انسان شناسی / جلسه 27

انسان شناسی :

انسان شناسی استاد محمد شجاعی که بصورت جلسه ای تقدیم علاقه مندان می شود، لازم به ذکر است این جلسات که اکنون در این پست به جلسه 27 خود رسیده، عزیزان می توانند با کلیک بر روی کلمه کلیدی اول در پایین هر پست یعنی ( انسان شناسـی ) به سایر جلسات استاد شجاعی با عنوان  « انسان شناسـی » نیز دسترسی پیدا کنند. برای یافتن سایر جلسات استاد بزرگوار می توانید روی کلمه کلیدی «استاد محمد شجاعی» کلیک کنید تا به همه مباحث مطرح شده از ایشان در این سایت دسترسی پیدا کنید.

انسان جماد نیست هرچند کمالات جمادی را دارد، گیاه نیست هرچند کمالات گیاهی را دارد و حیوان نیست هرچند کمالات حیوانی را دارد.
 برای کسی که می خواهد رشد کند مهم ترین قدم شناختن این است که بداند انسان چه نیست؟ و برای کسی که می خواهد معلم باشد مهم ترین چیزی که می توانید به مخاطب خود منتقل کنید همین است.
مشکل ما این است که اکثر مردم کمالات جمادی و نباتی و حیوانی را در نسبت های ریاضی خودشان به عنوان ارزش انسانی می دانند. یکی از مسائلی که باعث شده ما روی این ها بیش از کمالات انسانی سرمایه گذاری کنیم این است که در شرع مقدس برای این ها ثواب ذکر شده است.
چرا در شرع مقدس برای کمالات جمادی و نباتی و حیوانی ارزش قائل شدیم و چرا شارع مقدس برای آن ها ثواب ذکر کرده است؟
این ها برای مؤمن عبادت است. چون مؤمن از این کمالات استفاده می کند برای استراحت خودش، و کسب قدرت می کند. یعنی اگر این ها در استخدام کمالات انسانی قرار بگیرند ثواب دارند و عبادت است. مقدمه ای برای انسانیت هستند.
کسی که نمی تواند از لذت حلال لذت ببرد در انجام واجبات هم سست خواهد شد.
مؤمن دو خصوصیت دارد؛ شناخت مؤمن به این است که چه قدر شاد و آرام است. ما بلد نیستیم از رنگ ها، موسیقی ها و... استفاده کنیم. ولی گریه را خوب نهادینه کردیم. رنج بردن را قبول کردیم، اما لذت بردن را بلد نیستیم هروقت اسم لذت بردن می آید یا فعل حرام به نظرمان می آید یا پول کلان. در حالیکه اصلاً نیازی به این ها ندارد.
خلوت با لذات حلال برای انسان نیاز است.
امام  ره فرمودند: من هیچ وقت درس را به خاطر تفریح رها نکردم و هیچ وقت تفریح را به خاطر درس رها نکردم.
انسان همیشه سر سفره گذشته خودش نان می خورد.

