بیماری در روایات معصومین علیهم السلام / بخش اول

بیماری

بیماری سری است از اسرار الهی، بین عبد و مخلوق و خالق و پروردگار که بدان آدمی را از تعلقات عالم ماده آزاد و نعمت انس و ارتباط با خویش را به او ارزانی می دارد، زنجیر زرینی است که خداوند با اسم سراسر فخر یعنی شافی، عباد خویش را به سوی خویش خوانده و از سرچشمه محبت خویش آنها را سیراب می نماید.

از فرمایشات پیامبر اسلام به امام علی (علیه السلام):
یا علی؛ ناله مؤمن هنگام بیماری سبحان الله گفتن است فریادش لااله الا الله گفتن، خفتنش بر بستر، عبادت و از پهلو به پهلو چرخیدنش، جهاد در راه خداست و اگر بهبود یابد در حالی در میان مردم راه می رود که هیچ گناهی بر او نیست. (من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 364)

امام رضا (علیه السلام):
بیماری برای مؤمن تطهیر و رحمت و برای کافر عذاب و لعنت است. (ثواب الاعمال، ص 229)

نکات مهم درباره بیماری و درمان آن

1) تشخیص بیماری اولین گام جهت درمان:
امام سجاد (علیه السلام):
کسی که بیماری اش تشخیص داده نشود و دارویش او را تباه می سازد.

2) درمان از ناحیه خداست و شفا دست اوست (یا من اسمه ...) لذا تمسک و استفاده از حرام جهت درمان امری بیهوده و غیر معقول است.

3) تحمل درد و پرهیز از مراجعه به پزشک تا حد امکان؛

پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه وآله): تا هنگامی که بدنت درد را تحمل می کند از دارو بپرهیز (مکارم الاخلاق، ج 2، ص 179)

4) پیشگیری و پرهیز بهترین راه تندرستی، شادی و سلامتی است.

5) بهداشت لباس و تن از بیماریها جلوگیری می کند.

6) پرهیز از درمان با چشمه های آب گرم و آبهای تلخ

7) حفظ خود از اظهار بیماری تا 3 روز؛

پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه وآله): خداوند فرموده است: وقتی بنده ام به درد و رنجی گرفتار شود و بیماری را پیش از 3 روز آشکار سازد از من گلایه کرده است. (المعجم الاوسط، ج 1، ص 269)

8) اظهار کردن بیماری پس از 3 روز به پزشک ماهر

9) صدقه دادن

10) پرستاری از بیمار و ارزشمندی آن؛

پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه وآله): هر کس یک شبانه روز بیماری را پرستاری کند خداوند او را همراه با ابراهیم خلیل (علیه السلام) برمی انگیزد و بسان برقی پر درخشش از صراط می گذرد (ثواب الاعمال، ص 341)

11) ارزش عیادت و آداب آن؛

پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه وآله): گام هایی که عیادت کننده بیمار برمی دارد تا از خانه خود نزد او برود در باغ های بهشت برداشته است. (الفردوس، ج 2، ص 193)

امام صادق (علیه السلام): سرمه کشیدن در هنگام خواب مایه ایمنی از آب چشم است.  (ثواب الاعمال، ص 4)

امام صادق (علیه السلام): اگر دوست دارید عطسه ات کم شود با روغن مرزنجوش (به اندازه یک دانه)  (مکارم الاخلاق)

امام علی (علیه السلام): جویدن کندُر دندان ها را استحکام می دهد، بلغم را می راند و بوی بدن دهان را می برد. (خصال، 612)

امام کاظم (علیه السلام): مسواک زدن در توالت بدبویی دهان را می آورد. (من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 52)

امام صادق (علیه السلام): برای درمان بادهای شکم و درد آن از سیاه دانه و عسل بهره بگیرید. (طب الائمه، ص 100)

امام باقر (علیه السلام): زیاد نشستن در توالت، بواسیر می آورد. (من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 28)

پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه وآله): کسی که در حالی که قضای حاجت دارد نزدیکی کند، این کار بواسیر می آورد. (کنز العمال، ج 16، ص 355)

امام رضا (علیه السلام): خوردن تخم مرغ و ماهی همزمان، قولنج، باد بواسیر، دندان درد می آورد. (طب الامام رضا (علیه السلام)، ص 63)

پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه وآله): با آبی که با آفتاب گرم شده نه وضو بسازید، نه غسل کنید و نه خمیر بسازید، زیرا پیسی می آورد. (کافی، ج 3، ص 15)

امام رضا (علیه السلام): هر کس می خواهد که لبهایش تَرَک برندارد، به ابروهای خود روغن بمالد. (بحار، ج 2، ص 325)

امام علی (علیه السلام): شستن دست ها پیش و پس از خوردن غذا دیده را جلا می دهد. (کافی، ج 6، ص 290)

امام کاظم (علیه السلام): موی سر اگر بلند شود، دیده به ضعف می گراید و دیده نورش می رود. اما کوتاه کردن مو دیده را جلا و بر روشنایی نور آن می افزاید. (متطرفات السرائر، ص 57)

پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه وآله): چشم درد را ناخوشایند ندانید چرا که رگه های کوری را قطع می کند. (طب النبی، ص 12)

پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه وآله): از مسواک کردن با نی، ساقه ریحان و ساقه و شاخه انار خودداری کنید چرا که رگ جذام را فعال می سازد. (دعائم الاسلام، ج 1، ص 119)

امام علی (علیه السلام): مبادا کسی در حمام به پشت بخوابد زیرا این کار چربی کلیه ها را ذوب می کند. مبادا کسی پاهای خود را سنگ پا بکشد، زیرا این کار جذام می آورد. (کافی، ج 6، ص 500)

پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه وآله): هر کس با زنش که حائض است نزدیکی کند و صاحب فرزند شود و آن مبتلا به جذام شود کسی جز خویش را ملامت نکند. (المعجم الاوسط، ج 3، ص 368)

پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه وآله): درد جگر از سر کشیدن یکباره آب بر می خیزد. (طبقات الکبری، ج 6، ص 237)

امام رضا (علیه السلام): آمیزش پس از آمیزش بی آنکه میان آنها غسل صورت گیرد دیوانگی فرزند را در پی دارد. (طب الرضا (علیه السلام)، ص 28)

امام صادق (علیه السلام): ایستاده آشامیدن آب در روز، غذا را گوارا می سازد و ایستاده آشامیدن آب در شب، زردآب می آورد. (کافی، ج 6، ص 383)

امام رضا (علیه السلام): هر کس می خواهد در همه زمستان از زکام ایمن باشد، هر روز 3 لقمه عسل با موم آن بخورد و گل نرگس ببوید و یا سیاه دانه بخورد، اما اگر زکام در تابستان پیش آید هر روز یک خیار بخورد و از نشستن در آفتاب خودداری کند. (طب الرضا، ص 37)

امام رضا (علیه السلام): آمیزش بدون انزال، سنگ مثانه می آورد. (طب الرضا، ص 27)

ادامه دارد...(بخش دوم)
بیـمــاری در روایات معصومین علیهم السلام / بخش سوم