شهید دستغیب در کلام مقام معظم رهبری

شهید دستغیب در کلام مقام معظم رهبری

آنچه در نوشتار حاضر می خوانیم سخنان مقام معظم رهبری درباره معلم اخلاق و تهذیب نفوس، حضرت آیت الله شهید دستغیب است. با ما همراه باشید...

آن معنویتی که شخصیتی مثل شهید بزرگوار مرحوم آیت اللَّه دستغیب مظهر آن معنویت بود، از این خانواده و از این مرکز فیاضِ تمام نشدنی اهل بیت علیهم السّلام سرچشمه گرفته است. این چهره پارسا و پرهیزکار آیت الله حاج سید عبدالحسین دستغیب در بهترین بخش از عمر پر برکتش بی اعتنا به زخارف دنیوی همت و نیروی خود را در راه استقرار حاکمیت الله صرف کرد و به یاد خدا دلخوش بود. چهره معظّم و دوست داشتنی این مرد خدا محبوب ترین چهره در میان مردم فارس و مورد احترام عمیق مردم در سراسر ایران بود.

مقدمه

مردم و علمای بزرگوار شهر و استانهای کشور در به ثمر رساندن پیروزی انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشتند. علمای هر بلاد با تبلیغ دین و معارف بلند اسلامی و مقاومت در برابر ظلم و جور مردم دیار خود را به مبارزه با دستگاه جبار پهلوی تشویق و هدایت می کردند. شهدای محراب نیز در سنگر نماز جمعه و در میان مردم به مبارزه و تبلیغ اسلام مشغول بودند.

شهید آیت الله حاج سید عبدالحسین دستغیب یکی از بزرگوارانی است که ذکر نام و یاد او خاطرات سخنرانی دلنشین و آتشین او در روزهای انقلاب در سنگر نماز جمعه و دعای کمیل و زمزمه های عرفانی و همنوایی مردم را، در دلها و جان ها تازه می سازد. در اینجا به سخنان و کلام مقام معظم رهبری درباره معلم اخلاق و تهذیب نفوس، شهید دستغیب (رحمه الله) مرور می کنیم.

مبلغ به تمام معنا دین و انقلاب اسلامی

آیت الله حاج سید عبدالحسین دستغیب از نخستین کسانی بود که پرچم تبلیغ انقلاب اسلامی را در سخت ترین شرایط در استان فارس برافراشت و بر معابر و مجامع، نام امام امت را بر زبان جاری ساخت، با دستگاه ظلم و جور به مبارزه برخاست. ۱۳۶۰/۰۹/۲۰

محبوب ترین چهره در میان مردم فارس

این چهره پارسا و پرهیزکارآیت الله حاج سید عبدالحسین دستغیب در بهترین بخش از عمر پر برکتش بی اعتنا به زخارف دنیوی همت و نیروی خود را در راه استقرار حاکمیت الله صرف کرد و به یاد خدا دلخوش بود که «الا بذکر الله تطمئن القلوب»[ سوره رعد/28 ] چهره معظّم و دوست داشتنی این مرد خدا محبوب ترین چهره در میان مردم فارس و مورد احترام عمیق مردم در سراسر ایران بود. ۱۳۶۰/۰۹/۲۰

از مبارزین بسیار پر سابقه

ما با فضلای شیرازی، با برجستگان و علمای فارس در دوران مبارزه، ماجراها، خاطره ها و داستانهای زیادی داریم، که من اشاره کردم به مرحوم آیت اللَّه شهید سید عبد الحسین دستغیب و بقیۀ علما در همین سال آخر و ما قبل آخرِ قبل از پیروزی انقلاب؛ و مرحوم آیت اللَّه ربانی شیرازی که از علمای برجسته بودند، از فضلای تراز اول قم بودند و از مبارزین بسیار پر سابقه؛ با ایشان که در تبعید با هم بودیم، راجع به مسائل گوناگون صحبت می شد. همان وقت یک مکاتبه ای بین ما و مرحوم آیت اللَّه شهید دستغیب انجام گرفت. ۱۳۸۷/۰۲/۱۹

