مسجد و همسایه

مسجد و همسایه

من همسایه شما هستم. در همین کوچه و محله، در همین نزدیکی ها زندگی می کنم. من «مسجد» هستم، خانه خدا و عبادتگاه مسلمانان. با اینکه من هر روز، دو سه نوبت در خانه ام را به روی شما باز می کنم و چند ساعت به انتظار شما می مانم، ولی بعضی از شما به سراغ من نمی آیید و با من انس نمی گیرید؛ مثل اینکه با من قهرید. من که همیشه دل شما را روشن و قلبتان را باصفا کرده ام، من که همیشه به شما آرامش روحی داده ام.

ممکن است گاهی برخورد خادم مسجد یا حرف های مردم یا برخوردهای بعضی مسجدی ها ناراحتتان کرده باشد، ولی چرا با من و صاحب من که خداست، قهر می کنید؟ من هر لحظه برای آشتی و دوستی با شما حاضرم و دست شما را می فشارم. خدا فرموده است مرا آباد سازید و آبادی من به حضور شماست، به برگزاری پرشکوه نماز جماعت، به معنویت و نیایش، به تبدیل شدن من به پایگاهی برای گسترش ایمان و آگاهی و تقویت دین و بسیج مردم و کمک به مسلمانان و سنگری برای دفاع از اسلام و میهن.

از شما دوستان مسجدی هم گله دارم. چرا تنها به مسجد می آیید؟ چرا ثواب نماز و عبادت و تلاوت در مسجد، حتی حضور در مسجد را برای مردم نمی گویید؟ چرا دیر به مسجد می آیید و زود و باعجله می روید؟ مگر مستحب نیست که انسان، زود به مسجد برود و دیرتر بیرون آید؟ چرا نوای «حَیَّ عَلی الصَلاة» را جدّی نمی گیرید و همیشه به رکعت دوم نماز می رسید؟ دوست دارم وقتی به مسجد می آیید، همان گونه که دستور دینی است، لباس های تمیز بپوشید و عطر بزنید، با وضو وارد شوید، دعا بخوانید و ذکر بگویید. دوست دارم با همهمه و سر و صدا هنگام نماز جماعت، حال مردم را نگیرید و با بوی بد جوراب ها و عرق بدن هاتان، مردم را از من فراری ندهید.

اذان و تکبیر با صدای خوش، دل ها را مشتاق من می کند. دوست دارم در نمازها و جلسه ها، چهره جوانان را بیشتر ببینم. کودکان را از مسجد بیرون نکنید، بلکه یاد بدهید که آداب، آرامش و پاکیزگی مسجد را رعایت کنند تا آنها هم «مسجدی» شوند. بعضی ها احترام مرا حفظ نمی کنند، در فضای من غیبت می کنند و حرف های بیهوده می زنند. گویا مرا با باشگاه و قهوه خانه و سینما و بنگاه اشتباه گرفته اند. پس ای مسجدی ها، حرمتم را نشکنید و الگوی دیگران باشید و مرا کانون اصلاح اخلاق سازید.

پیام متن:

1. هنوز هم مساجد ما مهجور و غریب است. 
2. اشاره به حفظ حرمت مسجد و اینکه باید آن را با اقامه نمازهای جماعت باشکوه کرد و به وسیله نیایش و دعا و پرهیز از کارهای ناشایست چون غیبت و حرف های بیهوده، آباد ساخت.

بیشتر بخوانید: اخطار به همسایه مسجد

منبع : نشریه / طوبی 12 - اخلاق فردی/ نکته های اخلاقی/ مسجد و همسایه