چهل حدیث نماز - احادیث نماز از حضرت محمد ﷺ

چهل حدیث نماز :

چهل حدیث گهربار از پیامبر اکرم، حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلّم درباره نماز ( چهل حدیث نماز ): نماز، نخستین عبادتی است که بر پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و پیروانش در مکه واجب شد و یکی از عبادات اصلی مسلمآنان است که در قرآن و متون دینی درباره آن بسیار تأکید شده و از آن با تعبیراتی مانند «ستون دین» و «شرط قبولی سایر اعمال» یاد شده است.

در این پست چهل حدیث منتخب از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) خدمت شما گرامیان تقدیم می کنیم، باشد که ما را از دعای خیر خود بهره مند سازید. (اللهم عجل لولیک الفرج)

حدیث نماز 1. مَن حَافَظَ عَلَی الجَمَاعَه حِیثُمَا کَانَ مَرَّ عَلَی الصِّراطِ کَالبَرقِ الخَاطِفِ اللّامِع فِی أوَّلِ زُمرهِ مَعَ السّابِقِین؛
کسی که محافظت و مداومت بر نماز جماعت کند، مانند برق سریع و درخشان همراه نخستین گروه بهشتیان از روی صراط می گذرد.[1]

حدیث نماز 2. قُرَّهُ عَینِی فِی الصَّلاة؛ روشنی چشم من در نماز است.[2]

حدیث نماز 3. الصَّلاة مِفتَاحُ الجَّنَّه؛ نماز کلید بهشت است[3].

حدیث نماز 4. موضِعِ الصَّلاة مِنَ الدِّین کَموضِعِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَد؛ جایگاه نماز در دین ، مانند جایگاه سر در بدن است[4].

حدیث نماز 5. اِنَّ الصَّلاة قُربانُ المُؤمِن؛ همانا نماز خواندن وسیله نزدیکی مؤمن به خداست.[5]

حدیث نماز 6. عَلَمُ الاسلامِ الصَّلاة؛ نماز، پرچم اسلام است[6].

حدیث نماز 7. الصَّلاة عِمَادُ دِینُکُم؛ نماز، پایه و ستون دین شماست.[7]

حدیث نماز 8. عَلَمُ الایمَان الصَّلاة؛ علامت و نشانه ایمان نمازاست.[8]

حدیث نماز 9. الصَّلاة نُورُ المُؤمِن؛ نماز نور مؤمن است.[9]

حدیث نماز 10. الصَّلاة مِعرَاجُ المُؤمِن؛ نماز، معراج مؤمن است[10].

حدیث نماز 11. صَلاهُ الرَّجُلِ تَطَوُعاً حَیثُ لایَراهُ النّاس تَعدِلُ صَلاتُهُ عَلی أعیُنِ النّاسِ خَمساً و عَشرِین؛ نماز مرد که داوطلبانه و مستحبی درجایی که مردم او را نبینند به جا آورد، برابر بیست و پنج نماز است که در برابرچشم مردم انجام دهد.[11]

حدیث نماز 12. إنَّ أحَبَّ الأعمالِ إلَی الله – عَزَّوجلّ-  الصَّلاهُ و البِرُّ و الجَهادِ؛ همانا، محبوب ترین اعمال در نزد خداوند: نماز، نیکی کردن و جهاد در راه خداست.[12]

حدیث نماز 13. الصَّلاهُ نورٌ؛ نماز، روشنی است.[13]

حدیث نماز 14.  اَوَّلَ مَا یَسألُونَ عَنهُ الصَّلواتِ الخَمسِ؛ اولین چیزی که از انسان ها سؤال می شود، نمازهای پنج گانه است.[14]

حدیث نماز 15.  الصَّلاهُ رَأسُ الاسلامِ؛ نماز (به منزله) رأس اسلام است.[15]

حدیث نماز 16.  ألا أنَّ الصَّلاهَ مَأدَبَهُ الله فِی الارضِ قَد هَنَأهَا لِاَهلِ رَحمَتِه فِی کُلِّ یَومٍ خَمسَ مَرّات؛ آگاه باشید نماز سفره گسترده خدا در زمین است که خداوند آن را روزی  پنج  بار برای اهل رحمتش (افراد شایسته رحمت) گوارا نموده است.[16]

حدیث نماز 17. مَن حَافَظَ عَلی الصَّفِ الاَوَّل وَ التَّکبِیرَهِ الأولی لایُؤذِی مُسلِماً، أعطَاهُ الله مِن الاجرِ مَا یُعطِی المُؤذِّنُون فِی الدُّنیا و الآخِره؛ کسی که محافظت و مداومت بر صف اول و تکبیر اول نماید، و مسلمانی را اذیت نکند، خداوند به او اجری معادل اجری که مؤذنین در دنیا و آخرت دریافت می کند، عطاخواهد کرد[17].

