درمان پرحرفی و پرگویی

تصور کنید در جمعی حاضر هستید و یک نفر بی وقفه صحبت می کند. او از غذای دیروز ظهرش تا مهم ترین مسائل خاورمیانه حرف می زند. همه را خسته می کند و نمی داند که گاهی سکوت کردن چقدر لذت بخش است. اگر شما هم اسیر چنین افرادی شده اید، متأسفم و اگر خدای ناکرده یکی از آنها هستید، از شما دعوت می کنم اقدام به درمان پرحرفی  تان کنید. برای اینکه در جمع و ارتباطات خود حضوری خوب و مؤثر داشته باشید، باید یاد بگیرید که گوش کنید و قبل از صحبت کردن، تفکر کنید. اگر این عیب خود را نپذیرید، کم کم اطرافیان علاقه شان را نسبت به شما از دست می دهند. درمان پرحرفی و پرگویی و وقت شناسی در صحبت کردن و معاشرت را جدی بگیرید و با رعایت نکاتی ساده، در هر جمعی گل سرسبد مجلس شوید. در ادامه این نوشتار از بخش مشاوره و تربیت ضیاءالصالحین با ما همراهی کنید.

قدم اول: افزایش خودآگاهی

1.علت پرحرفی تان را پیدا کنید

شاید شما هم از آن دسته از افرادی هستید که زیاد در مورد خودشان صحبت می کنند و اصلا متوجه نیستند که دیگران از این کار خوش شان نمی آید. بعضی افراد مدام صحبت می کنند و مایل اند در هر جمعی سکوت ها را بشکنند. چون در سکوت احساس نامطلوبی دارند. یا بعضی از افراد از صحبت کردن، برای تخلیه ی اضطراب و نگرانی های خود استفاده می کنند. در هر صورت:

• علت و ریشه پرحرفی را پیدا کنید.
• ببینید در مقابل چه افرادی یا در چه موقعیت هایی بیشتر حرف می زنید، تا علت را بهتر بفهمید.
• با شناخت زمان هایی که پرحرف می شوید، می توانید رفتارتان را کنترل کنید.
• سعی کنید با کمک آزمونها و مشاوره های روان شناسی، الگوی رفتاری تان را پیدا کنید و خود را بهتر بشناسید.

۲. واکنش دیگران را در هنگام پرحرفی خود بسنجید

گاهی اوقات فردی که پرحرفی می کند، اصلا متوجه ی رفتار خود نیست. او حرف می زند و آن قدر حرف می زند که در آخر با رو ترش کردن یا واکنش های دیگران متوجه می شود که زیاده روی کرده است و مجبور به عذرخواهی می شود. بدانید که در موقعیت های زیر باید صحبت تان را تمام کنید:

• وقتی دیگر به شما توجه نمی کنند و خود را با فرد دیگری مشغول صحبت می کنند.
• وقتی مخاطب تان خسته شده است و حوصله اش سر رفته است.
• وقتی حواس مخاطب تان پرت شده است، مثلا به تلفن خود نگاه می کند یا حواسش به تبلت و کامپیوترش است (البته در واقع او دارد حواس خودش را پرت می کند).
• وقتی خیلی تند و سریع صحبت می کنید و برای درست فهمیدن حرف هایتان به تمرکز نیاز است.

3.آن قدر درباره ی خودتان حرف نزنید!

بعضی از افراد پرحرف، مرتبا از خودشان، تجربه ها و خاطره هایشان تعریف می کنند و حتی یک درصد هم احتمال نمی دهند که دیگران به اندازه ی آنها، مشتاق شنیدن درباره ی جزئی ترین اتفاقات سفر شمال آنها در تابستان یا خورد و خوراک کودک شان نیستند. برای برقراری ارتباط لذت بخش با سایرین، باید با آنها تعامل کرد. متکلم وحده نباشید. درمان پرحرفی باعث می شود از تجارب و مصاحبت با دیگران استفاده کنید و دوست داشتنی تر بشوید. هر گفت و گو جاده ای دوطرفه است، پس در گفت و گو به طرف مقابل خود نیز مهلت حرف زدن بدهید. نظرات دیگران را بشنوید و برای شنیدن این نظرات اشتیاق نشان بدهید. اگر فقط شما حرف بزنید، دیگران فکر می کنند که خودخواه هستید و البته شاید پر بی راه هم نمی گویند. برای جلوگیری از ایجاد این احساس از دیگران سؤال کنید و آنها را دعوت به مصاحبت و مشارکت کنید.

