حدیث برای امام کاظم است.وقف این مشکل را حل می کند.آدم عمرش هم کوتاه باشد و توشه اش هم کم باشد می تواند یک تکه از مالش را وقف کند.وقف جبران گذشته است.تابلو خوبی است.وقف ذخیره آینده است.وقف رشد امروز است.وقف مصداق «وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّه‏» (حج/32) است.سرمایه گذاری است.شما حساب کن همین تاسوعا و عاشورا، حسینیه ها، منبرها، اطعام هایی که می دهند چقدر تبلیغ دین می شود.نماز جماعت برقرار می شود.مردم قرآن یاد می گیرند.حدیث یاد می گیرند و با تاریخ کربلا آشنا می شوند.اینها همه برای آن مزرعه ها و درخت ها و خانه ها و حسینیه ها و مسجدهایی است که وقف شده است.نشر دین است.
3- تفاوت کوثر و تکاثر در قرآن
وقف فقر زدایی است.جامعه فقیر می شود با وقف شکمشان سیر شود.مبارزه با تکاثر است.در قرآن یک تکاثر دارد یک کوثر داریم.هردو هم از کَثُر هست.(ک، ث،ر) کثیر، کوثر خوب است.تکاثر بد است.کمک کنید.با هم بخوانید.«إِنَّا أَعْطَيْناكَ‏ الْكَوْثَرَ، فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ، إِنَّ شانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ» (کوثر/1-3) کوثر یعنی خیر زیاد، تکاثر یعنی هی پول جمع کردن.دو قبیله با هم اختلاف پیدا کردند که ما بیشتر هستیم یا تو؟ گفتند: دعوا ندارد سرشماری کنید.سرشماری کردند.یکی باخت و یکی برنده شد.آن که باخت، گفتند: طبق نقلی زن های حامله را دو نفر حساب کنیم.یکبار دیگر بشماریم.باز هم باختند.گفت: برویم مرده ها را هم بشماریم.خیلی از ما مرده اند.زنده و مرده را با هم حساب کنیم ببینیم کدام بیشتر هستیم.رفتند قبرستان گور پدرهایشان را بشمارند.آیه نازل شد، «أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ» (تکاثر/1) ما بیشتر هستیم و تو بیشتر هستی، به جایی شما را رساند، «حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقابِرَ» (تکاثر/2) «زُرتُم» یعنی زیارت کردی، «مقابر» یعنی مقبره را.یعنی اینقدر مست آمار شدید، اینقدر آمار گرا شدید، که رفتید استخوان های پوسیده اجداد خودتان را بشمارید؟ استخوان پوسیده هایی که باید باعث عبرت شود، باعث افتخار و پز شده است؟ تکاثر انسان را به قبرستان می کشاند.کوثر انسان را به نماز می کشد.«إِنَّا أَعْطَيْناكَ‏ الْكَوْثَرَ، فَصَلِّ» کوثر انسان را به نماز می کشد.تکاثر انسان را به مرده شماری و آمارگرایی می کشد.
ارتباط گذشته و آینده وقف است.من که این سالن را وقف می کنم و می میرم، بعد آیندگان می آیند در این سالن استفاده می کنند.ارتباط گذشته با آینده است.وقف یعنی در خط پیغمبر و امیرالمؤمنین قرار گرفتن است.چون اینها وقف داشتند.بیشترین وقف را داشتند.جلوگیری از تبذیر است.اینهایی که وقف نمی کنند، هی مالشان را بریز و بپاش می کنند.یک مقدار از بریز و بپاش ها کم کن، به جایش یک چیزی را وقف کن.حالا چه؟ بنشینیم و فکر کنیم ببینیم امروز نیاز جامعه ما چیست؟ من شنیدم بعضی افراد یک سرمایه ای را برای همین مسأله ی هسته ای ایران وقف کردند.این خوب است.برای ازدواج وقف کنید.درآمد این برای عروس کردن دخترها باشد.برای داماد کردن پسرها باشد.برای ازدواج.
