شادی دنیا به تنهایی، ندارد ارزشی

شادی دنیا به تنهایی، ندارد ارزشی

یکی از نمادهای بارز شاد بودن در سبک زندگی غیراسلامی، شاد بودن به ظواهر مادی و امکانات دنیوی است. این نوع شاد بودن از نوع شادی دنیا ، ممکن است حتی دروغین و بر اساس خیالات باشد. در حالی که اسلام عزیز، شاد بودن به ظواهر مادی را اعتباری می داند، و حق نیز همین است.

عموما افراد بی دین و یا کم اعتقاد، شادی و خوشحالی خود را به ظواهر دنیا می دانند. «وَ كانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقالَ لِصاحِبِهِ وَ هُوَ يُحاوِرُهُ أَنَا أَكْثَرُ مِنْكَ مالاً وَ أَعَزُّ نَفَراً؛ و آن مرد را (غير از اينها نيز) اموال گوناگون بود، پس (از روى تكبر و غفلت از حق) به رفيقش در حالى كه با او گفتگو داشت گفت: من مالم از تو بيشتر و افرادم از تو نيرومندتر است‏.»[1]

از همین رو کسانی که در داخل کشور اسلامی هستند و سبک زندگی آنها اسلامی نیست، حسرت ظواهر دنیای غرب را می خورند و آنها را به خاطر پیشرفت های ظاهری، به نحوی خوشبخت و شاد می دانند. در حالی که چه بسا آنها خود را آنقدر خوشبخت ندانند.

نکته مهم: البته کسی منکر این نیست که برخورداری از مواهب دنیوی، شادی و خوشحالی نیز دارد؛ اما مسئله این ست که تا چه حد؟ برخورداری از مواهب دنیوی و دلخوش کردن به آن، زمانی ارزش دارد که در مسیر انسانیت و معنویت باشد. چنان که قوم قارون به او گفتند: «بهره‏ ات را از دنيا فراموش مكن؛ و همان‏گونه كه خدا به تو نيكى كرده نيكى كن‏.»[2] به عبارت دیگر قوم  قارون به او گفتند که با مال و دارایی خود خوش باش؛ ولی قیامت را نیز از یاد نبر که وطن اصلی آنجاست». «اين زندگانى چند روزه دنيا (اگر نه در پرستش حق و سعادت آخرت صرف شود) افسوس و بازيچه ‏اى بيش نيست، و اگر مردم بدانند، زندگانی در حقيقت‏، در سرای آخرت است (كه حياتش جاويد و نعمتش بى رنج و زوال است).»[3]

نکته پایانی: برخی افراد یک ظاهر دروغین از شادی و خوشحالی برای خود ترسیم نموده اند؛ در حالی که حتی از مواهب دنیوی نیز بی بهره اند (کارتن خواب ها، مجرمان فراری و...).

پی نوشت:
1ــ کهف/34.
2ــ قصص /77.
3ــ عنکبوت/64.