تقویم تبلیغی ماه ذی القعده

تقویم تبلیغی ماه ذی القعده

اشاره

مبلّغان گرامی به بهانه مناسبتها می توانند از فضای فرهنگی کشور استفاده کنند و معارف، اخلاق، احکام و تاریخ اسلام را به نسل جدید انتقال دهند و خود با طرح و یادآوری برخی مناسبتهای فراموش شده، در ایجاد فرهنگ معنوی و اخلاقی، نقشی ارزشمند ایفا کنند. در این شماره، فهرستی از حوادث و رخدادهای ماه ذی القعده به محضر خوانندگان گرامی تقدیم می شود. انتخاب مهم ترینها بر اساس «میزان نیاز»، «توانمندی مبلّغ» و «پیامهای مناسبت» با حسن سلیقه و خردمندی مرزبانان جبهه تبلیغ، انجام خواهد شد.

این ماه، معروف به اجابت دعا است. ذی القعده از ماه های حرام است که در جاهلیت مورد احترام بوده و اسلام نیز آن را گرامی داشته است.

الف) اعمال:

اعمال عمومی این ماه

حداقل چیزی که بر مؤمنین لازم است در این ماه بر آن مداومت کنند بدین شرح است:

1- هر روز 100 بار صلوات بر محمد و آل محمد.
2- هر روز 360 مرتبه به تعداد شاهرگ های بدن «الحمد لله رب العالمین.» گفته شود.
3- هر روز 70 مرتبه استغفرالله، 70 مرتبه اتوب الی الله، 100 مرتبه سبحان الله، 100 بار الحمدلله، 100 مرتبه لا اله الا الله، 100 مرتبه الله اکبر، 100 مرتبه لا اله الا الله الملک الحق المبین، 100 مرتبه لاحول ولاقوة الا بالله[ارمغان مجلسی، ص 23]
4- مداومت بر نماز جعفر طیار که حداقل هفته ای یکبار خوانده شود.
5- مداومت بر نماز شب و نوافل یومیه.
6- بعد از هر نماز «آیة الکرسی.» تلاوت شود.[مفتاح الفلاح، شیخ بهایی، ص 55]
7- هر شب جمعه و روز جمعه 1000 بار صلوات بر محمد و آل محمد فرستاده شود.[ارمغان مجلسی، ص 27]
8- خواندن تعقیبات نماز که امام صادق علیه السلام در این باره فرموده است: «التعقیب ابلغ فی طلب الرزق من الضرب فی البلاد؛ تعقیبات، در جلب روزی از مسافرت های تجارتی مؤثرتر است.»[بحارالانوار، ج 85، ص 3154]
9- مبادرت بر تسبیح حضرت زهرا علیها السلام که تاکید شده است تسبیح حضرت فاطمه علیها السلام بعد از نماز بدون تکلم و بدون جابه جا کردن پاها انجام شود.[فلاح السائل، ص 165 و بحارالانوار، ج 85، ص 3325]

دستور پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در خصوص ماه ذی القعده

در این ماه، روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از منزل خارج شدند و فرمودند: «ای مردم! چه کسی می خواهد توبه کند؟» همه پاسخ مثبت دادند. آنگاه فرمود: «غسل کنید، وضو بگیرید و چهار رکعت نماز بخوانید. در هر رکعت یک بار سوره حمد، سه بار سوره اخلاص و یک بار هم سوره فلق و ناس بخوانید. پس از اتمام نماز، 70 مرتبه استغفار کنید و سپس بگویید:
لا حول و لاقوة الا بالله العلی العظیم و بعد از آن، این دعا را بخوانید:
«یا عزیز یا غفار اغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فانه لا یغفر الذنوب الا انت.» سپس فرمود: «کسی که این عمل را به جا آورد از آسمان به او ندا می رسد: ای بنده خدا، توبه ات پذیرفته شد و گناهانت بخشوده گشت، کردارت را از سر بگیر...»[المراقبات، ص 1876]

روز پانزدهم

در شب نیمه این ماه، عبادت انجام گیرد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرموده است:
«در ماه ذی القعده، شبی است با برکت، و آن شب نیمه است که خداوند با نگاه رحمت به بندگان مؤمن می نگرد. کسی که در آن شب، به اطاعت مشغول باشد، پاداش صد روزه دار غیر عاصی را به او می دهند.[ المراقبات، ص 1897].»

روز بیست و پنجم

1- روزه.[عروة الوثقی، ج 2، ص 2418]
2- غسل.[همان، ج 1، ص 4649]
3- نماز: دو رکعت است که در هر رکعت، یک بار سوره حمد و پنج مرتبه سوره شمس خوانده شود. پس از سلام نماز بگوید: «لا حول ولا قوة الا بالله.» آنگاه این دعا را بخواند:
یا مقیل العثرات اقلنی عثرتی یا مجیب الدعوات اجب دعوتی یا سامع الاصوات اسمع صوتی و ارحمنی و تجاوز عن سیئاتی یا ذا الجلال و الاکرام یا ارحم الراحمین.[مصباح الکفعمی، ص 657]
4- دعا
5- زیارت ثامن الحجج علیه السلام.
بعضی از علما زیارت این روز را مستحب دانسته اند.[مصباح الکفعمی، ص 657؛ مفاتیح الجنان، ص 248؛ مصباح المتهجد، ص 611]
* نقل شده است که در این روز حضرت حجت بن الحسن العسکری (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام خواهد کرد.[مفاتیح الجنان، ص 248]