4- وقف، مایه برکت عمر و ثروت
نشانه برکت است.این خانه برای من باشد.من چند نفر هستم، من و بستگان من چند نفر هستیم.اما اگر وقف شد، این مبارک می شود.برکت خیلی مهم است.یک تار عنکبوت را وقتی خدا برکت می دهد، پیغمبر را در غار حفظ می کند.پیغمبر در غار با تار عنکبوت حفظ شد.چرا؟ برای اینکه این تار عنکبوت برکت داشت.شن های طبس برکت داشت.طرح آمریکا را در طبس خنثی کرد.گاهی یک خودکار برکت دارد.آدم با همین خودکار کلی نامه های مهم می نویسد.گاهی یک خودنویس قیمتی است ولی برکت ندارد.زمین برکت داشته باشد.مکان باید برکت داشته باشد.اولاد آدم، امام حسین یک برادر داشت وفادار بود.ابالفضل، یوسف ده تا برادر داشت بی وفا بودند.برادر با برکت، نگاه با برکت، کلام با برکت، وقف سبب می شود مال انسان مبارک باشد.وقف مبارزه با بخل است.آدم وقتی مالش را به جامعه داد از بخل نجات پیدا کرده است.از حرص نجات پیدا کرده است.وقف توازن بین جامعه است.چطور لاستیک های ماشین را تنظیم باد می کنند.یکی خیلی پولدار است و یکی خیلی فقیر است.این پولدار بخشی از پولش را قیچی می کند، اینکه می گویند: قرض بده، قرض از همین مقراض است.مقراض یعنی قیچی می کند.قرض یعنی یک خرده از پولت را قیچی کن و بگو: من پولی که دارم این چند میلیون برای قرض الحسنه، این چند میلیون برای چه.قرض و مقراض یک ریشه است.آدمی که وضعش خوب است، به خصوص حرف من و مخاطب من کسانی هستند که دخترانشان را شوهر دادند.پسرانشان هم داماد کردند.بچه هایشان هم مشکلی ندارند.یکوقتی آدم بچه هایش  هم گرفتار هستند، می گویند: من خودم بچه هایم گرفتار هستند، وقف کنم؟ نه.قرآن می گوید: اگر می خواهی کمک کنی اول به پدر و مادر و بستگانت، «لا صَدَقَةَ وَ ذُورَحِمٍ‏ مُحتاج» اگر فامیل های تو نیاز دارند، ثواب ندارد جای دیگر خرج کنی.
گاهی معدن طلا هست.در یک منطقه ممکن است معدن طلا باشد.ولی این طلاها برای این منطقه هیچ برکتی ندارد.من یکوقت از جایی رد می شدم، گفتند: اینجا معدن طلاست.به غروب رسیدیم و گفتیم: نماز بخوانیم.یک نفر آمد گفت: شما آقای قرائتی هستی؟ گفتم: بله.گفت: چه عجب مسجد آمدی؟ گفتم: مسلمان هستم.غروب شده آمدم نماز بخوانم.دوید و در ده رفت و گفت: آقای قرائتی آمده مسجد نماز بخواند.هیچی جمع شدند و دیدم اوه چقدر جوان در این منطقه هست.بعد گفتم: آخوند دارید؟ گفتند: بودجه نداریم.گفتم: اِ...محرم و صفر شما یک آخوند نیاوردید که یک مسأله برای شما بگوید؟ روی طلا نشسته پول ندارد یک روحانی دعوت کند، پول هست و برکت نیست.خیلی ها پول دارند، از مالشان خیر نمی بینند.اولادهای زیادی دارد.یک بچه کاناداست.یک بچه اش آلمان است.بعد چه پزی هم می دهد.خوب شد ما اینجاها را دیدیم.پز می دهد که بچه ام چنین است و چنان است.تو الآن پایت دم گور است.چه ذخیره ای برای قیامت خودت کردی؟ هنوز هم جمع می کنی برای بچه ای که در کانادا هست؟ او که شکمش سیر است.