4.قبل از صحبت کردن فکر کنید.

خیلی بد است که بدون اندیشیدن، سخن بگویید. از قدیم گفته اند: «حرف را در دهان مزه مزه کن». چه عجله ای دارید که بی تأمل و سریع، نظرات خود را اعلام کنید. به احتمال زیاد وقتی بدون فکر کردن سخن می گویید از حرف هایی که سریع بر زبان آورده اید، پشیمان خواهید شد. قبل از صحبت کردن به خودتان زمان بدهید. سخن گفتن با تفکر، نشانه ی بلوغ و صبر است. اگر برای تان مهم نیست که دیگران از پرحرفی شما اذیت می شوند، لااقل به مغز بی گناه خود رحم کنید و به خاطر میزان انرژی زیادی که از شما به خاطر پرحرفی هدر می رود، کمی سکوت کنید.

5. بپذیرید که سکوت لذت بخش است

سکوت گاهی بسیار زیبا و خوشایند است. سکوت به مغز آرامش می دهد و افکار را پالایش می کند. لزومی ندارد که همیشه صحبت کنید. به خودتان استراحت بدهید. سکوت کردن، بهترین تمرین برای بالا بردن صبر است و صبر یکی از قشنگ ترین ویژگی های بشری است. خود را موظف به شکستن سکوت جمع نکنید. گاهی سکوت نشانه ی مناسبی برای عوض کردن بحث یا خروج از آن است. چه اصراری دارید، شما هم مانند دیگران بخشی از این سکوت باشید. با بالا رفتن سن معمولا افراد ساکت تر می شوند و بیشتر گوش می کنند. این خود نشانه ای از لذت و اهمیت سکوت می باشد؛ سکوتی که نتیجه ی تجربه است. اگر مدام صحبت کنید در بهترین مهمانی ها و جمع ها هم که باشید، نمی توانید از فضای خوب و خوشایند اطراف خویش بهره ی کافی ببرید.

قدم دوم: شنونده ی خوبی باشید

1.از دیگران سؤال کنید و به صحبت های آنها اشتیاق نشان دهید

از خود گفتن، دیگر بس است. راجع به دیگران از آنها پرسش کنید و به پاسخ هایشان اشتیاق نشان دهید. برای درمان پرحرفی لازم است مهارت های شنیدن را در خود تقویت کنید. شما در مرکز اهمیت جهان قرار ندارید؛ پس کمی هم از دیگران بشنوید. اگر از روز کاری خود حرف می زنید، سعی کنید با پرسش کردن از اوضاع و احوال دیگران، آنها را نیز وارد بحث کنید و بگذارید چند دقیقه صحبت کنند. در گفت و گو، با دیگران مشارکت کنید. حواس خود را محترمانه بر فردی که صحبت می کند متمرکز کنید. فکر کنید وقتی در حال حرف زدن هستید، مخاطب شما حواسش به تلفن یا چیز دیگری جلب شده است، از این کار خوش تان می آید؟ قطعا خیر. با دیگران بیشتر آشنا بشوید. به ویژه اگر مخاطب شما کم حرف است. سعی کنید از موضوعاتی نظیر علایق، تفریحات، خانواده، ورزش و… سؤال کنید تا او را بهتر بشناسید. در این صورت دفعه ی بعد که یکدیگر را ملاقات می کنید راحت تر وارد گفتگو می شوید و شما به رادیویی که مدام صحبت می کند، تبدیل نخواهید شد.