ب) مناسبتهای ماه ذی القعده[برگرفته از سایت فرهنگ دفاع]

اول ماه ذی القعده:

ـ اخراج حضرت آدم(علیه السلام) از بهشت
ـ آغاز میقات موسی بن عمران(علیه السلام) در کوه طور
ـ ازدواج پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) با زینب بنت جَحش (5ق)
ـ آغاز غزوه حدیبیه (6ق)
ـ بازگشت انقلابیون مصر به مدینه و محاصره عثمان (35ق)
ـ مرگ اشعث بن قیس(42ق)
ـ وفات محمد بن علی بن عبدالله، پایه گذار جنبش عباسیان (126ق)
ـ ولادت حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) (173ق)
ـ درگذشت شریک بن عبدالله نخعی (177ق)
- وفات جعفر بن محمد حسنی(308ق)
ـ آغاز هفته حج

دوم ماه ذی القعده:

ـ درگذشت آیت الله محمد جواد انصاری همدانی(1379ق)

سوم ماه ذی القعده:

ـ درگذشت آیت الله سید محمد طباطبائی فشارکی(1316ق)

پنجم ماه ذی القعده:

ـ بنای پایه های کعبه، به دست حضرت ابراهیم و فرزندش اسماعیل(علیهماالسلام)
ـ درگذشت فقیه وارسته رضی الدین علی بن موسی بن جعفر «سید ابن طاووس» (664ق)

نهم ماه ذی القعده:

ـ ولادت حکیم ناصر خسرو قبادیانی بلخی (394ق)

دهم ماه ذی القعده

ـ درگذشت احمد بن طولون در مصر(270ق)

یازدهم ماه ذی القعده:

ـ ولادت با سعادت امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) (148ق)

سیزدهم ماه ذی القعده:

ـ آغاز قیام حسین بن علی، شهید فخ(169ق)
ـ شهادت آیت الله حاج میرزا محمد آقازاده (1356ق)

پانزدهم ماه ذی القعده:

ـ قتل عام بنی امیه(132ق)
- بنای شهر سامرا توسط معتصم(220ق)
- درگذشت میرزا محمد طاهر تنکابنی(1360ق)

هفدهم ماه ذی القعده:

ـ درگذشت مکتفی عباسی(295ق)
ـ درگذشت آیت الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم (1355ق)

هجدهم ماه ذی القعده:

ـ درگذشت حکیم فرزانه خواجه نصیرالدین طوسی (673ق)
ـ فقیه مجاهد شیخ محمدحسین کاشف الغطاء نجفی (1373ق)
- درگذشت آیت الله سید علی موسوی بهبهانی(1395)

بیست و سوم ماه ذی القعده:

ـ غزوه بنی قریظه (5ق)
- شهادت امام رضا(علیه السلام) به روایتی(203ق) و زیارت حضرت امام رضا علیه السلام در این روز سنت است. و سید بن طاووس از بعضی نقل کرده است که مستحب می باشد.[مفاتیح الجنان، ص 248]
ـ مرگ زبیر بن بکار قرشی(256ق)
ـ درگذشت آیت الله محمد صالح حائری(1391ق)

بیست و چهارم ذی القعده:

ـ رحلت ملا محمد شریف مازندرانی «شریف العلماء» (1246ق)

بیست و پنجم ذی القعده:

ـ این شب، شب دحو الارض است. (یعنی پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه بر روی آب) . و به عبادت در این شب سفارش شده است.[مفاتیح الجنان، ص 248]
ـ بنای کعبه به دست حضرت آدم(علیه السلام)
ـ ولادت حضرت ابراهیم و حضرت عیسی(علیهماالسلام)
ـ خروج پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم)از مدینه به قصد «حجۀ الوداع» (10ق)
ـ کشته شدن ابراهیم باخمری(145ق)
ـ هجرت حضرت امام رضا(علیه السلام) از مدینه به سوی خراسان (200ق)
ـ مرگ حسن بن سهل(235ق)

بیست و هشتم ماه ذی القعده:

- فتح شهر فِحْل به دست مسلمانان(14ق)
ـ درگذشت فقیه اصولی آیت الله آقا ضیاءالدین عراقی (1361ق)

بیست و نهم ماه ذی القعده:

ـ اعدام شلمغانی کذاب(322ق)

سی ام ماه ذی القعده:ـ مرگ یزید بن ولید (126ق)
- شهادت امام محمدتقی، جواد الائمه علیه السلام در سن 25 سالگی در سال 220 هجری قمری. قبر شریفش در بقعه کاظمیه است. (پشت سر جد بزرگوارش مدفون است).[مفاتیح الجنان، ص 248]
این امام همام دارای پنج فرزند به نام های 1- علی (امام هادی علیه السلام) 2- موسی 3- حکیمه 4- خدیجه 5- ام کلثوم می باشد. [منتهی الآمال، ج 2، ص 351؛ فی رحاب ائمة اهل البیت، ج 4، ص 162]