با شروع جام جهانی فوتبال، شاهد رودررو شدن تیم ملی کشورهای اسلامی با کشورهای اروپایی و قدرت های فوتبال دنیا هستیم. در این میان چه بسا خیلی از رسانه های غربی و رسانه های داخلیِ همسو با آنها، آشکار و پنهان در پی تضعیف مسلمانان و جانبداری از اروپا و آمریکا هستند. در حالی که پیشرفت داشتن آنها در ورزش، دلیل بر ارزشمندی آنها نیست. «و هرگز چشمان خود را به نعمتهاى مادى، كه به گروه هايى از آنان داده ايم، ميفكن! اينها شكوفه هاى زندگى دنياست؛ تا آنان را در آن بيازماييم؛ و روزى پروردگارت بهتر و پايدارتر است.»[1] پیام این آیه برای همه کسانی است که پیشرفت ظواهر دنیایی غیرمسلمین (از جمله ورزشی) را به رخ مسلمانان می کشند و توجهی به نکته های دیگر ندارند.
اینک به سه نکته در مورد اینکه ورزش همه چیز نیست، اشاره خواهیم کرد:
1ــ در رقابت های ورزشی بین المللی، از جمله جام جهانی فوتبال، به معرفی تیمی که بازی جوانمردانه کرده است، می پردازند. هر چند که جوانمرد بودن از نظر فیفا، دقیقا با معیارهای اسلام تطابق ندارد، ولی با این طرز تفکر، معلوم می شود که پاکی و درستی و اخلاق محوری(که اسلام و مسلمین ادعای آن را دارند)، جایگاه ویژه ای دارد.
2ـــ چه بسا کشورهای اروپایی، در رشته های دیگر ورزشی به غیر از فوتبال، به پای کشورهای مسلمان نرسند. مثلا ایران خودمان در زمینه کُشتی، فاصله اش با کشورهای اروپایی، به مراتب بیشتر از فاصله اش در زمینه فوتبال با کشورهای اروپایی است. طبعا کشورهای دیگر مسلمان نیز کم و بیش از این ظرفیت ها برخوردارند. این نکته کمتر در دید افراد دلبسته به اروپا و آمریکا قرار می گیرد.
3ــــ در برخی از تیم های مطرح اروپایی، بازیکنان مسلمانی حضور دارند که هم از لحاظ ورزشی الگو هستند و هم از نظر اخلاق و دین و پاکی.
بنابراین با وجود این سه نکته، دلیلی بر تضعیف کردن مسلمانان و حمایت مطلق از تیم های مطرح اروپایی نیست.
پی نوشت:
1ـــ طه/131
مطالب مرتبط
