وصیت حضرت عیسى علیه السلام به حوارى شمعون بطرس

وصیت حضرت عیسى علیه السلام به حوارى شمعون بطرس:

وصیت حضرت عیسى علیه السلام به حوارى شمعون بطرس‏ از جلد اول کتاب عقايد اسلام در قرآن كريم نوشته مرحوم آیت الله علامه سید مرتضی عسکری انتخاب شده است.

در باب دهم انجیل متّى درباره سمعون که نام او در تورات شمعون مى باشد، آمده است:

سپس دوازده شاگرد خود را طلبیده ایشان را بر ارواح پلید قدرت داد که آنها را بیرون کنند و هر بیمارى و رنجى را شفا دهند نامهاى دوازده رسول این است: اول شمعون معروف به پطرس ...

و در باب بیست و یکم انجیل یوحنا، شماره 18- 15 آمده است:

عیسى علیه السّلام او (شمعون) را وصى خود قرار داد و به وى گفت: " گوسفندان مرا شبانى کن!" یعنى ایمان آورندگان به مرا مراقبت نما.

در" قاموس کتاب مقدّس" نیز آمده است: مسیح علیه السّلام او (شمعون) را براى هدایت کنیسه تعیین کرد.[1]

در خبر اول دیدیم که نبىّ رسول، موسى بن عمران علیه السّلام پس از خود نبى خدا یوشع- در قرآن کریم الیسع- را وصىّ قرار مى دهد. و در خبر دوم نبى خدا داود علیه السّلام به سلیمان وصیت مى کند تا به شریعت نبى و رسول خدا موسى بن عمران علیه السّلام عمل نماید.

و در خبر سوم، عیسى روح اللّه علیه السّلام به حوارى خود وصیت کرد تا مردمان را هدایت نماید.

بد نیست در پیان برخی مطالب نیز در اینجا درج گردد...

اخبار رسولان و اوصیا [علیهم السلام] در قرآن کریم

خداى سبحان در قرآن کریم داستان بیست و شش نفر از انبیا را با ذکر نام آنان آورده که عبارتند از:

آدم، نوح، ادریس، هود، صالح، ابراهیم، لوط، ایوب، الیسع، ذو الکفل، الیاس، یونس، اسماعیل، اسحاق، یعقوب، یوسف، شعیب، موسى، هارون، داود، سلیمان، زکریا، یحیى، اسماعیل صادق الوعد، عیسى، و محمّد صلّى اللّه علیهم اجمعین.

برخى از آنان صاحب شریعتى بوده اند که متمم و مکمّل شریعت گذشته بوده، مانند شریعت نوح علیه السّلام که مکمّل شریعت آدم علیه السّلام شد، و شریعت محمّد صلّى اللّه علیه و آله و سلم که مکمّل شریعت ابراهیم علیه السّلام بود. و برخى از آنان صاحب شریعتى بودند که ناسخ شریعت پیشینیان بود، مانند موسى علیه السّلام و محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلم.

برخى از آنان هم نبى بودند و هم وصىّ و حافظ شریعت رسول پیشین، مانند یوشع بن نون که وصى موسى بن عمران علیه السّلام بود.

بدان خاطر که هر کس از طرف پروردگار عالمیان براى هدایت مردم برانگیخته مى شود- پیامبر باشد یا وصى پیامبر- باید نشانه اى از جانب خدا به وى داده شود تا شاهد صدق مدّعایش بوده و مبعوث بودن از جانب پروردگارش را گواهى دهد.