حدیث نماز 18.  إنَّ الله یَستَحیِیَ مِن عَبدِهِ إذا صَلَّی فِی جَماعَهٍ ثُمَّ سَألَهُ حَاجَهً أن یَنصَرف حَتّی یَقضِیهَا؛ زمانی که بنده ای  نمازش را به جماعت بخواند، خداوند از او حیاء می کند، و هنگامی  که از او طلب حاجت کرد، منصرف نشود، مگراین که حاجتش را برآورد.[18]

حدیث نماز 19. التَّکبِیرهَ الأولی مَعَ الامامِ خَیرٌ مِنَ الدُّنیا وَ مَا فِیهَا؛
تکبیر اول را با امام جماعت گفتن بهتر است از دنیا و آنچه در آن است.[19]

حدیث نماز 20. إنَّ الله وَعَدَ أن یَدخُلَ الجَّنَّه ثَلاثَه نُفُورٍ بِغَیرحِسابٍ و یَشفَعُ کُلَّ واحِدٍ مِنهُم فِی ثَمانِینٍ الفاً، المُؤذِّن و الامام، و رَجُل یَتَوَضَّا ثُمَّ یَدخُل المَسجِد فَیُصَلِّی فِی الجَماعَه؛ همانا خداوند به سه گروه وعده داد، بدون حساب وارد بهشت شوند، و هر یک از این سه گروه (روز قیامت) می توانند هشتاد هزار نفر راشفاعت کنند وآن ها عبارتند از: ۱- مؤذن ۲- امام جماعت ۳- کسی که وضو بگیرد، سپس داخل مسجد شود و نماز را به جماعت به جا آورد.[20]

حدیث نماز 21. قَال الله تَعالَی: إفتَرضتَ عَلَی أُمَّتِکَ خَمسَ صَلواتٍ و عَهدتُ عِندِی عَهداً إنَّهُ مَن حَافَظَ عَلیهِنَّ لِوَقتِهِنَّ أدخَلتَه الجَنَّهَ و مَن لَم یُحافِظ عَلیهِنَّ فَلا عَهدَ لَهُ عِندِی؛ خداوند متعال فرمود: نمازهای پنج گانه را بر امت توواجب کردم و با خود پیمان بستم که هر کس مراقب آن نمازها و وقت آنها باشد، او را به بهشت داخل نمایم، و کسی که مراقب آنها نباشد، من تعهدی نسبت به او ندارم.[21]

حدیث نماز 22. لاصَلوهَ لِمَن لایُطِعِ الصَّلاه، و طَاعَهُ الصَّلاهُ أن تَنهَی عَنِ الفَحشاء و المُنکر؛ کسی که مطیع نماز نباشد، نمازش کامل نیست و اطاعت از نماز همان دوری از فحشاء و منکر است.[22]

حدیث نماز 23.  الصَّلاهُ تَسوَدُّ وَجه الشَّیطان؛ نماز چهره شیطان را سیاه می کند[23].

حدیث نماز 24. مَثَلُ الصَّلاهُ الخَمسِ کَمِثلِ نَهرٍ جارٍ، عذب عَلی بَابِ أحدُکُم یَغتَسِلُ فِیه کُلَّ یَومٍ خَمسَ مَرّاتٍ فَما یَبقَی ذالِک مِنَ الدَّنَس؛ نمازهای پنج گانه به نهر جاری گوارایی می مانند که بر در خانه هایتان روان است و هر روز پنج بار خود را در زلال آن شست و شو می دهید، و دیگر هیچ پلیدی باقی نمی ماند.[24]

حدیث نماز 25. الصَّلاهُ سلاحٌ عَلَی الکَافر؛ نماز سلاح مؤمن علیه کافراست.[25]

حدیث نماز 26.   الصَّلاهُ إجابةٌ لِلدُّعاءِ و قَبُولٌ لِلأعمَال ؛ نمازموجب اجابت دعا و قبولی اعمال است.[26]

حدیث نماز 27. الصَّلاهُ زَادَ لِلمُؤمِنِ مِنَ الدُّنیا إلَی الأخِره ؛ نماز زاد و توشه مؤمن در دنیا برای آخرت می باشد.[27]

حدیث نماز 28. الصَّلاهُ أُنس فِی قَبرِه و فَراشٌ تَحتَ جَنبِه و جَوابٌ لِمُنکَرٍ و نَکِیر؛ نماز مونس (نمازگزار) در قبر، فرش نیکو در زیرش، و پاسخ نمازگزار برای نکیر و منکر می باشد.[28]

حدیث نماز 29. نَومٌ عَلَی عِلمٍ خَیرٌ مِن صَلاهٍ عَلَی جَهلٍ ؛ خواب باعلم بهتر از نماز با جهل است.[29]

حدیث نماز 30. بِالصَّلاهِ یَبلُغُ العَبد إلَی الدَّرَجَهِ العُلیاءِ لأنَّ الصَّلاهَ تَسبِیحٌ و تَهلِیلٌ و تَحمِیدٌ و تَکبِیرٌ و تَمجِیدٌ و تَقدِیسٌ و قُولٌ و دَعوهٌ؛ به وسیله نماز بنده به درجه عالی و مقام والا می رسد، زیرا نماز تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس الهی است ، نماز قول حق و دعوت به سوی حق می باشد.[30]