ازدواج کرده و شغل و سواد هم دارد و نان و آبش تأمین است.شما الآن به فکر خودت باش.این پیرهایی که مال دارند، به آنها هشدار می دهند.مثل بنده، البته من مالی ندارم.ولی دیگر من هم پا به سن گذاشتم.من که بچه هایم را شوهر دادم و مشکلی ندارم، یک تکه از زمینت را قیچی کن و به امت بده.چرا باید دانشجوی ما در یک شهر دنبال اتاق بگردد و خوابگاه نداشته باشد.حوزه علمیه، اصلاً از زمین ها چرا استفاده نمی کنیم؟ 
ما در استان شما گلپایگان هستیم. کنارش هم خوانسار است.خوانسار خیلی هوای خنکی دارد. یک تابستان من چند روزی آنجا بودم.قم هم داغ است.خوانسار سرد است.زمین خوانسار باید برکت داشته باشد.چهار تا دبیرستان و حسینیه فرش کنند، طلبه هایی که زن و بچه ندارند، از قم به خوانسار بیایند و درس بخوانند.بندرعباس داغ است و ملایر خنک است.آنهایی که می توانند ملایر بیایند درس بخوانند.طالقان خنک است، سمنان داغ است.این بی برکت است.یعنی حسینیه ی خنک، مدرسه خنک، خوابگاه خنک، گنجشک درونش می رود.آن طلبه هم می خواهد درس بخواند، دانشجو هم می خواهد درس بخواند، در هوای داغ بال بال می زند.یک کسی گفته: انشاءالله از عمرت خیر نبینی.یعنی سوزن و نخ است، بعد هم می بینیم لباس پاره است.پس پیداست مدیریت ما ضعیف است.قرآن یک آیه دارد می گوید: همه گیرها در مدیریت است.یک صلوات ختم کنید.(صلوات حضار)
5- لزوم مدیریت درست امکانات و استعدادها
بسم الله الرحمن الرحیم، سوره ابراهیم.هیچ جای قرآن مثل این آیه اینقدر «سَخَّرَ لَكُمُ» ندارد.«سَخَّرَ لَكُمُ» یعنی همین که شما حفظ هستید.ابر و باد و مه و خورشید...یعنی همه چیز به تو دادم، تو بی عرضه هستی.بسم الله الرحمن الرحیم، «اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ» می دانید یعنی چه.یعنی خدا آسمان ها را آفرید.زمین را آفرید، «وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً» باران فرستاد.«فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ» انواع میوه ها را فرستاد.«رِزْقاً لَكُمْ وَ سَخَّرَ لَكُمُ‏ الْفُلْكَ» کشتی به تو داد.«سَخَّرَ لَكُمُ‏ الْأَنْهارَ» (ابراهیم/32) نهر آب به تو داد، «وَ سَخَّرَ لَكُمُ‏ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ» (ابراهیم/33) اینقدر «سَخَّرَ لَكُمُ‏» هیچ جای قرآن اینقدر پشت سر هم نیامده است.«سَخَّرَ لَكُمُ‏ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ» شب و روز به تو داد.چرا معطل هستی؟ «وَ آتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوه‏» (ابراهیم/34) هرچه خواستی به تو دادیم.«وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها» نمی توانید نعمت های خدا را بشمارید.پس گیر چیست؟ می گوید: بی عرضگی تو.«إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ» (ابراهیم/34) مدیریت خراب است.یکبار دیگر بخوانم.من می خوانم و شما معنا کنید.
«خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ» آسمان و زمین، «وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً» باران فرستاد.«فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ» میوه، «سَخَّرَ لَكُمُ‏ الْفُلْكَ» کشتی، «سَخَّرَ لَكُمُ‏ الْأَنْهارَ» نهر، «وَ سَخَّرَ لَكُمُ‏ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ» خورشید و ماه، «سَخَّرَ لَكُمُ‏ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ» شب و روز «وَ آتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوه‏» هرچه سؤال کردی به تو دادیم.«وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها» یک نعمت هم نمی توانید بشمارید.اگر می گفت: نعمت های خدا را نمی توانید بشمارید، بله، می گوید: یک نعمت هم نمی توانید بشمارید.ما یک نعمت هم نمی توانستیم بشماریم.چون هر یک نعمتی بند به هزار نعمت است.یعنی شما نفس که می کشی بند به نهنگ است.در دریاها و اقیانوس ها ماهی ها که می میرند، نهنگ ها ماهی های مرده را می خورند.اگر ماهی مرده ها را نخورند، آب دریا به خاطر حیوان های مرده بد بود می شود، آب دریا بد بو شود تنفس برای ما مشکل است.یعنی نفسی که شما می کشی صدقه سر این است که دریا سالم است.محیط زیست سالم است.همین خاک نعمت است.آب کثیف را می خورد چند متری آب زلال بیرون می دهد.زباله می گیرد، زلال می دهد.یک نعمت هم حساب کنی...
گاهی ما ساده از کنار یک چیزی می گذریم.شاید تا به حال توجه نداشته باشید.قرآن نمی گوید: نعمت های خدا را نمی توانید بشمارید.می گوید: یک نعمت هم نمی توانید بشمارید.چون یک نعمت بند به هزار نعمت است.شما می گویید: الحمدلله چشم دارم می بینم.بله این چشم که داری یک خرده دقت کن.اشکت شور است.نه آب نمک، این اشک شور از ده ماده ترکیب شده است.بعد نگاه می کنی نعمت مژه، نعمت فنر پلک، یکبار گفتم، ما آدم هایی داریم چشمشان سالم است اما فنر پلکش پاره شده است.هرکس را می خواهد ببیند اینطور می کند.حال شما خوب است.خیلی خوش آمدید.چایتان را نخوردید.بفرمایید.چشمش سالم است اما فنر پلکش...شما تا حالا گفتی: الحمدلله پشت دستم چین دارد؟ پشت دست شما یک مقدار گوشت اضافه دارد.وقتی دست می خواهد خم شود اینجا پوست زاپاس هست.ولی اینجا پوست زیادی نیست.چون نه از این طرف خم می شود و نه نیاز دارد.یعنی یک نعمت هم دقت کنیم نمی توانیم بشماریم.این کدام سوره بود؟ سوره ابراهیم.هفت، هشت تا «سَخَّرَ لَکُم» می گوید، آخر می گوید: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ» مدیریت خراب است.ما بلد نیستیم پول خرج کنیم.امام زین العابدین می گوید: یادم بده چطور پول خرج کنم.ما می گوییم: به ما یاد بده پول از کجا پیدا کنم.نه، پول پیدا کردن یک کار است، این هم هنر است.پول خرج کردن هم یک کار است.بعضی ها اصلاً بلد نیستند دعا کنند.در دعا خل هستند.
به کسی گفتند: شما بخاطر عباداتی که کردی سه دعای مستجاب داری.گفت: اِ...الحمدلله، ای خدا! ای خدا! این زن من زیباترین زن های دنیا شود.این دعای اول.آمد خانه دید چه زنی شده است.پچ پچ شد، دید مردم صف کشیدند در خانه همسر این را ببینند.از سر پشت بام، از درب چوب خانه، دید عجب زندگی دارد.قبلاً زنش برای خودش بود.حالا این خوشگل شده، هرکسی مثل حلوای نذری می خواهد یک انگشت بخورد.گفت: دعای دوم، خدایا زن من زشت شود که هیچکس نگاهش نکند.آمد دید خانمش دماغش کج شد و لبش کج شد.گفت: خدایا دعای سوم من این است که زنم مثل روز اولش شود.(خنده حضار) افرادی داریم.اصلاً نمی داند چه دعایی بکند.لذا ما مشکل مدیریت داریم.
