تعارض سنت و سنت در اصول فقه

تعارض سنت و سنت در اصول فقه

تعارض سنت و سنت در اصول فقه به تنافی میان مدلول دو سنّت قولی یا فعلی یا تقریری معصوم علیه السّلام را می گویند.

تعارض سنت و سنت در اصول، تنافی میان مدلول دو سنّت قولی یا فعلی یا تقریری معصوم علیه السّلام را می گویند. در تعارض بین دو سنت، به قواعد باب تعارض مراجعه می شود

تعریف

تعارض سنت و سنت، به معنای تنافی میان مدلول دو سنت می باشد.

مثال

مانند : تعارض قول و تقریر معصوم علیه السّلام؛ مثل آن که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم از اقامه نماز در اوقات مخصوصی نهی کند، سپس شخصی در محضر آن حضرت در همان وقت، نماز اقامه کند و حضرت در قبال آن سکوت نماید.

حکم تعارض سنت و سنت

در تعارض بین دو سنت ، به قواعد باب تعارض مراجعه می شود.

اقسام تعارض سنت و سنت

این اصطلاح ، دارای اقسامی است که برخی از آنها عبارت است از:

۱. تعارض تقریر و تقریر ؛

۲. تعارض تقریر و قول ؛

۳. تعارض خبر متواتر و خبر متواتر ؛

۴. تعارض خبر واحد و خبر واحد ؛

۵. تعارض خبر واحد و خبر متواتر ؛

۶. تعارض خبرین مقطوع الصدور  .

[الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة ، اصفهانی، محمد حسین ، ص ۴۴۰] ، [التعارض و الترجیح بین الادلة الشرعیة ، عزیز برزنجی ، عبداللطیف عبدالله ، ج ۲ ، ص ۲۰۲]

منبع : فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص ۳۲۸ ، برگرفته از مقاله « تعارض سنت و سنت ».