حدیث نماز 31. کَانَ رسُول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) یَمسَحُ مَناکِبَنا فِی الصَّلاة و یَقُول: إستَوُوا و لاتَختَلِفُوا فَتَختَلِفَ قُلُوبُکم ؛ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) شانه های نمازگزاران را در نماز جماعت می گرفت و منظم می کرد، و می فرمود: مساوی و منظم باشید، نامنظم و جدا از هم نباشید که قلب های شما از یکدیگر جدا می شود.[31]

حدیث نماز 32. إذا أقامَ العَبدُ المُؤمِن فِی صَلاتِه نَظَرَالله – عزَّ و جلّ – إلَیه ؛ وقتی بنده مؤمن به نماز می ایستد، خداوند سبحان به او نظر می کند.[32]

حدیث نماز 33. إنَّ الصَّلاة تَأتِی إلَی المَیِّتِ فِی قَبرِه بِصُورَةِ شَخصٍ أنوَرِ اللَّونِ یُونِسُه فِی قَبرِه و یَدفَع عَنهُ أهوالَ البَرزَخ ؛ نماز به صورت انسانی سفید چهره وارد قبر میت شده و با او انس می گیرد و وحشتهای برزخ را از اوبرطرف می کند.[33]

حدیث نماز 34. مَا مِن صَلاةٍ یحضََر وَقتَها إلّا نَادی مَلَکٌ بَینَ یَدَیِ النّاسِ: أیُّها النّاس! قُومُوا إلی نِیرانِکُم الَّتِی أوقَدتُمُوها عَلی ظُهُورِکُم فَاطفَئُوها بِصَلاتِکُم ؛ هیچ نمازی نیست مگر این که چون وقت آن فرا می رسد فرشته ای درپیش روی مردمان ندا می کند: ای مردم! برخیزید به سوی آتشی که بر پشت خودافروخته اید، تا آن را با نماز خویش خاموش کنید.[34]

حدیث نماز 35. نَوِّرُوا مَنازِلَکُم بِالصَّلاة و قَرائَةِ القُران ؛ به خانه هایتان با خواندن نماز، و قرائت قرآن، نورانیت ببخشید.[35]

حدیث نماز 36.  الصَّلاة کَفّارَةُ الخَطایا ثُمَّ قَرَأَ: « إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ »؛ نماز کفاره گناهان می باشد. سپس آن حضرت این آیه را خواند که :"حسنات سیئات را از بین می برد[36]".

حدیث نماز 37. قُم فَصَلِّ فإنَّ فِی الصَّلاهِ شِفاء؛ بر خیز و نماز به جا آور! پس همانا در نماز شفا است.[37]

حدیث نماز 38.  لَوکَانَ عَلی بَابِ دارِ أحَدُکُم نَهرُ و اغتَسَلَ فِی کُلِّ یَومٍ مِنهُ خَمسَ مَرّات أکَانَ یَبقی فِی جَسَدهِ مِن الدّرنِ شَیءٌ؟ قُلتُ: لا. قَالَ: فَإنَّ مِثلَ الصَّلاةِ کَمِثلِ النَّهر الجَارِی کُلَّما صَلّی صَلاة کَفَرَت مَا بَینَهُما مِنَ الذُّنُوبِ ؛ اگر در کنار خانه شما نهری باشد و در روز پنج نوبت خود را در آن شست و شو دهید، آیا در بدن شما چیزی از آلودگی ها می ماند؟ هرگز! (انسان از آلودگی پاک می شود) نماز نیز مثل نهر جاری و روانی است که هرگاه بر پا می شود گناهان را می شوید و از بین می برد.[38]

حدیث نماز 39. لایَزالُ الشَّیطان یَرعَبُ مِن بَنِی آدَمَ حَافَظ عَلَی الصَّلَواتِ الخَمسِ فَإذا ضَیَّعَهُنَّ تَجرَءُ عَلَیه و أوقَعَهُ فِی العَظائِم ؛ تا وقتی که فرزندان آدم، نمازش را به دقت و با شرایط و آداب می خواند، شیطان پیوسته از او در وحشت و هراس است؛ پس اگر نماز را ضایع نموده (و در وقت مقرر آن به جا نیاورد)، شیطان بر او چیره می شود و او را در گناهان کبیره انداخته و وی را گرفتار می کند.[39]

حدیث نماز 40. یَا أباذر! مَادُمتَ فِی الصَّلاهِ فِإنَّکَ تَقرَعُ بَابُ المُلکِ الجَبَّار و مَن یَکثُر قَرعَ بابِ المُلک فَإنَّه یَفتَح لَه ؛ ای ابوذر! تاهنگامی  که در نماز هستی درب خانه ملک جبار را می کوبی ، و هر کس درب خانه ملک را بسیار بکوبد، به رویش باز می شود.[40]