6- دعای امام سجاد(علیه السلام) در شیوه انفاق
امام زین العابدین می فرماید: «و أصب» اصابت، یعنی رسیدن، گلوله اصابت کرد یعنی گلوله به بدنش رسید.«وَ أَصِبْ‏ بِى» به من برسان، چه چیزی را؟‏ «سَبِيلَ الْهِدَايَهِ» راه هدایت را برای چه می خواهی؟ «لِلْبِرِّ فِيمَا أُنْفِقُ مِنْهُ» (صحيفه سجاديه، دعاى 20) آنجایی که می خواهم انفاق کنم، یاد من بده پولم را کجا خرج کنم.این لامپی که می خواهی اینجا بزنی، سر کوچه بزن، چهار تا خانه دیگر هم روشن شود.مگر نمی خواهی نانوایی بروی؟ تو که در صف ایستادی، یک نان هم برای پیرمرد همسایه که در خانه تان هست و نمی تواند در برف برود، بگیر.بگو: پدرجان تا زمستان هست یک نان به شما می دهم.آخر زمستان پولش را خواستی بدهی بده.شما چون پیرمرد هستی نانوایی نرو.من صبح به صبح یک نان داغ به تو می دهم.تو که در صف ایستادی، یک نان هم برای او بگیر.مگر من نوکرش هستم؟ چشمش کور، پسرهایش کانادا هستند.بابا...بده به تو می دهند.خیر برسان، نگو: به من چه مگر من نوکرش هستم.خیر برسان، خیر می بینی.صلواتی بفرستید.(صلوات حضار)
این شب های زمستانی ما چه می کنیم؟ بنج و نیم غروب می شود و دور و بر ساعت ده و نیم می خوابیم.پنج ساعت را چه می کنیم؟ بلندترین شب ما شب یلداست هندوانه می خوریم.این هم شد کار؟ آجیل هم می خورند کسانی که وضعشان بهتر است.شب های زمستانی وقت این نیست که در کشور ما بی سواد نباشد؟ بابا همسایه سواد دارد و تو هم سواد نداری شبی نیم ساعت با هم درس بخوانید.قرآن بلد نیست بخواند.این بلد است.بگو: برادر جان تو پسرعموی من هستی بلد هستی قرآن بخوانی.بیا شبی یک ربع، یک صفحه قرآن بخوانی، کم کم روان می شوید.آقا خیاطی بلد نیستیم.شب زمستانی هست.دخترخاله ها جمع شوید.این دخترخاله خیاطی اش خوب است.شبی نیم ساعت خیاطی یاد بگیر.این برکت است.
من نمی دانم آنهایی که دویست کتاب می نوشتند و می مردند، اینها چه کسانی بودند؟ چطور اینقدر عمرشان با برکت بوده است؟ از ساعت ها باید استفاده کرد.آرایشگاهی آمد ریش های حضرت علی را درست کند، این را بارها گفتم.لب های حضرت تکان می خورد.گفت: یا علی لبت را نگه دار، موی روی لب را قیچی کنم.فرمود: لبم را نگه می دارم ولی یک سبحان الله عقب می افتم.یعنی از ثانیه ها باید استفاده کرد.خیلی از فیلم هایی که می بینیم عمر ما...تماشای ورزشی که می کنیم، ورزش خوب است اما تماشای ورزش، من بنشینم و ایتالیا بازی کند.من چه چیزی گیرم می آید؟ خوب او بازی می کند و تو ببین.چیه؟ ایتالیا به اسپانیا گل می زند.چه چیزی گیر تو می آید؟ هیچی.دیدی یک کسی صندلی می گذارد پول های بانک را می بیند؟ چیه؟ پول پول.به تو هم می دهند؟ نه.یک کسی در خیابان نشسته پول های بانک را می بیند یک قران هم به این نمی دهند.اسپانیا بازی می کند به تو چه؟ خسته شدی، خودت ورزش کن.ما بلد نیستیم عمرمان را کجا ورزش کنیم.بلد نیستیم چطور حرف بزنیم.بلد نیستیم چه بخریم.