۲. دیگران را تشویق به حرف زدن کنید

وقتی در یک جمع، شما پرحرف ترین هستید و دیگران افراد ساکت و آرامی هستند، طبیعی است که شما بیشتر از هر وقت دیگر حرف خواهید زد و در واقع گوینده ی بلامنازعی می شوید که گوی و  میدان در دستان خودش است. پس باید با کمی تلاش دست سایرین را هم بگیرید و آنها را نیز وارد بحث کنید. اما حواس تان باشد:

• بعضی از افراد خجالتی  هستند و اصرار به حرف زدن برای آنان سخت است.
• برای به حرف کشاندن افراد خجالتی، سعی کنید فضایی دوستانه ایجاد کنید تا آنها احساس راحتی کنند. با سؤالاتی مانند: «نظر تو در این مورد چیست؟» یا «دوست دارم نظر تو را هم بدانم»، او را وارد گفت و گو کنید.
• اگر افراد حاضر، یکدیگر را به خوبی نمی شناسند، سعی کنید با پیش کشیدن موضوعات مشترک، همه را در بحث دخیل کنید.
• هر چه بیشتر به صحبت های دیگران گوش کنید، اشتیاق آنها هم برای شنیدن حرف های شما بیشتر می شود.

۳. وسط حرف دیگران نپرید

معمولا افراد پر حرف، صحبت های دیگران را قطع می کنند و این کار موجب رنجش دیگران می شود و تکرار پیوسته ی آن باعث می شود که فرد پرحرف به سادگی یک مژه، از چشم دیگران بیفتد. پس هرگز وسط حرف دیگران نپرید. اگر این عادت شماست، قطعا نیاز به درمان پرحرفی خود دارید. گاهی  اوقات نیز سرعت صحبت کردن دیگران با شما متفاوت است. اجازه بدهید دیگران حرف شان را بزنند. صبور باشید و باور کنید که یکی دو دقیقه تحمل کردن، هیچ کس را خانه خراب نمی کند.

• بعد از اینکه صحبت کسی تمام شد، ۴ تا ۵ ثانیه به او زمان بدهید. شاید او بخواهد در تکمیل حرف هایش چیزی اضافه کند.
• اگر در حین صحبت دیگران، فکر یا نظری به ذهن تان رسید حرف او را قطع نکنید و در وقفه های مناسب سعی کنید نظر خود را بازگو کنید. یا اگر ضرورتی بر گفتن در همان موقع می بینید، مؤدبانه عذرخواهی کنید و فکرتان را با او در میان بگذارید.

۴. شنونده ای با احساس و مؤثر باشید

وقتی به حرف های کسی گوش می کنید، مانند یک مجسمه نباشید. سعی کنید با حرکات سر، تأیید کردن حرف ها، پرسش های به موقع و…، نشان دهید که صحبت های او را گوش کرده اید و منظورش را می فهمید.

• با تکرار جملات گوینده به او نشان می دهید که گوش می کنید و روی صحبت هایش تمرکز کرده اید. برای مثال، وقتی کسی می گوید: «من همیشه دوست داشتم به یزد سفر کنم»، شما می توانید بگویید: «پس همیشه دوست داشتی که به یزد سفر کنی» و با تکرار و تأیید جملات او، حضور مؤثر خود را به عنوان یک شنونده اعلام می کنید.
• خوب گوش کردن و واکنش های به موقع از ایجاد سوء تفاهم ها جلوگیری می کند و موجب درک متقابل و فهمیدن یکدیگر می شود.

قدم سوم: از دیگران کمک بگیرید

۱. قبول کنید پرحرف هستید

وقتی قبول کردید که پرحرف هستید و دوست داشتید با درمان پرحرفی، رفتارتان را تغییر دهید، از دوستان و اطرافیان نزدیک تان کمک بگیرید. از آنها درباره ی رفتارتان سؤال کنید. مثلا درباره ی زمان هایی بپرسید که مرزهای پرحرفی را در می نوردید و غیرقابل تحمل می شوید. از اطرافیان نزدیک خود در مورد تجارب مشابه شان بپرسید. مثلا اینکه آیا آنها هم پرحرفی کرده اند و برای کنترل خود چه می کنند.

