ستاره های کربلا/ بشیر بن عمرو حضرمی کندی

ستاره های کربلا/ بشیر بن عمرو حضرمی کندی

بشیر بن عمرو حضرمی کندی از شهدای کربلا که در برخی منابع او را نخستین شهید پس از وقوع جنگ معرفی کرده اند و نام او در زیارت رجبیه نیز نقل شده است.

حماسه بزرگ کربلا که سالیان سال است میلیون ها انسان آزاده را تحت تاثیر خود قرار داده است 72 یار بابصیرت و باوفای امام حسین (علیه السلام) را در این حماسه یاری کرده اند که این نوشتار به معرفی برخی اصحاب امام حسین (علیه السلام) در حماسه عظیم کربلا می پردازد که بنا بر دلایل مختلف نام و نشان این شهدا کمتر به گوش شیفتگان قیام امام حسین (علیه السلام) خورده است.

بشیر بن عمرو حضرمی کندی

بَشیر (بِشر) بن عَمْرو حَضرَمی کِندی از شهدای کربلا. در روز عاشورا به او خبر رسید پسرش در مرز ری اسیر شده است. امام حسین (علیه السلام) از او خواست برای رهایی پسرش برود، ولی او نپذیرفت که امام را تنها گذارد.

در منابع مختلف نام او، بشیر یا بشر و نام پدرش، عمرو یا عمر ثبت شده است.[۱] او از اهالی حضرموت و از قبیله کنده بود.[۲]

واقعه کربلا

او در کربلا به امام حسین (علیه السلام) پیوست و یکی از پسرانش به نام محمد نیز با او همراه بود. برخی منابع گفته اند: در روز عاشورا به بشیر گفتند پسرت در مرز ری اسیر شده است. او گفت: حساب کار او را به خدا وامی گذارم. دوست ندارم او اسیر باشد و من زنده بمانم. وقتی امام حسین -علیه السلام- این سخن او را شنید، فرمود: خدا تو را رحمت کند. تو از بیعت من آزادی. برو و برای رهایی فرزندت تلاش کن. او گفت: درندگان مرا زنده زنده بخورند اگر از شما جدا شوم و شما را با وجود اندک بودن یاران، تنها گذارم و بخواهم سراغ شما را از کاروان ها بگیرم.» امام فرمود: پس این جامه ها را به پسرت محمد (که در کربلا همراه پدرش بود) بده تا برای آزاد کردن برادرش از آن استفاده کند. امام پنج لباس گرانبها به ارزش هزار دینار به او داد.[۳]

شهادت بشیر بن عمرو حضرمی کندی

در اینکه او در واقعه کربلا در چه هنگام به شهادت رسیده، دو گزارش متفاوت وجود دارد: بنابر گزارش ابومخنف، هنگام عزیمت امام حسین -علیه السلام- به میدان، تنها دو تن از یاران ایشان باقی مانده بودند:[۴] بشیر بن عمرو و عمرو بن ابی مطاع (و بنا بر نقلی سوید بن عمرو خثعمی). بشیر با دیدن آمادگی امام برای رفتن به میدان، بر آن شد تا از امام پیشی گیرد. پس به میدان رفت و پیش از امام به شهادت رسید.

ولی در برخی منابع او را از شهدای حمله نخستین دانسته شده است.[۵]

نام بشیر بن عمرو حضرمی کندی در زیارت نامه ها

نام او در زیارت رجبیه آمده است: «السَّلَامُ عَلَی بَشِیرِ بْنِ عَمْرٍو الْحَضْرَمِی»[۶]

در زیارت ناحیه (غیر مشهور) نیز آمده است : «السَّلَامُ عَلَی بِشْرِ بْنِ عُمَرَ الْحَضْرَمِی شَکرَ اللَّهُ لَک قَوْلَک لِلْحُسَینِ وَ قَدْ أَذِنَ لَک فِی الِانْصِرَافِ أَکلَتْنِی إِذَنِ السِّبَاعُ حَیاً إِذَا فَارَقْتُک وَ أَسْأَلُ عَنْک الرُّکبَانَ وَ أَخْذُلُک مَعَ قِلَّةِ الْأَعْوَانِ لَا یکونُ هَذَا أَبَداً»[۷]

منابع:

• ابن مشهدی، محمد، المزار الکبیر، قم، قیوم، ۱۴۱۹ق.
• ری شهری، محمد، دانشنامه امام حسین، قم، دارالحدیث، چاپ دوم، ۱۳۸۸ش.
• سماوی، محمد، إبصار العین فی أنصار الحسین، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۴ش.
• شهید اول، محمد بن مکی، المزار، قم، مؤسسه امام مهدی، ۱۴۱۰ق.

پی نوشت:
1. ری شهری، دانشنامه امام حسین، ۱۳۸۸ش، ج۶، ص۲۱۴.
2. سماوی، ابصار العین، ۱۳۸۴ش، ص۱۷۳.
3. سماوی، ابصار العین، ۱۳۸۴ش، ص۱۷۴.
4. سماوی، ابصار العین، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۹.
5. قمی، منتهی الامال، ص۴۲۹.
6. شهید اول، المزار، ۱۴۱۰ق، ص۱۵۲.
7. ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۴۹۳.