7- وقف، راه مبارزه با حرص و طمع و بخل
وقف جلوی حرص را می گیرد.مبارزه با بخل و حرص است.جلوی...توازن اجتماعی به وجود می آورد.روز قیامت افرادی که پولشان را خرج نکردند، می گویند: خدایا ما را به دنیا برگردان.از پولمان خرج کنیم.می گویند: نه دیگر گذشت.«لَوْ لا أَخَّرْتَنا إِلى‏ أَجَلٍ‏ قَرِيب‏» (منافقون/10) خدایا تأخیر بیانداز، مرگ مرا به عقب بیانداز، صدقه می دهم.وقف می کنم.زکات و خمس می دهم.«وَ أَكُنْ مِنَ الصَّالِحِين‏» آدم صالحی می شوم.معلوم می شود آدم های صالح کسانی هستند که وقف کنند.پول خرج کنند.اگر کسی به مردم کمک کند، آدم صالحی است.آدم صالح کسی است که همه مردم کره زمین روزی پنج بار به او سلام می کنند.«السلام علینا و علی عباد الله الصالحین» سلام بر افراد صالح، صالح چه کسی است.قرآن می گوید: «فَأَصَّدَّقَ‏ وَ أَكُنْ مِنَ الصَّالِحِين‏» (منافقون/10) اگر به فقرا کمک کردی آدم صالح هستی.یعنی «السلام علینا و علی» هرکسی که از اموالش به فقرا کمک کند.منتهی باز کمک کردن هم هنر می خواهد.
ما گاهی وقت ها کمک می کنیم ولی این با خدا رفیق نمی شود.مثل پول های کمیته امداد است.پولی نمی دهد ولی همان دو فلسی که می دهد، کمیته امداد باید این پولی که می دهد به پیشنماز محله بدهد.پیشنماز محله در خانه برود و برنج و روغن را بدهد.این بچه نگاهش بکند و بگوید: پیشنماز برای ما برنج آورد.پس یکبار هم مسجدش برویم.وقتی برنجش دادی خورد، این مسجد نمی آید.شما که گوشواره برای دخترت می خری.عقل داشته باش.بگو: شب تولد حضرت زهرا می خرم.اگر نمازت را بدون غلط خواندی می خرم.برویم کفش بخریم، برویم نماز جمعه در مسیر نماز جمعه کفش بخرم.برگشتم دوچرخه می خرم.همین دوچرخه و گوشواره را می توانیم رنگ الهی بدهیم.شما که می نشینی، رو به قبله بنشین.در اداره که هستی میزت تو کجاست.چهارگوش است.قبله این طرف است صندلی را این طرف بگذار.خوب صندلی مشتری ها هم آنجا باشد.تو که می نشینی رو به قبله بنشین.«وَ اجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ‏ قِبْلَة» (یونس/87) تو که خانه می سازی، رو به قبله بساز.«صبغت الله» کارهایتان را رنگ الهی کنید.این را می گویند: برکت، که آدم بداند از ثانیه ها و دقیقه های عمرش چطور استفاده کند.
در یک لیوان آب خدا اینقدر انرژی گذاشته است، که می شود یک شهر را برق داد.عمر ما، زمستان و تابستان ما، در داغی بندرعباس هدر می رود.خنکی خوانسار و دماوند و ملایر هم هدر می رود.آنجا از گرما بال بال می زنند.آنجا هم گنجشک در خوابگاه می رود.سوزن هست و نخ هم هست، لباس پاره است.«إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ» مدیریت ضعیف است.
خدایا هرچه تا به حال تلف کردیم ببخش و بیامرز.عقلی به ما بده که ما را هدایت کن و از عمر و مال و فکر و قلم و هر نعمتی که به ما دادی، آن نعمت ها را در راه کمک به فقرا، کمک به مردم، در راه رشد خودمان و جامعه مان قرار بده.اسراف ها، لغو ها، بیهوده گری ها، فیلم های بی خود، این فضای مجازی، چیزی گیرت می آید بنشین گوش بده.چیزی گیرت نمی آید، عمرت را صرف آن نکن.می گویند: وقت تمام شد.نیم دقیقه می توانم بگویم...
