رژیم درمانی در ورزشكاران

رژیم درمانی در ورزشکاران

یک رژیم غذایی یا رژیم درمانی مناسب باید حاوی املاح معدنی ، ویتامین ها و پروتئین ها باشد چرا که هر یک از این مواد دارای خواص و ویژگی های خاصی برای بدن می باشد.

ورزش و مکملهای غذایی

بیشتر متخصصان تغذیه معتقدند که غذا بهترین منبع مواد مغذی است. در صورتی که غذاهای متنوعی از غلات، سبزی ها، میوه ها، لبنیات و گوشت مصرف کنید، به قرصهای ویتامین و مواد معدنی نیاز پیدا نمی کنید. با این وجود در صورتی که نوعی بیماری یا نیازهای تغذیه ای خاصی دارید که با منابع معمول غذایی قابل رفع نیست یا اینکه اصولاً از یک نوع مواد غذایی خاص استفاده نمی کنید (مثلاً از شیر یا سایر محصولات لبنی مصرف نمی کنید) ممکن است مکمل برای شما سودمند باشد.

شرایط زیر احتمالاً نیاز به مکمل دارد:

کمبود لاکتات: افراد مبتلا به کمبود لاکتات قادر به هضم شیر و برخی فرآورده های شیر نیستند، در صورتی که این افراد به اندازه کافی از سایر مواد غذایی محتوی کلسیم فراوان (نظیر اسفناج، کلم و باقلا) استفاده نکنند، مصرف یک مکمل کلسیمی، مفید خواهد بود.به طور مشابه افرادی که آلرژی به شیر دارند یا از شیر و محصولات آن خوششان نمی آید نیز احتمالاً از مکمل کلسیمی سود خواهند برد. رژیم گیاهخواری، ویتامین B12، آهن، روی و مکملهای کلسیمی ممکن است مورد نیاز باشند.

کمبود ویتامین یا مواد معدنی:

در صورت تشخیص کمبود ویتامین یا یک ماده معدنی مخصوص، استفاده از مکمل در درمان این کمبود کمک کننده می باشد. اما چگونه می توانید بفهمید که نیازهای خاص دارید یا اینکه رژیم غذایی شما فاقد مواد مغذی کلیدی است؟

بعنوان یک ورزشکار، شما با ارزیابی تغذیه ای و بررسی عادات غذایی اخیرتان و همچنین تشخیص مواردی که به طور مناسب رعایت می کنید، برای نشان دادن راههای بهبود و شناسایی نیاز خود به مکملها، سود خواهید برد. تجربه نشان می دهد ورزشکاران از مکملهایی استفاده می کنند که رژیم غذایی آنها بطور کامل این نیازها را تأمین نموده و در مورد مواد مغذی که کمبود دارند از مکمل مناسب استفاده نمی کنند. یک ارزیابی تغذیه ای می تواند خلاهای تغذیه ای شما را پر کند. بسیاری از ورزشکاران حرفه ای ادعا می کنند که از مصرف مکملها سود برده اند، به هر حال در مورد ادعای این ورزشکاران دو نکته را باید به خاطر داشت: نخست آنکه بسیاری از این ورزشکاران حرفه ای از طریق انجام فعالیتهای بسیار شدید و طاقت فرسا به بدنشان فشار می آورند که ممکن است در برخی مراحل تمرین خود به مواد مغذی اضافی نیاز داشته باشند. بسیاری از تبلیغاتی که برای مکملها می شود، اغواکننده و فریبنده هستند و فوایدی برای آنها ذکر میشود؛ مثلاً شاید مصرف یک قرص از اینکه در روز سه لیوان شیر بنوشید و یک ظرف لوبیا بخورید، ساده تر به نظر برسد ولی مصرف مکملها یک راه حل ساده نیست. قسمت دشوار در ارزیابی دعوی سازندگان مکمل است که بر خلاف داروها و مواد غذایی، لازم نیست که سازندگان مکمل به طور قانونی بی خطر بودن یا مؤثر بودن مصرف آنها را اثبات نمایند. این بدان معنی است که شما بعنوان یک مصرف کننده باید در اینکه از مکمل استفاده کنید یا خیر، بسیار محتاط باشید. قبل از مصرف یک مکمل غذایی، به سؤالات زیر پاسخ دهید:

آیا مصرف مکملها قانونی است؟

بسیاری از مواد موجود در مکملهای غذایی برای ورزشکاران شرکت کننده در مسابقات ممنوع بوده و جزو موارد دوپینگ محسوب می شوند. بنابراین مراقب باشید که اشتباهی از مکملی استفاده نکنید که باعث محرومیت شما از ورزش شود و برچسب روی مکمل را با دقت مطالعه کنید تا بدانید واقعاً چه چیزی در این مکمل وجود دارد.

آیا مصرف مکملهای غذایی بی خطر است؟

بعضی مکملهای غذایی(حتی مواد مغذی آلی) در صورتی که بیش از حد توصیه شده دریافت شوند، دارای عوارض سمی خواهند بود.سایر مواد نیز ممکن است باعث عدم تعادل و کمبود شوند که به چگونگی تداخل عمل آنها با سایر مواد مغذی در بدن بستگی دارد. بر خلاف داروها، مکملهای غذایی قبل از اقدام به فروش مورد آزمونهای امنیتی وسیع قرارنمی گیرند، لذا احتمال بروز عوارض پیش بینی نشده در آنها وجود دارد.یک نمونه از مکمل گیاهی وجود دارد که می توانند عوارض جانبی خطرناکی داشته باشد و 20 مورد مرگ بر اثر مصرف آن گزارش شده است.

آیا مصرف مکملهای غذایی مؤثر است؟

به منظور تعیین اثربخشی یک ماده غذایی، مطالعات کیفی زیادی مورد نیاز هستند؛ زیرا یک مطالعه روی تعداد کمی از افراد کافی نیست.

آیا مصرف مکمل برای ورزشکاران ضروری است؟

با وجودی که مکمل ممکن است قانونی، بی خطر و مؤثر باشد (بعنوان بهبود دهنده کارآیی) لازم است تعیین کنید که آیا واقعاً به آن نیاز دارید. بعنوان مثال در بسیاری از دوندگان مسافتهای طولانی، ذخایر آهن پایین است و آنان می توانند از مکمل آهن بهره ببرند، ولی در صورتی که ذخایر شما طبیعی باشند، این مکمل برای شما ضروری نمیباشد. کراتین ممکن است برای ورزشکاران درگیر در ورزشهای قدرتی تا حدی ارزشمند باشد، ولی در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید، نیاز به آن ندارید و عوارض جانبی احتمالی آن توجیه پذیر نیست. این نکته را همیشه در نظر داشته باشید که هیچ رژیم غذایی وجود ندارد که باعث قهرمانی یک ورزشکار عادی گردد. فقط رژیم غذایی صحیح و منطقی، شرایط را برای حداکثر آمادگی جسمانی و انجام مطلوب فعالیتها مهیا می کند.