واسطه فیض در همه نعمت ها
حضرت آیت الله بهجت قدس سره : سنت واقعی رسول اللّه ﷺ در نزد عترت است؛ بنابراین باید عترت را واسطه فیض در همه نعمت ها بدانیم و به آنها متوسل شویم...
انسان باید در دنیا سعی کند که همه حرکت ها، افعال و اقوالش بر صراط مستقیم باشد و از آن انحراف پیدا نکند. بر صراط مستقیم بودن یعنی نبی ﷺ [حضرت محمد ﷺ]، یا وصی علیه السلام [حضرت علی علیه السلام] را پیش روی خود قرار دهیم و پیرو آنها باشیم. صراط مستقیم، دو صراط است که باید آنها را پیمود: یکی در دنیا، و دیگری در آخرت. اگر امروز، در دنیا درست بر روی صراط مستقیم مشی کردیم، فردا هم از صراط آخرت ـ که بر روی جهنم است ـ می توانیم عبور کنیم.
«کتابَ اللّهِ وَ عِتْرَتی» در حدیث ثقلین همان «کتَابَ اللّه و سُنَّتی» است[1]؛ چون سنت واقعی رسول اللّه ﷺ در نزد عترت است؛ بنابراین باید عترت را واسطه فیض در همه نعمت ها بدانیم و به آنها متوسل شویم. و به آنچه علم داریم ـ از راه اجتهاد یا تقلید ـ عمل کنیم، وگرنه پشیمان می شویم؛ و به آنچه نمی دانیم، اقدام نکنیم؛ وگرنه پشیمان می شویم. بلکه در مواقع شک و شبهه توقف و احتیاط نماییم تا از اهلش سؤال کنیم. عمل به احتیاط پشیمانی ندارد.
پی نوشت:
[1]. اصل حدیث به این صورت از رسول اکرم ﷺ نقل شده است: «إِنی تارِک فیکمُ الثقْلَین، أَحَدُهُما أَکبَرُ مِنَ الآخَرِ کتابَ الله حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السماءِ إِلَی الأَرْضِ وَ عِتْرَتی اهل بیتی وَ إِنهُما لَنْ یفْتَرِقا حَتی یرِدا عَلَیَّ الْحَوْضَ؛ من دو چیز سنگین و گران بها در میان شما به یادگار می گذارم که یکی از دیگر بزرگ تر است: یکی کتاب خدا، که ریسمانی است که از آسمان به سوی زمین کشیده شده است و دیگری بستگان و خاندانم. این دو هرگز از هم جدا نخواهند شد، تا اینکه در [کنار] حوض [کوثر] بر من وارد شوند. (مسند احمد، ج۳، ص۱۴. نیز ر.ک: مسند احمد، ج۳ ،۲۷ و ۵۹؛ مجمع الزوائد هیثمی، ج۹، ص۱۶۳؛ مسند ابن جعد، ص۳۹۷، منتخب مسند عبد بن حمید، ص۱۰۸؛ خصایص نسایی، ص۹۳؛ مسند ابی یعلی، ج۲، ص۲۹۷ و ۳۷۶؛ معجم صغیر طبرانی، ج۱، ص۱۳۱ و...)
منبع : در محضر بهجت قدس سره، ج۱، ص ۲۴۶.
بازنشر از پایگاه مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله بهجت قدس سره - عترت را واسطه فیض در همه نعمت ها بدانیم