نورانیت و نفس گرم شهید دستغیب

آن معنویتی که شخصیتی مثل شهید بزرگوار مرحوم آیت اللَّه دستغیب مظهر آن معنویت بود، از این خانواده و از این مرکز فیاضِ تمام نشدنی اهل بیت (علیهم السّلام) سرچشمه گرفته است. این عمق انگیزۀ دینی را نشان می دهد. این نورانیت، شخصیتی مثل شهید دستغیب می سازد و می پروراند و نفَس گرم آن شهید عزیز، در این منطقه این همه دل جوان و جوینده را شیدای معنویت می کند؛ دلهای جوانی که از همان روزهای اول به میدان های جنگ رفتند. ۱۳۸۷/۰۲/۱۳

تشویق و ترغیب مردم و جوانان به جبهه و جنگ

اولِ انقلاب و اوائل جنگ تحمیلی، در دورانی که جبهه ها از همه طرف محنت بار بود و اکثر خرمشهر زیر چکمۀ اشغال گران بود، بنده به منطقۀ آبادان و این بخشِ خرمشهر رفتم؛ یک عده جوانِ با اخلاص نورانیِ پر شور، با سلاح های ابتدائی به آنجا آمده بودند برای این که بجنگند؛ گفتم: از کجا آمده اید؟ گفتند: از شیراز. در سرتاسر دوران جنگ تحمیلی بچه های استان فارس چه در لشکر فجر، چه در لشکر المهدی و چه در یگان های ارتشی که در شیراز مستقرند و بسیاری از کارکنان آنها شیرازی یا اهل شهرهای استان فارسند وجودشان اثرگذار و نمایان بود.

این نفَس گرمی که این همه جوان را در راه دفاع از اسلام، دفاع از استقلال ملی، دفاع از کشور و دفاع از بزرگ ترین حادثۀ تاریخ ما یعنی انقلاب اسلامی این جور به میدان کشانده بود، نفَس گرم مردان بزرگی مانند مرحوم آیة اللَّه شهید دستغیب و دیگران، و پشت سر همه و قوی تر از همه نفَس گرم امام (رحمه الله) بود.

این یکی از آن شگفتی های بسیار برجستۀ انقلاب ماست! عزیزان من! امروز سال ها از آن دوران می گذرد. خیلی از شما جوان ها دوران دفاع مقدس را ندیدید و درک نکردید؛ بعضی هم خاطرۀ مبهمی از آن دارید. گذر زمان، حوادث را لحظه به لحظه از انسان دورتر می کند.

بعضی از حوادث فراموش می شوند، مثل یک موج ضعیفی که از انداختن یک سنگی در یک استخر آبی به وجود می آید موجی هست، اما هر چه می گذرد، لحظه به لحظه ضعیف تر می شود و دقیقه ای نمی گذرد که دیگر خبری از آن موج نیست لکن بعضی از حوادث نقطۀ عکس اند و گذر زمان آنها را ضعیف و کم رنگ نمی کند، بلکه برجسته تر می کند. یک نمونۀ آن، حادثۀ عاشوراست. ۱۳۸۷/۰۲/۱۳

مصادیق مبارزات علماء و سخنرانی های شهید دستغیب

علمای مبارزی که از این استان [شیراز] به تاریخ دانش دین در کشور معرفی شدند، در کمتر نقطه ای از نقاط ایران نظیر دارند. میرزای شیرازی را که همه می شناسند. مرحوم سید علی اکبر فال اسیری  عالم بزرگ که در همین شهر شیراز قیام کرد و با نفوذ انگلیس ها و نفوذ خارجی ها مخالفت کرد، بعد هم آمدند و او را گرفتند و تبعید کردند؛ لکن اثر کار او ماند. نوشته اند که سید علی اکبر فال اسیری در نزدیک حافظیه شاید در همین نقاطی که الان شما حضور دارید مشغول زیارت عاشورا بود که ریختند و او را گرفتند و تبعید کردند.