گذشته به چهار عامل بستگی دارد. انتخاب ها، ارتباطات، رفتارها و افکار ما در گذشته، حال ما را ساخته است. حال ما هم آینده ما را می سازد.
باید دست به بهترین انتخاب ها، ارتباطات، رفتارها و افکار بزنیم. حتی اگر انتخاب شما جمادی، نباتی و حیوانی باشد، ثواب می برید. ولی موضوع این است که آیا ما به هدف می رسیم یا نه؟ باید قیمت ها دستمان باشد. ما یک وقت می میریم و فکر می کنیم چیزهای قیمتی با خودمان برده ایم ولی وقت حساب و کتاب به ما می گویند این چیزی که محصول عمر توست فلانی در 5 دقیقه زندگیش کسب کرده است. ما در کشوری زندگی می کنیم که دریای معنویت است ولی مهم این است که چه چیز برداریم؟ خیلی وقت ها به خاطر جهالتمان حمالی می کنیم. پس ما باید اندازه ها (قدر) دستمان باشد. خداوند نظام خلقت را ریاضی خلق کرده است همه چیز قیمت دارد. {
«کل شیء عنده بمقدار» *** «الذی احصی کل شیء عددا» ***«قد جعل الله لکل شیء قدرا» اصلاً شیئی ندارید اعم از مادی و معنوی که قدَر نداشته باشد.
«الذی خلق فسوی» *** «والذی قدّر فهوی» امکان ندارد که خداوند چیزی را بدون اندازه خلق کرده باشد. کل سیستم طوری طراحی شده که تمام قدرها قضای خاص خودشان را دارند. دست روی هر قدری بگذارید قضایش را هم انتخاب کرده اید. قضا یعنی نتیجه و حکم و محصول کار. خداوند خالق اندازه هاست. در فلسفه به قضا و قدر می گویند نظام علت و معلول. نظام قضا و قدر یعنی؛ خواست خدا این است که سیستمی را خلق می کند که همه آن ها باهم روابط ریاضی دارند.
اکثر آدم هایی که می میرند به انتخاب خودشان، خودشان را زودتر از زمانی که خدا برایشان درنظر گرفته، می کشند. یک قضا و قدری بوده که دست خود ما نبوده مثل انتخاب پدر و مادر. ولی قدرهایی که خودمان انتخاب می کنیم را باید درست انتخاب کنیم. هر قضایی را دوست دارید باید قدر آن را پرداخت کنید. در رستوران نمی شود هر غذایی را انتخاب کنید چون باید به جیبت نگاه کنی (قدر) تا قضایش را هم انتخاب کنی. این که آدم قضاهایی را انتخاب کند که حاضر نیست قدَرش را بپردازد مسخره بازی است. مسخره کردن خدا، دین و نظام خلقت است.

قضا در نهاد خلقت است
تقریباً 75 درصد ازدواج ها ناموفق بوده است. چون قدرهای خوشبختی را بلد نیستند و حاضر نیستند بپردازند. قضا در نهاد خلقت است. پیغمبر هم شکست خورده است ولی مهم این است که آن چه که مربوط به خودش بوده را قدرش را پرداخت کرده است اما چیزهایی که دست خودمان نیست با خداست.
امام رضا علیه السلام می فرماید: هرکسی که از خدا موفقیت می خواهد اما سخت کوش نیست، خودش را مسخره کرده است.
اگر ندانم قدر انسان چیست؟ قدرهای جمادات و نباتات و حیوانات را به جای قدرهای انسانی می پردازم.
خدمت به خلق جزو کمالات حیوانی است. حیوانات از میلیاردها انسان جلوتر می افتند در بهشت. پیغمبر صلی الله علیه وآله فرمودند: «رُبَّ مرکوب خیر من راکب» مهم این است که از کمالات وهمی و خیالی دل بکَنیم. باید بدانید که برای این چیزها به دنیا نیامدیم.
اگر جایی بین بخش انسانی با کمالات حیوانی و جمادی و گیاهی تعارض پیدا کردی از کدامشان می توانی بگذری؟
شخصی مثل شیخ مرتضی انصاری; برایش مقام اهمیتی ندارد.
ما باید باور کنیم که جماد، نبات، گیاه و حیوان نیستیم.

مطالب مرتبط:

انسان شناسی / جلسه 1
انسان شناسی / جلسه 10
انسان شناسی / جلسه 15
انسان شناسی / جلسه 20
انسان شناسی / جلسه 21
انسان شناسی / جلسه 22
انسان شناسی / جلسه 23
انسان شناسی / جلسه 24
انسان شناسی / جلسه 25
انسان شناسی / جلسه 26

همه مطالب تحت عنوان انسان شناسی را می توانید در این بخش مرور و مطالعه نمائید: انســـان شنـاســـی

منبع: سایت منتظران منجی، از سری بیانات و جلسات انسان شناسی استاد محمد شجاعی