دوست و دوست یابی در آئینه حدیث

انتخاب دوست

امام علی  علیه السّلام فرمودند: اَعجَزُ النّاسِ مَن عَجَزَ عَن إکتسابِ الإخوانِ وَ اَعجَزُ مِنهُ مَن ضَیَّعَ مَن ظَفِرَ بِهِ مِنهُمِ؛

عاجزترین مردم کسی است که از انتخاب دوست و یافتن برادر ناتوان باشد، و ناتوان تر از او کسی است که دوستان خود را نتواند نگه دارد.(نهج البلاغه، حکمت 11)

نظم

ز مردم هست آن كس ناتوان تر/كه شد عاجز ز تحصيل برادر

بتر از اين چنين كس هست آن مرد/كه بيخود دوست از دستش بدر كرد

بچنگ آورده ز اخوان دوست و يار/نيارد باشدش ليكن نگه دار

براى خود برادرهاى جانى /بكن تحصيل جانا تاتوانى

كه آنها در شدايد پشت و يارت/همه باشند و هم تيمار خوارت

بمردم چون شدى در راه ارفاق/شود دلها بيارىّ تو مشتاق

بسويت مرغ جانها پر گشايند/تو را از جان هوادارى نمايند

گه حاجت بيارىّ تو خيزند/ببدخواهت بسختى مى ستيزند

و ليك اين نكته را خاطر نشان كن/بخوبى حفظ خيل دوستان كن

مباد، از باده نخوت شوى مست/مباد، ارزانشان اندازى از دست

رفيق آيد بكف با قيمت جان/رفيقان را ز خود جانا مرنجان

بهم بايد بسان بلبل و كل/دلت با دوست باشد در تمايل

بگيتى هر كسى دنبال كاريست/مرا دل در پى فرخنده ياريست

( شرح نهج البلاغه منظوم، ج 9 ص 18 - 19)