میرزای دوم میرزا محمد تقی شیرازی که در سال های بعد از جنگ جهانی اول، رهبر مبارزۀ ملت عراق در مقابل تهاجم انگلیس ها و اشغال انگلیس ها بود. مرحوم سید عبدالحسین لاری چهرۀ برجسته و ممتازی بود که در حدود صد سال قبل، در همین استان و به کمک عشایر غیور و دلیر استان فارس، مبارزات خودش را شروع کرد؛ با سلطۀ انگلیس ها مبارزه کرد؛ برای استقرار نظام قانونی و مشروطیت مبارزه کرد؛ برای تشکیل حکومت اسلامی مبارزه کرد.

روحانیت استان از این نمونه ها بسیار دارد که همه هم به کمک مردم مؤمن و غیور استان فارس چه عشایر و چه مردم شهرها و چه به خصوص شهر شیراز مستظهر بوده اند. مرحوم سیدنورالدین حسینی، در همین شهر شیراز عضو سفارت بیگانه را که به مقدسات مردم اهانت کرده بود خواباند و با دست خودش به او شلاق زد و حدّ الهی را جاری کرد و با دستگاه جبار، با شجاعت تمام به مبارزۀ سیاسی و اجتماعی برخاست.

بعد هم در دوران شروع مبارزات روحانیت، مرحوم آیت اللَّه شهید دستغیب و مرحوم آیت اللَّه محلاتی و دیگر علما، مسجد جامع عتیق شیراز را مرکز مبارزات خودشان قرار دادند و آوازۀ مبارزات علمای شیراز و سخنرانی های مرحوم آیت اللَّه دستغیب  بعنوان سخنگوی آن روحانیت در همان روزها در اکناف ایران منتشر شد. بنده خودم در آن وقت در قم بودم، نوار سخنرانی مرحوم شهید دستغیب دست به دست میان طلاب می گشت! ما هم آن وقت شنیدیم. این موضع روحانیت مبارز شیراز بود که با پشتیبانی مردم هم همراه بود. ۱۳۸۷/۰۲/۱۱

یاد کردی از شهدای محراب و شهید دستغیب

می گفتند به هر کدام از افراد شرکت کننده در نماز جمعۀ تهران، فلان قدر پول می دهند، فلان قدر جنس می دهند! اینها همان مردمی بودند که با پشتیبانی های مالی خودشان، آن جنگ عظیم را پشتیبانی کردند. در همین نماز جمعۀ تهران، انبوه پول و جنس و هدایای مردمی به سمت جبهه ها روانه می شد.

این قدر این ایرانی ناشناس ها، در بارۀ این مردم اشتباه می کردند، جفا می نمودند و سخن به یاوه می گفتند! آنها به تبلیغات هم اکتفا نکردند و نماز جمعه را مورد تهاجم خونین قرار دادند. پنج امام جمعۀ معتبر معروف را به شهادت رساندند: مرحوم آیت اللّه قاضی، مرحوم آیت اللّه مدنی، مرحوم آیت اللّه صدوقی، مرحوم آیت اللّه دستغیب، مرحوم آیت اللّه اشرفی. پنج عالمِ مجتهدِ پیرمردِ با تقوای پرهیزکارِ پارسا و پاک دامن را که هر هفته مردم با دل و جان پشت سر آنها می ایستادند و به آنها اقتدا می کردند، جلوِ چشم همین مردم در نماز جمعه به شهادت رساندند.

به بسیاری دیگر هم سوء قصد کردند که بحمد اللّه به جایی نرسید. همین نماز جمعۀ تهران و همین محوطه ای که در آن نشسته اید، بسیاری از شما به یاد دارید که شاهد چه حوادثی بوده است.

دعای شهید دستغیب

پروردگارا! دعای امام بزرگوار، دعای شهیدان، دعای شهید دستغیب و برتر و بالاتر از همه دعای حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) را شامل حال ما بگردان. ۱۳۸۷/۰۲/۱۳.

آمین یا رب العالمین