آثار اعتقاد به مالکیت خداوند متعال - حجت الاسلام رفیعی

آثار اعتقاد به مالکیت خداوند متعال - حجت الاسلام رفیعی

در این کلیپ کوتاه 3 دقیقه ای، آثار اعتقاد به مالکیت خداوند متعال را در کلام حجت الاسلام دکتر ناصر رفیعی مشاهده می فرمایید.

آثار اعتقاد به مالکیت خداوند متعال

قُلْ مَنْ رَبُّ اَلسَّماواتِ اَلسَّبْعِ وَ رَبُّ اَلْعَرْشِ اَلْعَظِیمِ (1)

بگو: کیست پروردگار آسمان های هفت گانه و پروردگار عرش بسیار بزرگ.

در ابتدا نظر آنان را به زمین و آفرینش آن معطوف کرد که خالق این ها کیست و اکنون به مقتضای اشتراک همه عالم در نیاز به خالق بزرگ خطاب می فرماید که رسول گرامی، بگو: که پروردگار آسمان های هفت گانه و پروردگار عرش عظیم کیست؟ پیش از این هم گفتیم همه این دنیای ما از میلیاردها میلیارد کهکشان و منظومه همه در آسمان اول است و مراد از آسمان های دیگر چیست؟ آگاهی ما ناچیز، بلکه هیچ است و عرش عظیم هم آن مقام بلند و اعلایی است که زمام همه امور عوالم در آن جا جمع است. کلمه رب هم به دلیل همیت امر عرش، تکرار شده است؛ همان طور که عرش را با وصف عظیم تعظیم کرده است.

فطرت انسان های منصف و آزاده از کج روی ها و تعصبات کور جاهلی، همانا اقرار و اعتراف به وجود خالق یگانه فردی است که تمام عالم هستی و امور آن تحت فرمان و امر اوست و به همین جهت، در آیه بعد می فرماید:

ترس از مالک واقعی

سَیقُولُونَ لِلّهِ قُلْ أَ فَلا تَتَّقُونَ (2)

می گویند: همه این ها از آن خداوند است، بگو: پس چرا تقوا ندارید و از او نمی ترسید.

سیقولون به زودی جواب می دهند که همه این تحت سلطه و اراده خدای متعال است. قل أفلا تتقون در مقام سرزنش و تهدید آنان بگو: اگر این همه عظمت آسمان های هفت گانه، محل نزول امر الهی و عرش عظیم و محل صدور اوامر الهی از خداوند است، پس چرا تقوا پیشه نمی کنید و از او نمی پرهیزید و حشر و بعث و عالم آخرت را انکار کرده و آن را از اساطیر الاولین و افسانه های گذشتگان می شمارید. در آخر نیز تحذیری شدیدتر از آیه پیشین به آنان می دهد و در این جا می فرماید: آیا پروا و ترس از او ندارید؟

لطافتی در آیه هست و آن این که لفظ لله را با لام ملکیت آورد، نه با لفظ رب ملک آسمان و زمین و هر آنچه در آن هاست از آن خداوند است و مشرکان به فطرت ذاتی خود مالکیت الله را می پذیرند و با لفظ رب نیاورد؛ زیرا آنان ربوبیت خداوند را قبول نداشتند و آن را از الهه های متعدد و ارباب متنوع می دانستند.

پی نوشت :
1.سوره مومنون، آیه 86.
2.سوره مومنون، آیه 87.