کلید بدبختی 3 - تنبلی آفت انسانیت

1- سلامت 2- سعادت.

سلامت دنیا و سعادت آخرت لازمه اش این هست که بتواند هر دو سیستم را با هم هماهنگ بکند یعنی جنین همانطور که در رحم مادر دارد کار می کند و زندگیش را می کند ضمناً این زندگی و فعالیتش را برای دنیا جهت دهی میکند. ما هم باید سیستم دنیایی خودمان را هماهنگ بکنیم با حیات جاودانه مان که قرار است منتقل بشویم. در درس خواندن، غذا خوردن، ریاست، علم آموزی اینها را تبدیلش کن به یک موجود برای جاودانگی و آخرتت وگرنه یک شهوت است!

هیچ کدام از کمالات، کمالات انسانی نیست. اینها اگر در راه انسانیت و نزدیک شدن انسان به حیات جاودانه و آمیخته شدن انسان برای حیات ابدی به کار گرفته بشود ثواب دارد و عبادت است ولی اگر به کار گرفته نشود وقت تلف کردن است، عمر تلف کردن است

انسانی که بی نهایت را رها بکند، به محدود بچسبد حماقت کرده. زندگیش همه موفقیت هایش، شکست بوده چون سرش را گرم کرده به محدودها و از مطلق غافلش کرده، این احمقی می شود. قرآن برای اینطور آدمها چند اسم گذاشته نادان، سفیه، کر کور، مرده، فاسق. 

فاسق یعنی چی؟ یعنی انسان طبیعی نیست.

خدا می گوید طوری زندگی کن که به حرکتت به سمت جاودانگی لطمه ای وارد نشود. اگر فوق عقل تصمیم بگیرد انسان همه کارهایش عبادت می شود. 

پس تنظیم این دو تا احتیاج به دو چیز دارد: 1 ـ اطلاعات 2 ـ عمل،

و اینجا دو تا دشمن ما داریم که می تواند ما را زمین بزند سر راه جمع کردن اطلاعات و تخصص و آگاهی آن دو دشمن تنبلی و بی حوصلگی است.