۲. جمعی را که در آن قرار دارید، بشناسید

برای تغییر رفتارها و نحوه ی تعامل با سایرین باید بدانید که مخاطب شما کیست و در هر جمعی چگونه باید رفتار کنید. تغییر عادات در ابتدا دشوار هستند، اما با شناخت درست موقعیت ها و زمان های گوناگون گام مهمی در درمان پرحرفی برمی دارید. مخاطب خود را بشناسید. آیا در یک گروه بزرگ قرار گرفته اید یا فقط با یک فرد روبه رو هستید. مخاطب یا مخاطبان شما پرحرف اند یا برخلاف شما ساکت هستند؟ حرف زدن در جمع کاری، دوستانه یا کلاس درس متفاوت است. هر موقعیتی روابط و تعاملات خاص خود را دارد. به رفتار دیگران دقت کنید؛ اگر همه ساکت هستند، شما هم ساکت باشید. شما پرحرف هستید و در چنین وضعیتی امکان بروز پرحرفی شما دوچندان می شود. اگر هم شروع به صحبت می کنید، گوینده ی مطلق نباشید و دیگران را هم به گفت و گو دعوت کنید.

۳. درمان پرحرفی و پرگویی را بشناسید

درمان پرحرفی و پرگویی شیوه های گوناگونی دارد. بعضی اوقات پرحرفی نشانه ای از برون گرایی یا ویژگی های رفتاری افراد است. اما برخی از اقسام پرحرفی دلالت بر بیماری های روحی  و  روانی دارد. بیشتر اوقات پرحرفی افراد به خاطر اضطراب و هیجان است. اگر بر پرحرفی خود به هیچ وجه کنترل ندارید و لحن و جملات شما سریع و تهاجمی است یا اگر علی رغم میل باطنی خود، پرحرف و پرخاشگر هستید، بهتر است با یک مشاور صحبت کنید و به آرامش و کنترل بیشتری دست پیدا کنید. سعی کنید شخصیت خود را بشناسید. مثلا اینکه نوع شخصیت شما از نظر تقسیم بندی های مختلف روان شناسی چیست. اگر فردی برون گرا هستید، حتما تمایل زیادی به معاشرت و صحبت کردن با دیگران دارید. اما باید خود را کنترل کنید وگرنه با زیاده روی در حرف زدن و پرحرفی، دیگران را آزار خواهید داد. یادتان نرود که اضطراب و هیجان ممکن است شما را به پرحرفی بیندازد. راه هایی برای تمرکز ذهنی بیشتر پیدا کنید تا بتوانید همیشه آرام بمانید. مدیتیشن روش مناسبی برای حفظ آرامش و بالا بردن تمرکز است.

۴. نزد مشاور بروید

گاهی اوقات، عادت های رفتاری نامناسب مانند پرحرفی در کار و زندگی اجتماعی اختلال ایجاد می کنند. در این مواقع برای درمان پرحرفی و عادات غلط می توان از مشاورین کمک گرفت. با مشاور صحبت کنید و تلاش کنید مهارت های ارتباطی خود را بهبود ببخشید. یاد بگیرید که در دایره ی ارتباطی خود با سایرین، مرزهایی تعیین کنید تا احترام خود و دیگران را حفظ نمایید. مشاوری خوب، می تواند در این زمینه ها شما را یاری کند. پرحرفی حالت نامطلوبی از عادات رفتاری است که اگر درمان نشود، شما را به القابی مانند: خروس بی محل، رادیو پیام، اخبار سراسری و…  مزین خواهد کرد. پس با درمان پرحرفی و کنترل آن، این ویژگی ناخوشایند را تبدیل به یک توانایی بزرگ در ارتباطات خود کنید. ابراز عقیده و تعامل با دیگران هنری مهم است که با آن به فردی دوست داشتنی و محبوب بدل می شوید.

منبع: wikihow

بیشتر بخوانید : پرحرفی و قساوت قلب / دهان، باب ‌الله است