فضیلت بیان، فهم و انتشار حدیث

رسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله:
نَضَّرَ اللَّهُ عَبْداً سَمِعَ مَقالَتي فَوَعاها ، ثُمَّ بلَّغَها عَنّي.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
خداوند شاداب و خرّم گرداند بنده ای را که گفتار مرا بشنود و آن را بفهمد و سپس از طرف من به دیگران برساند.[1]

رسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله:
تَذاكَروا وتَلاقوا وتَحَدّثوا ؛ فإنَّ الحَديثَ جِلاءٌ للقُلوبِ ، إنَّ القُلوبَ لَتَرينُ كما يَرينُ السَّيفُ ، جِلاؤها الحَديثُ.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) : با یکدیگر مذاکره ی {علمی} و ملاقات کنید و حدیث بگویید؛ زیرا حدیث صیقل دلهاست. همانا دلها همچون شمشیر زنگار می گیرد و صیقل آنها به حدیث است.[2] 

رسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله:
مَن تَعلّمَ حَديثَينِ اثْنَينِ يَنْفَعُ بهِما نَفْسَهُ ، أو يُعَلّمُهُما غَيرَهُ فيَنتَفِعُ بهِما ، كانَ خَيراً مِن عِبادَةِ سِتّينَ سَنةً.
پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم):
هرکس دو حدیث بیاموزد که برایش سودمند باشد، یا آنها را به دیگری آموزش دهد که از آن دو حدیث بهره مند شود، بهتر از شصت سال عبادت است.[3] 

رسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله:
مَن أدّى‏ إلى‏ اُمَّتي حَديثاً يُقامُ بِه سُنّةٌ أو يُثْلَمُ بهِ بِدْعَةٌ فَلهُ الجَنّةُ.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
هرکس به امّت من حدیثی رساند که به سبب آن سنّتی برپا می شود ، یا در بدعتی رخنه افتد بهشت از آنِ او باشد.[4] 

رسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله:
الحِفْظُ زِينَةُ الرِّوايةِ ، وحِفْظُ الحِجاجِ زِينَةُ العِلْمِ.
حفظ کردن { حدیث } زیور روایت است و حفظِ برهانها و دلایل ، زیور دانش.[5] 

الإمامُ الباقرُ عليه السلام:
إنَّ حَديثَنا يُحْيي القُلوبَ.
امام باقر (علیه السلام):
همانا حدیث و سخن ما دلها را زنده می کند.[6] 

الإمامُ الباقرُ عليه السلام:
لَحَديثٌ واحِدٌ تأخُذُهُ عن صادِقٍ خَيرٌ لَكَ من الدُّنيا وما فِيها.
امام باقر (علیه السلام):
یک حدیث که از فردی راستگو فراگیری ، برای تو بهتر از تمام دنیاست.[7]  

الإمامُ الباقرُ عليه السلام :
 سارِعوا في طَلَبِ العِلمِ ، فوالّذي نَفْسي بيَدِهِ لَحَديثٌ واحِدٌ في حَلالٍ وحَرامٍ تأخُذُهُ عَن صادِقٍ خَيرٌ مِن الدُّنيا وما حَمَلَتْ مِن ذَهَبٍ وفِضَّةٍ.
امام باقر (علیه السلام):
در طلب دانش بکوشید ، زیرا سوگند به آن که جانم در دست اوست ، یک حدیث درباره ی حلال و حرام از فردی راستگو فراگیری ، بهتر از همه ی دنیا و معادن زر و سیم آن است.[8] 

الإمامُ الباقرُ عليه السلام:
واللَّهِ لَحَديثٌ تُصيبُهُ مِن صادِقٍ في حَلالٍ وحَرامٍ ، خَيرٌ لكَ مِمّا طَلَعتْ علَيهِ الشَّمْسُ حتّى‏ تَغْرُبَ.
امام باقر (علیه السلام):
به خدا سوگند ، اگر یک حدیث درباره ی حلال و حرام از فردی راستگو بیاموزی ، برای تو بهتر است از آنچه خورشید بر آن طلوع و غروب می کند.[9] 

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :
اعرِفُوا مَنازِلَ النّاسِ مِنّا على‏ قَدْرِ رِواياتِهم عَنّا.
امام صادق (علیه السلام) :
منزلت مردم را نزد ما از اندازه ی نقل روایاتشان از ما بشناسید.[10]

پی نوشت:
[1] كنز العمّال : ۲۹۱۶۳ ؛ الأمالي للمفيد : ۱۸۶/۱۳ وفيه «وبلّغها من لم يسمعها» ، میزان الحکمة جلد 2 صفحه 516.
[2] الكافي : ۱/۴۱/۸ ،  میزان الحکمة جلد 2 صفحه 516.
[3] بحار الأنوار: ۲/۱۵۲/۴۴، میزان الحکمة جلد 2 صفحه 516.
[4] بحار الأنوار : ۲/۱۵۲/۴۳ ، میزان الحکمة جلد 2 صفحه 516.
[5] جامع الأخبار : ۳۳۷/۹۴۷ ، میزان الحکمة جلد 2 صفحه 516.
[6] بحار الأنوار : ۲/۱۴۴/۵ ، میزان الحکمة جلد 2 صفحه 516.
[7] الأمالي للمفيد : ۴۲/۱۰ ،  میزان الحکمة جلد 2 صفحه 517.
[8] المحاسن : ۱/۳۵۶/۷۵۵ ، میزان الحکمة جلد 2 صفحه 517.
[9] المحاسن : ۱/۳۵۶/۷۵۶ ، میزان الحکمة جلد 2 صفحه 517.
[10] بحار الأنوار: ۲/۱۵۰/۲۴ ،  میزان الحکمة جلد 2 صفحه 517.