زمان شاه سوار یک اتوبوس شدیم، یک کسی دید ما یک طلبه هستیم و وارد شدیم، می خواست حال مرا بگیرد.گفت: آقای راننده شیخ وارد شد.موسیقی را روشن کن.او هم موسیقی را روشن کرد.می خواست حالگیری کند.من داشتم فکر می کردم مثلاً حالا چه کنم؟ قهر کنم، هیچی نگویم. پیاده شوم. همینطور که داشتم فکر می کردم، این گفت: شیخ از این موسیقی خوشت می آید؟ گفتم: من کاری به حلال و حرامش ندارم.این موسیقی یک خواننده است. من می توانم یک دانشمند شوم. کسی که می تواند یک دانشمند شود، زمان و مغزش را در اختیار یک رقاص بگذارد؟ حلال هم باشد نباید گوش بدهیم. مگر هرچه حلال است باید گوش بدهیم. آقا ارشاد مجوز داده است؟ بابا ارشاد مجوز آهنگ را داده، مجوز عمر شما را نداده است.عمر شما مجوزش را باید خالقی که به شما داده بگوید: عمرت را کجا صرف کن.ورزش می کنی بسم الله ورزش کن.اما من بنشینم اسپانیا ورزش کند؟ چرا عمرم را در اختیار این آهنگ بگذارم.این فیلم به من چه داد؟ با بودن این همه نیاز علمی اصلاً وقت دارم فیلم ببینم.من از اول انقلاب تا به حال یک فیلم ندیدم.مگر بریده بریده، پنج دقیقه، شش دقیقه، هفت دقیقه، به خانم گفتم: اگر یک جایی حساس بود، صدایم کن ببینم.گاهی یک تکه هایی حساس است، من می روم می بینم.واقعاً حیفم می آید بنشینم ببینم.من باید فیلم ساز باشم.نه فیلم بین.یک جوان دبیرستانی باید فکر یک تحول اجتماعی در ذهنش باشد.چگونه کشورش را نجات بدهد؟ چگونه منطقه اش را نجات بدهد؟ چگونه خودش را رشد بدهد؟ بنشینیم مجاز است و می نشینیم قمار می کنیم.نتیجه اش چه می شود؟ فرض کنید پنجاه هزار تومان در جیب من می آید.یا پول من در جیب تو می رود.پول تولید که نشد، از آن کیسه به آن کیسه آمد.بعد هم با هم نشستیم رفیق بودیم، وقتی من پنجاه هزار تومان از شما بردم، کینه مرا به دل می گیری، شما هم پول مرا بگیری، من کینه شما را در دل دارم.یعنی قمار، محبت را کینه می کند و پول هم جا به جا می کند.هیچی هم به شما رشد نمی دهد.کار به حلال و حرامش ندارم.شما کارهای حلال هم نکنید.نگاه کنید رشد در این هست یا نه.موسی به خضر گفت: دنبال تو می آیم به یک شرط.«هَلْ أَتَّبِعُكَ‏ عَلى‏ أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدا» (کهف/66) گفت: من عقب تو می آیم به شرطی که مرا رشد بدهی.چیزی گیرم می آید یا نه؟ خاصیت این فیلم چه بود؟ خاصیت این آهنگ چه بود؟ خاصیت این مقاله چه بود؟ چیزی در من رشد پیدا نکرد.خیلی عمرمان را تلف کردیم.زمستان و تابستان ما هدر رفت.
خدایا هدر رفته های ما را ببخش و بیامرز.یکی از دعاهای امام سجاد این است.«وَ حَصِّنْ‏ رِزْقِى‏ مِنَ التَّلَفِ» (صحيفه سجاديه، ص98) خدایا رزق مرا در قلعه ای قرار بده که رزق ما از عمر و آبرو و هرچه داریم رزق ما هدر نرود.برای جلوگیری از هدر رفتن اموال، وقف و کمک به فقرا.

«والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته»